พวกเขาไม่รู้ว่าเฉินผิงแข็งแกร่งมากเพียงใด ดังนั้นจึงค่อนข้างเสี่ยงที่หลงเซียวจะเข้าปะทะกับเฉินผิง
“แน่นอน เรื่องนี้ผมเข้าใจ ผู้เข้าร่วมการประลองทุกคนต้องเตรียมใจว่าอาจได้รับบาดเจ็บหรืออาจถึงขั้นเสียชีวิตได้” คุณชี่กล่าวอย่างไม่ยินดียินร้าย
หลงจิ้งกั๋วไม่อาจหาข้อแก้ตัวอื่นใดมาปฏิเสธคำขอของคุณชี่ได้ เขาจึงพยักหน้าและตอบว่า “ในกรณีนั้น เรายินดีให้เฉินผิงเข้าร่วม อย่างไรก็ตาม หากมีเรื่องเลวร้ายเกิดขึ้นกับเขา ผมหวังว่าคุณคงไม่ถือโทษตระกูลหลงนะครับ คุณชี่”
“เรื่องนั้นไม่ต้องกังวล!” คุณชี่สัญญา จากนั้นเขาก็โยนเอกสารคืนให้หลงจิ้งกั๋ว “เอกสารของคุณได้รับการอนุมัติแล้ว”
พูดจบเขาก็โบกมือให้หลงจิ้งกั๋ว หลงจิ้งกั๋วจึงขอตัวและเดินออกไป
หลังจากที่เขาออกจากที่ทำการกระทรวงยุติธรรม สีหน้าของหลงจิ้งกั๋วก็ดูเป็นกังวล ด้วยการที่เฉินผิงเข้าร่วมการประลองโดยไม่คาดฝัน เขาจึงต้องทบทวนแผนของเขาใหม่ และตรวจสอบให้แน่ใจว่าจะไม่มีอะไรผิดพลาด
หลังจากล่องเรือมาสองวัน ในที่สุดจู้จื่อซานก็มาถึงเกาะเผิงไหลอันน่าอัศจรรย์แห่งทะเลทางใต้
เกาะเผิงไหลมีประชากรเพียงหนึ่งหมื่นคน แต่ทุกคนล้วนเป็นนักสู้ที่ทรงพลัง มีข่าวลือว่าแม้แต่คนที่อ่อนแอที่สุดในหมู่ประชากรบนเกาะนั้นยังเป็นถึงปรมาจารย์!
เกาะเผิงไหลตั้งอยู่ห่างไกลจากผืนดินอื่นๆ และอยู่กลางมหาสมุทรอันกว้างใหญ่ ด้วยเหตุนี้ พลังวิญญาณบนเกาะจึงเข้มข้นกว่าเมื่อเทียบกับที่อื่น
มันค่อย ๆ ดึงดูดผู้บำเพ็ญเพียรมากขึ้นเรื่อยๆ และเมื่อข่าวแพร่ออกไป มันก็กลายเป็นที่รู้จักในฐานะเกาะแห่งเซียน
คนส่วนใหญ่จินตนาการว่าชีวิตบนเกาะเผิงไหลจะสมบูรณ์แบบและเหมือนดั่งสวรรค์ แต่คนที่รู้จักเกาะนี้รู้ดีว่าไม่เป็นเช่นนั้น ผู้อยู่อาศัยบนเกาะไม่ได้เป็นเซียนผู้มีพลังวิเศษ และพวกเขาก็ใช้ชีวิตบนเกาะเหมือนคนปกติทั่วไป
เกาะเผิงไหลถูกปกครองโดยตู้ต๋า ผู้เป็นราชาแห่งเกาะ ทุกอย่างบนเกาะอยู่ภายใต้การควบคุมของเขา
ตู้ต๋าและจู้จื่อซานเป็นสหายเก่า ด้วยเหตุนี้ เมื่อจู้จื่อซานพบว่าเฉินผิงเป็นผู้บำเพ็ญเพียร เขาก็นึกถึงตู้ต๋าทันที
จู้จื่อซานรู้ว่าผู้บำเพ็ญเพียรจำนวนมากไม่สามารถปรับตัวเข้ากับชีวิตในสังคมที่ขาดแคลนพลังวิญญาณได้ ผู้บำเพ็ญเพียรจำนวนมากไม่อาจพัฒนาได้มากนักในสภาพแวดล้อมที่ไม่เป็นมิตร
เฉินผิงเป็นคนที่แหกกฎข้อนั้นและจู่ๆ ก็เก่งขึ้นมาอย่างน่าอัศจรรย์ภายในเวลาไม่กี่เดือน เขาต้องครอบครองบางสิ่งที่ไม่ธรรมดา จู้จื่อซานหวังว่าจะใช้ประโยชน์จากเรื่องนี้เพื่อเกลี้ยกล่อมตู้ต๋า เขาจะได้ตกลงที่จะช่วยจัดการกับเฉินผิงให้
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: หัตถ์เทวะราชันมังกร
ยิ่งอ่านตอนก็ยิ่งสั้นลงๆ ของฟรีไม่มีในโลกจริงๆ เลิกอ่านกันเถอะเสียอารม...
เริ่มตั้งแต่ตอนที่ 1886 ตอนเริ่มสั้นลงๆ ต้องทำไง...
ไม่มีระบบจ่ายเงินผ่านหักบัญชีธนาคารหรือจ่ายผ่านทรูฯ บ้างหรือผมไม่ได้ใช้บัตรเครดิต...
3065-3074 ไม่มี...
อ่านมาถึงตอนที่ 136 แล้วแต่ต้องอ่านแบบผ่านๆเพราะแต่ละฉากวนอยู่ที่พระเอกโดนดูถูกตลอด จากคนทั้งเรื่องรวมทั้งพ่อแม่ด้วยเลยมั้ง พระเอกต้องเป็นโรคจิตอ่อนๆแน่เลย ไม่ได้คิดจะทำอะไรให้ดีขึ้นนอกจากคิดในใจว่าฉันเก่ง รอให้เขาดูถูกก่อนแล้วนิ่งๆ ยอมรับแล้วผ่านไป พยายามหาเรื่องที่พระเอกเก่ง หรือสู้ชีวิตแล้วดีขึ้น แต่แบบเหมือนฉันเก่งอยู่ในใจคนเดียว มันน่าอึดอัดมาก...
ทำไมพระเอกเก่งต้องทนให้คนดูถูกตัวเองดูถูกพ่อแม่แบบไม่คิดจะทำอะไรเลย แบบตามน้ำไปวันทั้งที่มีฝีมือ ทนลำบากกันไป...
หน้าด้านจังอีกู่หลิงเอ๋อร์ หลงรักแฟนเพื่อน แล้วเสือกเสนอตัวออกนอกหน้าเกิ๊น นิสัยแบบนี้เขาเรียกดอกทอง คนเขียนไม่เข้าใจหรอว่านิสัย ผู้หญิงสันดานแบบนี่ น่าขยะแขยง...
ชักจะเบื่อ หายอีกแล้ว หมดไปเกือบ 2 พัน แล้วนะ...
มีเรื่องอื่นที่จบแล้วบ้างไหมจะหาซื้ออ่าน...
มีหนังสือขายมั้ยครับ รอวันละ 20 ตอน ไมทันใจ...