หัตถ์เทวะราชันมังกร นิยาย บท 1398

เฉินผิงคาดไม่ถึงว่าจู้จื่อซานจะไปขอความช่วยเหลือจากผู้บำเพ็ญเพียรที่บรรลุถึงขั้นวิญญาณใหม่เพื่อฆ่าเขา

แม้จะเผชิญหน้ากับคนที่ทัดเทียมกับเขา แต่เฉินผิงก็ไม่กลัวแต่กลับรู้สึกตื่นเต้นแทน

ในขณะเดียวกันนั้น เขาก็รู้ว่าผู้บำเพ็ญเพียรด้วยวิญญาณใหม่มีความหมายต่อเขายังไง

ถ้าเขาสามารถฆ่าผู้บำเพ็ญเพียรและสกัดวิญญาณใหม่ออกมาได้ พลังของเขาจะยกระดับขึ้นไปอีกขั้น

“คุณรู้ได้ยังไงว่าผมสามารถฆ่าเขาได้? ถ้าผมแข็งแกร่งไม่เท่าเขาล่ะ?” เฉินผิงถามคุณชี่หลังจากอ่านเอกสาร

คุณชี่พูดเหมือนกับมั่นใจว่าเฉินผิงจะสามารถสังหารผู้บำเพ็ญเพียรได้แน่นอน

“ถ้าคุณเอาชนะไม่ได้ก็เท่ากับตาย ซึ่งจะเป็นข้อพิสูจน์ด้วยว่าผมคิดผิดเกี่ยวกับคุณตั้งแต่แรก…” ว่าแล้วคุณชี่ก็เดินออกไปอย่างช้าๆ

เฉินผิงถือเอกสารและมองดูร่างของคุณชี่ที่ค่อยๆ ลับตาไป เขาเดาไม่ออกว่าคุณชี่คิดอะไรอยู่

“เฉินผิง ได้โปรดอย่าทำให้คุณชี่ผิดหวัง คุณทำได้” สิงจวินบอกเฉินผิง ก่อนที่จะรีบตามคุณชี่ไป

หลังจากทั้งคู่จากไป เฉินผิงอ่านเอกสารอีกครั้งและพึมพำกับตัวเอง “เกาะเผิงไหล เกาะเผิงไหล... เกาะนี้ต้องมีพลังวิญญาณอยู่มากและอาจมีสมบัติสักชิ้น ว่างเมื่อไหร่คงต้องไปที่นั่น”

ดวงตาของเขาลุกโชนด้วยความมุ่งมั่นและความกระตือรือร้น ในระหว่างที่เขาตั้งตารอที่จะได้พบกับตู้ต๋า

ห่างออกไปหลายไมล์ จู้จื่อซานกับตู้ต๋าก้าวเข้าไปในศูนย์บัญชาการของสมาพันธ์ศิลปะการต่อสู้

ทุกคนในสมาพันธ์ศิลปะการต่อสู้พากันตกใจเมื่อเห็นว่าจู้จื่อซานเสียแขนไปแล้ว แต่ก็ไม่กล้าถามเรื่องนั้น

เมื่อพวกเขามาถึงห้องรับรอง จู้จื่อซานที่เห็นคนนั่งอยู่บนเก้าอี้ของตัวเองก็โกรธขึ้นมา

เนื่องจากจู้จื่อซานไม่สามารถฆ่าเฉินผิงได้ พวกระดับสูงของสมาพันธ์ศิลปะการต่อสู้จึงอาจหาคนอื่นมาแทนที่เขา อย่างไรก็ตาม เขายังคงเป็นประธานของสมาพันธ์ศิลปะการต่อสู้อยู่ ตราบใดที่ยังไม่มีการประกาศอย่างเป็นทางการ เขาจึงทนไม่ได้เมื่อมีคนอื่นมาแย่งที่นั่งของเขาไป

เขาตบไหล่ของหนิงจื้อแล้วพูดให้สมกับเป็นผู้อาวุโส “หนิงจื้อ ในเมื่อนายมาที่นี่เพื่อช่วยเหลือฉัน ต่อจากนี้ไปก็จงพยายามให้เต็มที่ ฉันรู้ว่าเฉินผิงเป็นคนที่ทำลายตระกูลหนิง ฉันเลยจ้างผู้ฝึกยุทธ์ระดับสูงมาเพื่อสังหารเฉินผิง ฉันจะช่วยนายฟื้นฟูตระกูลหนิงขึ้นมาใหม่หลังจากที่เฉินผิงตายไปแล้ว”

“ขอบคุณครับ ท่านประธานจู้”

หนิงจื้อยิ้มตอบ แต่ดวงตาของเขาเปี่ยมด้วยความดูหมิ่นดูแคลน

เขาดูถูกจู้จื่อซานและรู้ว่าเขาอ่อนแอกว่าแต่ก่อนมาก เพราะจู้จื่อซานเสียแขนไปข้างหนึ่ง

“ท่านนี้คงเป็นราชาตู้ต๋า!”

หนิงจื้อจ้องมองที่ตู้ต๋าแล้วค่อยๆ ยื่นมือออกมา

ตู้ต๋าขมวดคิ้วขณะจ้องมองหนิงจื้ออย่างเย็นชาแกมระมัดระวัง ราวกับเขามองออกว่าหนิงจื้อมีบางอย่างผิดปกติ