หัตถ์เทวะราชันมังกร นิยาย บท 1399

กระนั้นตู้ต๋าก็ไม่ได้พูดอะไรเกี่ยวกับเรื่องนั้น หลังจากตั้งสติได้เขาก็จับมือกับหนิงจื้อ

“หนิงจื้อ นายรู้ไหมว่าเฉินผิงกลับมาที่จิงตูหรือยัง?” จู้จื่อซานถามหนิงจื้อเกี่ยวกับที่อยู่ของเฉินผิง

“เฉินผิงอยู่ในจิงตู แต่ไม่กี่วันมานี้เราหาไม่พบว่าเขาอยู่ไหน ผมสงสัยว่าเขาจะซ่อนอยู่ที่ไหนสักแห่ง!” หนิงจื้อตอบ

“ฮึ่ม! ฉันจะตามล่าเขาไม่ว่าเขาจะอยู่ที่ไหน!” จู้จื่อซานเอ่ยด้วยความอาฆาตหลังจากจ้องมองแขนที่เสียไปของเขา

หลังจากนั้นไม่นาน เขาก็โบกมือและพูดต่อ “ฉันอยากคุยกับตู้ต๋า ตอนนี้นายออกไปก่อน ฉันจะโทรหาถ้าฉันมีเรื่องรบกวนนาย”

"ได้ครับ" หนิงจื้อพยักหน้าและออกไปจากห้องรับรอง

หลังจากหนิงจื้อออกไป จู้จื่อซานก็นั่งลงที่เก้าอี้ของเขาและพูดกับตู้ต๋า “ตู้ต๋า หลังจากฆ่าเฉินผิงแล้วก็อยู่เที่ยวจิงตูอีกสักสองสามวันนะ ฉันจะพานายไปเอง”

ตู้ต๋ายิ้มจางๆ โดยไม่พูดถึงเรื่องนั้น “จู้จื่อซาน ฉันคิดว่าตอนนี้นายน่าจะรู้สึกได้ถึงวิกฤตที่กำลังจะเกิด ฉันเกรงว่านายอาจถูกทอดทิ้งในไม่ช้า”

จู้จื่อซานตกใจเล็กน้อย “ตู้ต๋า หมายความว่ายังไง? สังเกตเห็นอะไรอย่างนั้นเหรอ?”

ตู้ต๋าส่ายหัว “เปล่าหรอก ฉันแค่อยากจะเตือนนาย! ตอนนี้ฉันต้องไปพักผ่อนแล้ว ช่วยส่งลูกน้องของนายไปค้นหาด้วยว่าตอนนี้เฉินผิงอยู่ที่ไหน”

ในเมื่อตู้ต๋าไม่อยากจะพูดต่อ จู้จื่อซานจึงตัดสินใจที่จะไม่เอ่ยถึงเรื่องนี้ เขาเตรียมห้องให้ตู้ต๋าพักผ่อนและสั่งให้ลูกน้องไปตามหาเฉินผิง

ในตอนเช้าตรู่ จู้จื่อซานสะดุ้งตื่นเมื่อมีคนตะโกน “จู้จื่อซาน ผมรู้ว่าคุณกลับมาที่จิงตูแล้ว ออกมาพบจุดจบของคุณซะ!”

ไม่นานทุกคนก็รู้ว่านั่นคือเฉินผิงที่กำลังตะโกนอยู่นอกศูนย์บัญชาการของสมาพันธ์ศิลปะการต่อสู้

จู้จื่อซานและตู้ต๋ารีบลุกจากเตียงเมื่อได้ยินเสียงนั้น

“เฉินผิงคิดว่าตัวเองกำลังทำอะไรอยู่? เขากล้าดียังไงถึงมาหยามฉันถึงที่?” จู้จื่อซานบ่นพึมพำพลางกัดฟัน

“จู้จื่อซาน ใจเย็นๆ ให้ฉันฆ่ามันเอง” ตู้ต๋าปลอบเขาอย่างเรียบๆ ราวกับว่าเขาไม่ได้สนใจที่เฉินผิงปรากฏตัว