หัตถ์เทวะราชันมังกร นิยาย บท 1406

หมัดของตู้ต๋ากับหมัดของเฉินผิงปะทะกัน นักสู้ทั้งสองเริ่มซัดกันให้ตายไปข้างหนึ่ง แต่เป็นการต่อสู้ฝ่ายเดียว หมัดของเฉินผิงไม่อาจสร้างความเสียหายใดๆ ได้เลย ในทางกลับกัน แรงถีบกลับอันรุนแรงที่มาจากตู้ต๋าก็ทำเอาเฉินผิงลอยละลิ่ว

เฉินผิงตกลงสู่พื้นเหมือนอุกกาบาต และเกิดเป็นหลุมเล็กๆ ขึ้นรอบตัวเขา

เมื่อเห็นเช่นนั้น จู้จื่อซานก็ตะโกนอย่างตื่นเต้น “อย่างนั้นแหละ ตู้ต๋า! จัดการมัน!"

ทุกคนพากันส่ายหัว พวกเขาคิดว่านี่คงเป็นจุดจบของเฉินผิง

หลงจิ้งกั๋วหรี่ตาลงแล้วพูด “แกมันไร้ประสบการณ์เกินไป เฉินผิง”

ทุกคนคิดว่าเฉินผิงจะตาย เพราะความต่างชั้นของพลังนั้นชัดเจนจนน่าใจหาย ตู้ต๋าไม่ได้รับบาดเจ็บแม้แต่น้อย แต่เฉินผิงถูกซัดปลิว

ตู้ต๋าเดินเข้าไปใกล้หลุมและมองลงมาที่เฉินผิง “ฉันยอมรับในความสามารถของแกนะ เฉินผิง แต่ชีวิตของอัจฉริยะมักไม่ยืนยาว” เขาพูดอย่างเย็นชา

เฉินผิงกัดฟันลุกขึ้นและจ้องไปที่ตู้ต๋า เขากระโจนเข้าหาฝ่ายหลังอีกครั้ง กำปั้นทองคำของเขาพุ่งตรงไปที่ตู้ต๋า แต่คราวนี้ตู้ต๋าไม่แม้แต่จะหลบ อันที่จริงเขากำลังยิ้ม

เกิดเสียงโครมครามดังขึ้นอีกครั้ง การโจมตีของเฉินผิงเข้าเป้า แต่แรงถีบกลับทำให้เขากระเด็นไปอีกรอบ และคราวนี้เขากระอักเลือดออกมา

ตู้ต๋าไม่มีท่าทีเมตตาต่อเฉินผิงที่ได้รับบาดเจ็บ เขากลับตะโกนหัวเราะเยาะ “เข้ามาเลย เฉินผิง อย่าเพิ่งหยุดสิ แกยังมีพลังเหลืออยู่อีกหน่อย”

เสียงหัวเราะนั้นแฝงความเย้ยหยัน ในขณะเดียวกันใบหน้าของจู้จื่อซานก็ปรากฏรอยยิ้มร้ายกาจเช่นกัน

ฝูงชนส่วนหนึ่งกลับไปแล้ว เนื่องจากการต่อสู้เริ่มเห็นผล