ตู้ต๋าพยายามลุกอย่างกระเสือกกระสน เมื่อมองไปที่บาดแผลของเขา เขาก็พูดเยาะเย้ย “เฉินผิง เราต่างก็มีวิญญาณใหม่กันทั้งคู่ ตราบใดที่วิญญาณยังอยู่ เราก็จะไม่ตาย แค่ฆ่าฉันมันยังไม่พอหรอก”
“งั้นลองดูสักหน่อยไหมครับ?” เฉินผิงจ้องที่ตู้ต๋า ก่อนจะกระโจนใส่เขาอีกครั้ง
ตู้ต๋าพยายามร่ายมนตร์เพื่อสกัดกั้นการโจมตี แต่ทันทีที่เขาทำเช่นนั้น สมองของเขาก็เจ็บปวดเป็นอย่างมาก
การโจมตีทางจิตก่อนหน้านี้ทำให้สมองของตู้ต๋าเสียหาย ทำให้เขาไม่สามารถร่ายคาถาใดๆ ได้เลย
ตู้ต๋าตั้งสติ พยายามรวบรวมพลังวิญญาณเพื่อรับมือเฉินผิง แต่ก็สายเกินไป
เฉินผิงมาถึงตรงหน้าตู้ต๋าแล้ว เขาล้วงไปในหน้าอกของตู้ต๋าและควานหาวิญญาณใหม่ของอีกฝ่าย
ความเจ็บปวดทำให้ใบหน้าของตู้ต๋าบิดเบี้ยวด้วยความโกรธระคนทรมาน ในขณะที่คนอื่นๆ ต่างมองดูด้วยความสยดสยอง พวกเขาไม่รู้ว่าเฉินผิงพยายามจะทำอะไร
เมื่อจู้จื่อซานเห็นว่าเฉินผิงกำลังทำอะไรอยู่ เขาก็รู้สึกเย็นวาบขึ้นมาที่สันหลัง และเขาก็วิ่งหนีไป
เฉินผิงไม่สนใจที่จู้จื่อซานหลบหนี เพราะในที่สุดเขาก็คว้าเข้าที่วิญญาณใหม่ของตู้ต๋าได้ พูดอีกอย่างคือชีวิตของตู้ต๋าตกอยู่ในกำมือของเขา
“มะ-ไม่ ได้โปรด!” ตู้ต๋าร้อง เขาผ่านความลำบากสาหัสกว่าจะมาถึงจุดนี้ได้ ถ้าเฉินผิงทำลาย วิญญาณใหม่ของเขา แม้ว่าเขาจะไม่ตาย แต่ชีวิตของเขาต่อจากนั้นก็คงไร้ความหมาย
“ขอความเมตตาตอนนี้ก็สายไปแล้ว” พูดจบเฉินผิงก็ดึงวิญญาณใหม่ออกจากตัวตู้ต๋า วิญญาณนั้นขนาดใหญ่กว่านิ้วหัวแม่มือของเฉินผิงเพียงเล็กน้อยเท่านั้น เขามองมันครู่หนึ่งก่อนจะเก็บไว้ในกระเป๋าของเขา
เหล่าผู้ชมไม่รู้ว่าเฉินผิงซ่อนอะไรไว้ในกระเป๋าของเขา แต่ภาพที่เห็นก็ทำให้พวกเขาตะลึงงัน
“หมอนั่นเป็นปีศาจ เขาควักหัวใจของตู้ต๋าออกมาแล้วเก็บไว้ในกระเป๋าใช่ไหม?”
"น่าขนลุก ไม่คิดเลยว่าเขาจะทำถึงขนาดนี้”
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: หัตถ์เทวะราชันมังกร
ยิ่งอ่านตอนก็ยิ่งสั้นลงๆ ของฟรีไม่มีในโลกจริงๆ เลิกอ่านกันเถอะเสียอารม...
เริ่มตั้งแต่ตอนที่ 1886 ตอนเริ่มสั้นลงๆ ต้องทำไง...
ไม่มีระบบจ่ายเงินผ่านหักบัญชีธนาคารหรือจ่ายผ่านทรูฯ บ้างหรือผมไม่ได้ใช้บัตรเครดิต...
3065-3074 ไม่มี...
อ่านมาถึงตอนที่ 136 แล้วแต่ต้องอ่านแบบผ่านๆเพราะแต่ละฉากวนอยู่ที่พระเอกโดนดูถูกตลอด จากคนทั้งเรื่องรวมทั้งพ่อแม่ด้วยเลยมั้ง พระเอกต้องเป็นโรคจิตอ่อนๆแน่เลย ไม่ได้คิดจะทำอะไรให้ดีขึ้นนอกจากคิดในใจว่าฉันเก่ง รอให้เขาดูถูกก่อนแล้วนิ่งๆ ยอมรับแล้วผ่านไป พยายามหาเรื่องที่พระเอกเก่ง หรือสู้ชีวิตแล้วดีขึ้น แต่แบบเหมือนฉันเก่งอยู่ในใจคนเดียว มันน่าอึดอัดมาก...
ทำไมพระเอกเก่งต้องทนให้คนดูถูกตัวเองดูถูกพ่อแม่แบบไม่คิดจะทำอะไรเลย แบบตามน้ำไปวันทั้งที่มีฝีมือ ทนลำบากกันไป...
หน้าด้านจังอีกู่หลิงเอ๋อร์ หลงรักแฟนเพื่อน แล้วเสือกเสนอตัวออกนอกหน้าเกิ๊น นิสัยแบบนี้เขาเรียกดอกทอง คนเขียนไม่เข้าใจหรอว่านิสัย ผู้หญิงสันดานแบบนี่ น่าขยะแขยง...
ชักจะเบื่อ หายอีกแล้ว หมดไปเกือบ 2 พัน แล้วนะ...
มีเรื่องอื่นที่จบแล้วบ้างไหมจะหาซื้ออ่าน...
มีหนังสือขายมั้ยครับ รอวันละ 20 ตอน ไมทันใจ...