หัตถ์เทวะราชันมังกร นิยาย บท 1414

ใบหน้าของซินเผิงเฟยกลายเป็นสีแดง “ก็แค่การจัดอันดับที่ไม่มีมูลความจริงจากชาวเน็ตครับ ความสามารถอันน้อยนิดของผมเทียบไม่ได้เลยกับของคุณ คุณหนูเก๋อ พรสวรรค์ของคุณช่างน่าชื่นชม”

เก๋อเจียอี๋ยิ้มจางๆ “คุณชมฉันมากไปแล้ว ความสำเร็จของฉันเป็นเพียงผลลัพธ์จากการฝึกฝนอย่างหนัก ไม่ใช่จากพรสวรรค์ กระนั้นก็ยังมีคนเก่งผู้มากพรสวรรค์อยู่ในหมู่พวกเรา”

น่าแปลกที่เธอมองไปยังเฉินผิงหลังจากพูดอย่างนั้น

เฉินผิงรู้สึกฉงนเมื่อเขาสัมผัสได้ว่าเธอจ้องมองเขา เธอเพิ่งจะออกมาจากการเก็บตัวฝึกวิชา แล้วเธอรู้เรื่องของฉันได้ยังไง?

ในขณะเดียวกัน ต่งเจียห่าวซึ่งยืนอยู่ข้างๆ เฉินผิงรู้สึกอยู่ไม่เป็นสุขและเริ่มหายใจไม่ทั่วท้องเพราะเก๋อเจียอี๋มองมาทางพวกเขา

เมื่อต่งเจียห่าวเห็นเธอเข้ามาใกล้ เขาก็ตัวสั่นและใช้มือปัดผมอย่างเร่งรีบ

เฉินผิงรู้สึกอยากจะหัวเราะให้กับท่าทางของต่งเจียห่าว ประสบการณ์ของต่งเจียห่าวในการรับมือกับผู้หญิงดูท่าจะน้อยพอๆ กับของฉัน

เก๋อเจียอี๋เดินมาหยุดตรงหน้าเฉินผิง และยื่นมือที่นุ่มนวลและอ่อนโยนของเธอให้ จากนั้นก็เอ่ยว่า “สวัสดีค่ะเฉินผิง ฉันคือเก๋อเจียอี๋”

พอเห็นแบบนั้น เฉินผิงจึงรีบจับมือกับเธอ มือของเธอช่างอ่อนนุ่ม และกลิ่นหอมจางๆ จากตัวเธอสามารถดึงดูดผู้ชายที่อยู่รอบตัวเธอได้อย่างไม่ยากเย็น

ขณะที่เขากำลังจะดึงมือออก จู่ๆ เฉินผิงก็สังเกตเห็นพลังจำนวนมหาศาลแล่นมาจากแขนของเก๋อเจียอี๋ ทำให้เขารู้สึกราวกับว่ามีคีมปากแหลมคู่หนึ่งกำลังบีบมือของเขาอยู่

พลังนั้นไหลเข้าสู่ร่างกายของเขาอย่างต่อเนื่อง ทำให้แขนของเขาปวดหนึบ

เก๋อเจียอี๋เม้มริมฝีปากเป็นรอยยิ้มยั่วยวน

เมื่อเห็นปฏิกิริยาของเธอ เฉินผิงซึ่งกำลังตีหน้านิ่งก็ส่งยิ้มให้เธอ วินาทีถัดมา เขารวบรวมพลังมังกรในตัวเขาและสะท้อนพลังของเธอกลับไป

รอยยิ้มบนใบหน้าของเธอหายไปอย่างรวดเร็ว และถูกแทนที่ด้วยสีหน้าประหลาดใจ

“สวัสดี คุณหนูเก๋อ”

ในขณะเดียวกัน ใบหน้าของเก๋อเจียอี๋ก็เปลี่ยนเป็นเคร่งเครียดเมื่อเธอเห็นชายคนนั้นที่พุ่งไปข้างหน้า

“ซุนเผิง คุณเป็นหมาบ้าหรือยังไง? ทำไมคุณถึงกัดคนไปทั่วตลอดเวลา?” เธอตวาดใส่ชายคนนั้นอย่างเดือดดาล

เฉินผิงประหลาดใจหลังจากได้ยินเธอพูดอย่างโกรธเคือง ถึงจะรูปร่างหน้าตาแบบนี้ แต่เธอก็ด่าคนอื่นได้เจ็บแสบทีเดียว

ทุกคนนึกว่าซุนเผิงจะเลิกราหลังจากถูกตำหนิต่อหน้าฝูงชน

แต่แทนที่จะโกรธ ซุนเผิงกลับพูดกับเก๋อเจียอี๋อย่างอ่อนโยน “เก๋อเจียอี๋ ผมต้องท้าสู้กับเฉินผิงคนนี้ คุณจะได้เห็นว่าใครในหมู่พวกเราที่เก่งกาจที่สุด”

“ผมไม่รู้จักคุณด้วยซ้ำ แล้วทำไมผมจึงต้องรับคำท้าของคุณ? อีกอย่างที่นี่ไม่ใช่สถานที่เอาไว้ต่อสู้ ไว้เราค่อยคุยเรื่องนี้ทีหลังดีกว่า”

เฉินผิงไม่มีเจตนาจะสู้กับซุนเผิง เขาจึงลากต่งเจียห่าวออกไปกับเขาหลังจากพูดจบ