หัตถ์เทวะราชันมังกร นิยาย บท 1421

หลังจากผ่านไปนานราวชั่วนิรันดร์ จู่ๆ ก็มีเสียงน้ำกระเซ็นจากพื้นผิวทะเล

จากนั้นแสงสีทองก็ทะลุผ่านผืนน้ำและพุ่งขึ้นสู่ท้องฟ้า ทั่วทั้งร่างกายเฉินผิงปรากฏพร้อมเปล่งแสงสีทองออกมาจากเกล็ดที่ห่อหุ้มตัวของเขา ในขณะนั้นเขาดูราวมังกรทองที่พุ่งจากทะเลสู่ท้องฟ้า

เฉินผิงจ้องไปที่ปูยักษ์ตรงหน้าเขาอย่างระมัดระวัง ต่งเจียห่าวถอนหายใจด้วยความโล่งอกเมื่อเห็นว่าเขายังมีชีวิตอยู่

น่าแปลกที่หลงเซียวก็รู้สึกโล่งใจเช่นกันเมื่อรู้ว่าเฉินผิงรอดพ้นความตายมาได้ ลึกๆ แล้วเขาแอบหวังว่าปูยักษ์จะไม่ฆ่าเฉินผิง เพราะเขาสาบานไว้ว่าจะกำจัดอีกฝ่ายด้วยตัวเอง

เมื่อเห็นเฉินผิงพุ่งขึ้นสู่ฟ้า ปูยักษ์ก็เตรียมจะใช้ก้ามขนาดยักษ์ฟาดเขาอีกครั้ง

ในชั่วพริบตานั้น ก้ามปูยักษ์อยู่ห่างจากเฉินผิงเพียงไม่กี่นิ้ว

เฉินผิงคำราม แสงสีทองจากร่างกายของเขาก็ส่องประกาย เขาไม่ได้หลบแต่ปลดปล่อยพลังมังกรจากทั่วร่างของเขาและเหวี่ยงหมัดอันทรงพลังไปที่ปูยักษ์

ทุกคนต่างตกตะลึงเมื่อเห็นว่าเฉินผิงกล้าพอที่จะต่อสู้กับปูยักษ์ตัวต่อตัว

ในขณะเดียวกัน จู้จื่อซานกำลังมองออกไปนอกหน้าต่างจากด้านในห้อง สายตาของเขาจับจ้องไปที่ทะเล

“ไอ้เด็กเวรนี่คงอยากตายแน่ๆ ไม่รู้หรือว่าร่างเกราะทองคำของแกเทียบไม่ได้กับร่างของสัตว์ร้ายที่แข็งราวกับเหล็กกล้า?”

หมัดของเฉินผิงกระแทกก้ามขนาดใหญ่ของปูยักษ์ด้วยเสียงดังสนั่น ในวินาทีถัดมา คลื่นกระแทกอันรุนแรงกระจายไปทุกทิศทาง

ด้วยแสงสีทองรอบตัวเขา กำปั้นของเขาปะทะเข้ากับก้ามใหญ่โตของปูยักษ์โดยแทบไม่หยุดพัก

ที่ด้านล่างก้ามขนาดใหญ่ของปูยักษ์ ร่างกายของเขาช่างดูแตกต่างกับขนาดของมันอย่างสิ้นเชิง

ทันใดนั้น ปูยักษ์ก็แยกเขี้ยวและบดขยี้เฉินผิงด้วยพลังทั้งหมดที่มี

เฉินผิงถูกก้ามมหึมาของปูยักษ์ฟาดกลางอากาศ เขาตกลงไปในทะเลจนทำให้น้ำกระเซ็นสูงขึ้นมาหลายสิบเมตร

เมื่อเห็นภาพอันน่าตกตะลึง ทุกคนอดไม่ได้ที่จะรู้สึกว่าเฉินผิงอาจประสบกับชะตากรรมอันน่าอนาถได้ทุกเมื่อ