หัตถ์เทวะราชันมังกร นิยาย บท 1430

มังกรสีทองลอยอยู่เหนือหัวของเฉินผิง รัศมีที่สง่างามล้อมรอบตัวของมันนั้นเพียงพอที่จะข่มขู่ให้ทุกคนต้องหวาดกลัว

“จัดการพวกมันซะ!”

คิ้วของหลงเซียวขมวดเข้าหากัน ในขณะที่เขาโบกมืออย่างรวดเร็วและดูสง่างามในอากาศ เกิดลมกระโชกแรงสีดำลอยขึ้นอย่างช้าๆ ก่อนที่มันจะกลายร่างเป็นมังกรสีดำ มังกรสีดำคำรามอย่างดุร้ายก่อนที่มันจะพุ่งเข้าใส่เฉินผิงพร้อมกับอ้าปากกว้าง

มังกรสีทองที่อยู่เหนือหัวของเฉินผิงก็คำรามออกมาเช่นกัน มันพุ่งตัวไปข้างหน้าโดยไม่ลังเล

ขณะที่เฉินผิงและหลงเซียวกำลังดวลกัน สวี่ซงและอีกสามคนก็เคลื่อนไหวเช่นกัน ชายทั้งสี่ร่วมมือกันเพื่อเรียกพลังลมปราณ และมันก็เข้าล้อมรอบเฉินผิงทันที

เฉินผิงถือกระบี่พิฆาตมังกรไว้ในมือ ในขณะที่เขากำลังจะเหวี่ยงดาบ รัศมีพลังที่คุ้นเคยก็พุ่งเข้าใส่เขา

รัศมีพลังนั้นคุ้นเคยอย่างมากและเป็นรัศมีที่เขาปรารถนา

เฉินผิงเสียสมาธิไปโดยไม่ทันตั้งตัว และแสงที่ส่องบนกระบี่พิฆาตมังกรในมือก็หรี่ลง

“ซูอวี่ฉี...” เขากระซิบกับรัศมีนั่น

ตุ้บ! ตุ้บ! ตุ้บ!

ขณะที่เฉินผิงยังคงสับสน รัศมีพลังที่คุ้นเคยก็หายไปในอากาศ จู่ๆ พลังการต่อสู้ที่แข็งแกร่งราวกับเหล็กกล้าก็พุ่งเข้าใส่เขา

ร่างของเฉินผิงลอยกระเด็นไปด้านหลังทันที กระบี่พิฆาตมังกรหลุดออกจากมือของเขาและหายกลับเข้าสู่ร่างกายของเขาทันที

ตุ้บ!

เฉินผิงร่วงลงบนพื้นอย่างแรงจนเกิดหลุมอุกกาบาตลึก ราวกับผนังของปล่องภูเขาไฟสูงประมาณสองสามเมตร เฉินผิงนอนอยู่ในหลุมนั่นในสภาพที่สะบักสะบอม

ตามด้วยเสียงคำรามของมังกรสีทอง ก่อนที่มันจะหายไปเป็นละอองแสงสีทองหลังจากที่เฉินผิงสูญเสียการควบคุมมันไป

“เฉินผิง!”

ต่งเจียห่าวพุ่งไปข้างหน้าและดึงเฉินผิงออกจากหลุมนั่น

"คุณคิดจะกำลังทำอะไรกันแน่? นี่คือการต่อสู้แบบเอาเป็นเอาตายนะ! คุณจะเสียสมาธิไปแบบนี้ได้ยังไงกัน?”