เฉินผิงส่งพลังวิญญาณไปยังร่างของเสี่ยวหรูอย่างต่อเนื่องขณะอยู่ในเมืองเทียน
ไฟแห่งวิญญาณในฝ่ามือของเขาลุกโชนอย่างต่อเนื่อง
“ตื่นเถอะ เสี่ยวหรู ตื่นเถอะ!"
เฉินผิงตะโกนอย่างกระวนกระวาย
นี่เป็นครั้งที่สี่ที่ร่างกายของเสี่ยวหรูได้รับพลังวิญญาณเพื่อละลายน้ำแข็งออกจากตัวของเธอ
เฉินผิงจะหยุดทุกครั้งหลังจากใช้พลังวิญญาณจุดชีพจรตันเถียนจนหมด
แม้ว่าจะผ่านไปสี่ครั้งแล้ว แต่เสี่ยวหรูก็ยังคงไม่ขยับเขยื้อน พลังวิญญาณที่เฉินผิงถ่ายโอนไปนั้นสูญเสียไปโดยเปล่าประโยชน์
พลังวิญญาณในร่างกายของเฉินผิงหมดลงอีกครั้ง แต่ร่างกายของเสี่ยวหรูยังคงไม่มีการเปลี่ยนแปลง
เฉินผิงถอนหายใจ เขายังไม่สามารถช่วยเสี่ยวหรูได้แม้ว่าจะกลืนแกนอสูรที่อยู่บนพื้นไปเกือบครึ่งแล้วก็ตาม
เฉินผิงเตรียมพร้อมที่จะเริ่มฝึกบำเพ็ญฌานอีกครั้งอย่างช่วยไม่ได้ เขายังคงจะช่วยเหลือสี่ยวหรูต่อไปหลังจากฟื้นพลังวิญญาณในจุดชีพจรตันเถียนของเขา
เมื่อเฉินผิงกำลังจะนั่งขัดสมาธิ จู่ๆ ก็มีแสงสีขาวสว่างวาบไปทั่วหน้าอกของเขา
จากนั้น แก่นมังกรในร่างกายของเฉินผิงดูเหมือนจะมีการตอบสนองและเริ่มกระโดดไปมา
เฉินผิงผงะไปครู่หนึ่ง ก่อนที่ความเจ็บปวดอย่างรุนแรงในหน้าอกของเขาจะค่อยๆ เพิ่มขึ้น และแก่นมังกรก็โผล่ออกมาจากตัวเขา
แก่นมังกรส่องแสงสว่างราวกับดวงอาทิตย์ที่กำลังเปล่งแสงแผดเผา
ภายใต้รัศมีของแสง เฉินผิงไม่กล้าลืมตาขึ้นมา ร่างกายของเขาปวดแสบปวดร้อนจากแสงที่เผาไหม้
แก่นมังกรลอยอยู่เหนือศีรษะของเสี่ยวหรูอย่างช้าๆ ก่อนที่แสงนั้นจะห่อหุ้มเธอไว้
"นี่มันอะไรกัน?"
เฉินผิงมองที่เสี่ยวหรูอย่างใจจดใจจ่อ
เขาเห็นน้ำค้างแข็งบนร่างของเสี่ยวหรูค่อยๆ เริ่มจางหายไปภายใต้แสงที่กำลังแผดเผา ขณะที่ผิวหนังของเธอก็เปลี่ยนจากสีขาวซีดเป็นสีดอกกุหลาบ
เฉินผิงดีใจเป็นอย่างมาก ในทีแรกเขาไม่คาดคิดว่าจะสามารถช่วยคืนชีพเธอได้หลังจากใช้เวลาอยู่นาน
อย่างไรก็ตาม น้ำค้างแข็งบนร่างของเสี่ยวหรูหายไปทันทีที่แก่นมังกรปรากฏขึ้น
หรือเป็นไปได้ว่าผนึกน้ำแข็งของมังกรน้ำแข็งสามารถแก้ได้โดยใช้พลังของมังกรเพลิงเท่านั้น?
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: หัตถ์เทวะราชันมังกร
ยิ่งอ่านตอนก็ยิ่งสั้นลงๆ ของฟรีไม่มีในโลกจริงๆ เลิกอ่านกันเถอะเสียอารม...
เริ่มตั้งแต่ตอนที่ 1886 ตอนเริ่มสั้นลงๆ ต้องทำไง...
ไม่มีระบบจ่ายเงินผ่านหักบัญชีธนาคารหรือจ่ายผ่านทรูฯ บ้างหรือผมไม่ได้ใช้บัตรเครดิต...
3065-3074 ไม่มี...
อ่านมาถึงตอนที่ 136 แล้วแต่ต้องอ่านแบบผ่านๆเพราะแต่ละฉากวนอยู่ที่พระเอกโดนดูถูกตลอด จากคนทั้งเรื่องรวมทั้งพ่อแม่ด้วยเลยมั้ง พระเอกต้องเป็นโรคจิตอ่อนๆแน่เลย ไม่ได้คิดจะทำอะไรให้ดีขึ้นนอกจากคิดในใจว่าฉันเก่ง รอให้เขาดูถูกก่อนแล้วนิ่งๆ ยอมรับแล้วผ่านไป พยายามหาเรื่องที่พระเอกเก่ง หรือสู้ชีวิตแล้วดีขึ้น แต่แบบเหมือนฉันเก่งอยู่ในใจคนเดียว มันน่าอึดอัดมาก...
ทำไมพระเอกเก่งต้องทนให้คนดูถูกตัวเองดูถูกพ่อแม่แบบไม่คิดจะทำอะไรเลย แบบตามน้ำไปวันทั้งที่มีฝีมือ ทนลำบากกันไป...
หน้าด้านจังอีกู่หลิงเอ๋อร์ หลงรักแฟนเพื่อน แล้วเสือกเสนอตัวออกนอกหน้าเกิ๊น นิสัยแบบนี้เขาเรียกดอกทอง คนเขียนไม่เข้าใจหรอว่านิสัย ผู้หญิงสันดานแบบนี่ น่าขยะแขยง...
ชักจะเบื่อ หายอีกแล้ว หมดไปเกือบ 2 พัน แล้วนะ...
มีเรื่องอื่นที่จบแล้วบ้างไหมจะหาซื้ออ่าน...
มีหนังสือขายมั้ยครับ รอวันละ 20 ตอน ไมทันใจ...