หัตถ์เทวะราชันมังกร นิยาย บท 1453

ทันทีที่เฉินผิงเห็นการโจมตีนั้น เขาก็คำรามขึ้น “เสี่ยวหรู!”

จากนั้นเขาก็พยายามจะผลักเธอออกไป เพราะเขารู้ว่าถึงแม้เธอจะเป็นปรมาจารย์ยุทธ์ก็ยังคงไม่อาจจะต้านทานการเตะของจู้จื่อซานได้

ถึงกระนั้นมันก็สายเกินไปเสียแล้ว ลูกเตะอันรวดเร็วของจู้จื่อซานพุ่งเข้าปะทะหน้าอกของเธออย่างแรง

ซึ่งมันก็ทำให้เขาอึ้งตะลึงไปเหมือนกัน ทำไมอยู่ดีๆ ก็มีผู้หญิงคนหนึ่งโผล่ขึ้นมาที่นี่ได้?

บึ้ม!

เกิดแสงสว่างวาบขึ้นเมื่อร่างของเซียวหรูถูกเหวี่ยงกระเด็นไปด้านหลัง เธอกระแทกเข้ากับบัลลังก์ ทำให้วงแหวนอาคมระเบิดพลังกระแทกร่างของเธอออกไป

เมื่อเธอลงสู่พื้นดินได้ สีหน้าของเธอก็ซีดราวกับผีและใบหน้าบิดเบี้ยวด้วยความเจ็บปวด

เฉินผิงรีบกระโจนไปข้างๆ เสี่ยวหรูแล้วประคองเธอขึ้นมา “เธอเป็นยังไงบ้างเสี่ยวหรู?”

เขารีบตรวจชีพจรของเธออย่างรวดเร็วเพื่อตรวจดูสภาพของเธอ

“ฉันไม่เป็นอะไรหรอกพี่เฉินผิง แค่รู้สึกเจ็บนิดหน่อย…” เธอพึมพำพร้อมกับยิ้มอย่างอ่อนแรง

หลังจากที่เฉินผิงตรวจดูร่างกายของเสี่ยวหรูเรียบร้อยแล้ว เขาก็พบว่าเธอไม่ได้ตกอยู่ในอันตรายถึงกับชีวิต แค่บาดเจ็บเพียงเล็กน้อยเท่านั้น ซึ่งนั่นทำให้เขารู้สึกงุนงง จู้จื่อซานนั้นเป็นเจ้ายุทธ์ ซึ่งการเตะนี้มักจะสร้างความเสียหายอย่างรุนแรงกับอีกฝ่ายหรือแม้แต่กับเจ้ายุทธ์คนอื่นๆ ซึ่งน้อยนักที่ปรมาจารย์ยุทธ์จะรับไหว แต่ถึงกระนั้นเชียวหรูก็ไม่ได้เป็นอะไรมาก นี่มันเกิดอะไรกันขึ้น?

ทันใดนั้นเขาก็นึกอะไรบางอย่างขึ้นมาได้ แน่เลย! จะต้องเป็นชุดเกราะขาวที่ถูกดูดเข้าไปในร่างของเสี่ยวหรูนั่นเอง! มันได้ช่วยปกป้องชีวิตของเธอไว้ มันช่างเหลือเชื่อ! แม้ว่าชุดเกราะนั้นจะมีอายุนับพันปีแล้ว แต่ก็ไม่มีอะไรจะสามารถทำลายมันได้!

เปรี๊ยะ!เปรี๊ยะ!

เกิดเสียงแตกร้าวเบาๆ เมื่อรูปปั้นของเงือกเกิดรอยแตกร้าวขยายใหญ่ขึ้นเรื่อยๆ

นอกจากนี้วงแหวนอาคมก็เริ่มอ่อนแอลงโดยที่ไม่มีใครสังเกตเห็นเลย

วันนี้ฉันจะต้องตายที่นี่จริงเหรอ? ความคิดอันขมขื่นนั้นแล่นเข้ามาในหัวของเขาขณะที่กวาดสายตามองไปสนรอบๆ