ทว่าในเวลานั้น ทั้งสองคนที่อยู่ข้างสวี่ซงก็เบิกตากว้างด้วยความไม่อยากจะเชื่อ
ตุบ! ตุบ!
เสียงที่สหายของเขาร่วงลงไปกองกับพื้นดังลั่นอยู่ข้างๆ เขา สวี่ซงมองพวกเขาด้วยความหวาดกลัวและเห็นว่าร่างของทั้งสองจะถูกตัดออกเป็นสองท่อน อีกทั้งยังนอนจมกองเลือดอยู่เช่นนั้น
กลิ่นคาวรุนแรงของเลือดกระตุ้นประสาทของสวี่ซงในทันที ทำให้เขาเสียสติไปเมื่อความชัดเจนนั้นพัดพาเข้ามาใส่เขา
การป้องกันของพวกเขาไม่ได้หยุดยั้งการโจมตีของเฉินผิงเลย แต่เฉินผิงกลับจงใจจะไว้ชีวิตสวี่ซง
เฉินผิงต้องการให้สวี่ซงตายอย่างอนาถ เขาจะใช้วิธีการที่ไร้มนุษยธรรมที่สุดเพื่อคร่าชีวิตสมาชิกของสมาพันธ์ศิลปะการต่อสู้
เฉินผิงเข้าใกล้สวี่ซงทีละก้าว ขณะที่ในมือก็กวัดแกว่งกระบี่ไปด้วย
“ฆ่าฉันสิ ฆ่าฉันตอนนี้เลย รีบมาจบชีวิตฉันไปสักที!”
สวี่ซงตกตะลึงจนคลุ้มคลั่ง เมื่อเห็นเฉินผิงกำลังเดินมาหาเขา จู่ๆ เขาก็พุ่งไปข้างหน้าและจับคอเสื้อของเฉินผิง และขอร้องให้ฆ่าเขาไปเสียที
ท้ายที่สุด การพบจุดจบในชั่วพริบตาเป็นวิธีตายที่มีความเมตตามากกว่าการทนรอความตายอันยาวนานและทรมาน
เฉินผิงเก็บกระบี่พิฆาตมังกรกลับเข้าฝัก ก่อนจะพูดอย่างเฉยเมยว่า “ไม่ต้องห่วงนะ ผมฆ่าคุณแน่ แต่จะไม่ให้ตายเร็วมากเกินไปนัก”
“นี่… นี่แกจะทำอะไรกับฉัน? ประธานจู้ส่งเรามาที่นี่ เขาจะต้องแก้แค้นให้พวกเราอย่างแน่นอน”
สวี่ซงกัดฟันแน่นขณะที่หางตากระตุกอย่างต่อเนื่อง
“แก้แค้นงั้นเหรอ?” เฉินผิงหรี่ตา “ถึงแม้ว่าจู้จื่อซานจะไม่มาตามหาผม แต่ผมก็จะตามล่าเขาและสังหารเสียให้สิ้นอยู่ดี”
สิ้นคำนั้น เขาก็ยื่นฝ่ามือไปที่หัวของสวี่ซง วินาทีต่อมา สวี่ซงก็รู้สึกหมดเรี่ยวแรงและพละกำลังไปอย่างรวดเร็ว
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: หัตถ์เทวะราชันมังกร
ยิ่งอ่านตอนก็ยิ่งสั้นลงๆ ของฟรีไม่มีในโลกจริงๆ เลิกอ่านกันเถอะเสียอารม...
เริ่มตั้งแต่ตอนที่ 1886 ตอนเริ่มสั้นลงๆ ต้องทำไง...
ไม่มีระบบจ่ายเงินผ่านหักบัญชีธนาคารหรือจ่ายผ่านทรูฯ บ้างหรือผมไม่ได้ใช้บัตรเครดิต...
3065-3074 ไม่มี...
อ่านมาถึงตอนที่ 136 แล้วแต่ต้องอ่านแบบผ่านๆเพราะแต่ละฉากวนอยู่ที่พระเอกโดนดูถูกตลอด จากคนทั้งเรื่องรวมทั้งพ่อแม่ด้วยเลยมั้ง พระเอกต้องเป็นโรคจิตอ่อนๆแน่เลย ไม่ได้คิดจะทำอะไรให้ดีขึ้นนอกจากคิดในใจว่าฉันเก่ง รอให้เขาดูถูกก่อนแล้วนิ่งๆ ยอมรับแล้วผ่านไป พยายามหาเรื่องที่พระเอกเก่ง หรือสู้ชีวิตแล้วดีขึ้น แต่แบบเหมือนฉันเก่งอยู่ในใจคนเดียว มันน่าอึดอัดมาก...
ทำไมพระเอกเก่งต้องทนให้คนดูถูกตัวเองดูถูกพ่อแม่แบบไม่คิดจะทำอะไรเลย แบบตามน้ำไปวันทั้งที่มีฝีมือ ทนลำบากกันไป...
หน้าด้านจังอีกู่หลิงเอ๋อร์ หลงรักแฟนเพื่อน แล้วเสือกเสนอตัวออกนอกหน้าเกิ๊น นิสัยแบบนี้เขาเรียกดอกทอง คนเขียนไม่เข้าใจหรอว่านิสัย ผู้หญิงสันดานแบบนี่ น่าขยะแขยง...
ชักจะเบื่อ หายอีกแล้ว หมดไปเกือบ 2 พัน แล้วนะ...
มีเรื่องอื่นที่จบแล้วบ้างไหมจะหาซื้ออ่าน...
มีหนังสือขายมั้ยครับ รอวันละ 20 ตอน ไมทันใจ...