หัตถ์เทวะราชันมังกร นิยาย บท 1486

เฉินผิงไม่ได้คิดว่าจะปล่อยให้ใครในตระกูลซินหลุดรอดไปได้แม้แต่คนเดียว

วินาทีต่อมา ดวงตาของซินเผิงเฟยก็เบิกกว้าง “เฉิน… เฉินผิง… แกยังไม่ตายเหรอ?”

“แน่สิ ไม่ใช่แค่ผมยังไม่ตายนะ แต่ความสามารถผมยังพุ่งสูงขึ้นด้วย คุณไม่รู้สึกเลยเหรอ?”

การสั่นสะเทือนเป็นจังหวะจากร่างกายของเฉินผิง และแรงกดดันที่น่าสะพรึงกลัวก็พัดพาลงมาจากท้องฟ้า

ซินเผิงเฟยรู้สึกเหมือนอวัยวะภายในของเขาถูกบิดทึ้งและเขาก็แทบจะกระอักเลือดออกมา

เขาฝืนทนแม้ว่าขาของเขาจะเริ่มสั่น

น่าเสียดายที่สมาชิกในตระกูลซินคนอื่นๆ ไม่ได้มีประสบการณ์เช่นเดียวกันกับเขา ภายใต้ความกดดันที่น่าสะพรึงกลัว ดวงตาของพวกเขาก็ถลนออกมานอกเบ้าขณะที่ทุกคนระเบิดเป็นจุณและตายจากไป

ในชั่วพริบตา กลิ่นคาวเลือดก็อบอวลไปทั่วบ้านตระกูลซิน ซินเผิงเฟยรู้สึกมึนงงไปทั้งตัวในขณะที่เขาอ้าปากค้างและมองไปที่สมาชิกในตระกูลซินที่ตายอย่างอนาถ

นี่มันก็ชัดเจนแล้วว่าความสามารถของเขาพุ่งสูงขึ้นมากจริงๆ เพราะเขาฆ่าทุกคนหมดโดยไม่ต้องพยายามอะไรมากเลย แค่ใช้พลังกดดันแค่อย่างเดียวเท่านั้นเอง!

“ในเมื่อแกยังไม่ตายนะเฉินผิง แกก็ควรจะไปหาที่ซ่อนสิ แต่นี่แกกลับมาที่บ้านฉันและฆ่าคนอย่างเปิดเผย นี่แกไม่กลัวเหรอว่าสมาพันธ์จะรู้เรื่องนี้?”

“ผมจะต้องกลัวอะไรล่ะ? คราวนี้ผมจะล้างบางทั้งสมาพันธ์ในจิงตูให้เหี้ยนไปเลย!” เฉินผิงประกาศกร้าวขณะที่หรี่ตาลงเล็กน้อย

ซินเผิงเฟยจ้องชายคนนั้นเขม็ง เขารู้ว่ามันแทบจะเป็นไปไม่ได้ที่วันนี้จะจบลงไปอย่างเป็นมิตร เขากัดฟันแน่นและปลดปล่อยรัศมีออกมา ก่อนจะพุ่งตัวมาข้างหน้าและปล่อยหมัดโจมตีเฉินผิง

อันที่จริงเขาเป็นคนที่สามารถบรรลุเป็นเจ้ายุทธ์ได้ตั้งแต่อายุยังน้อย หมัดนั้นทรงพลังมาก โดยพลังการต่อสู้ทั้งหมดมุ่งไปที่กำปั้นของเขา

รอยยิ้มเหยียดหยามปรากฏขึ้นที่ริมฝีปากของเฉินผิง ขณะที่เขามองดูการโจมตีของชายคนนั้น

เขายกมือขึ้นจับกำปั้นของซินเผิงเฟยอย่างไม่ไยดี ซินเผิงเฟยตกใจและต้องการจะดึงมือออก เพียงเพื่อจะพบว่ามันไม่ขยับเขยื้อนจากการจับที่แน่นมากเช่นนั้น

กร็อบ! กร็อบ! กร็อบ!

เสียงกระดูกแตกดังลั่นออกมา ความปวดร้าวทำให้ใบหน้าของซินเผิงเฟยบิดเบี้ยวจนเหมือนกับสวมหน้ากากแห่งความเจ็บปวดอยู่

ในเวลานั้น เขาก็เข้าใจแล้วว่าเฉินผิงกับเขาแตกต่างกันมากแค่ไหน ฉันไม่มีความสามารถพอจะต่อสู้กับเขา!

ตุบ!

“โลกยุทธภพในจิงตูเข้าร่วมกับสมาพันธ์แล้วงั้นเหรอ?”

เฉินผิงตกใจมากที่ได้ยินเช่นนั้น

ไม่ว่าสมาพันธ์จะมีอิทธิพลมากแค่ไหนก็ตาม มันก็เป็นไปไม่ได้ที่วงการศิลปะการต่อสู้ในจิงตูจะเข้าร่วมเป็นสมาชิกสมาพันธ์ไปเสียทั้งหมด อีกอย่าง มันก็ไม่สมเหตุสมผลเลยที่ทางการจะปล่อยให้สมาพันธ์ศิลปะการต่อสู้ขยายอิทธิพลไปจนมากมายถึงเพียงนี้ เพราะจะเสียการควบคุมไปทั้งหมด

“ใช่แล้ว นอกจากตระกูลต่งกับตระกูลเก๋อแล้ว คนอื่นที่เหลือก็เข้าร่วมกับสมาพันธ์กันหมดเพราะเห็นแก่ขุมพลังที่พวกนั้นมี” ซินเผิงเฟยรีบละล่ำละลักตอบ

“คุณชี่ไม่ได้ทำอะไรเกี่ยวกับเรื่องนี้เลยเหรอ?”

เฉินผิงงุนงงเป็นอย่างมาก ทำไมทางการถึงไม่ทำอะไรเลยขณะที่สมาพันธ์ขยายอำนาจไปจนเกินควบคุมอย่างนี้?

“ผมก็ไม่รู้เหมือนกันครับ แต่ไม่มีเจ้าหน้าที่ทางการคนไหนที่ก้าวเข้ามาหยุดยั้งเลย จากทุกสิ่งที่เกิดขึ้นมานี้ พวกเขาดูเหมือนจะเห็นด้วยกับการกระทำของสมาพันธ์ไปโดยปริยาย” ซินเผิงเฟยส่ายหน้า “แต่สมาพันธ์ก็ไม่ได้เรืองอำนาจมากแล้วในตอนนี้ ตระกูลที่สูงส่งต่างๆ นั้นใช้ขุมพลังกันไปจนหมดและต้องการเรียกร้องพลังจากทางสมาพันธ์ด้วย”

คำพูดนี้ทำให้เฉินผิงนึกถึงสวี่ซง ดูเหมือนสมาพันธ์จะเป็นคนออกคำสั่งให้สวี่ซงกับพวกที่เหลือเสี่ยงเป็นเสี่ยงตายไปที่เมืองเทียนเพื่อเอาแก่นอสูรกลับมา เพราะพวกเขาต้องการขุมพลังจำนวนมากมาเอาอกเอาใจตระกูลที่ทรงอิทธิพลสินะ