หัตถ์เทวะราชันมังกร นิยาย บท 1488

เมื่อหนิงจื้อได้ยินที่จู้จื่อซานพูด ท่าทีของเขาก็เปลี่ยนไปเป็นเคร่งเครียดกว่าเดิม

“แม่งเอ๊ย! นี่มันแย่มาก!” เขาสบถด้วยใบหน้าที่เคร่งขรึม

“เป็นอะไรไป? หนิงจื้อ” จู้จื่อซานถามด้วยความงุนงง

“ผมคิดว่าไอ้เฉินผิงมันยังไม่ตาย และการสังหารหมู่เมื่อคืนนี้ มันนั่นแหละที่เป็นคนทำ” หนิงจื้อกล่าวออกมาด้วยความรู้สึกเคร่งเครียด

ทันทีที่จู้จื่อซานได้ยินอย่างนั้น ท่าทีของเขาก็เปลี่ยนไป วินาทีต่อมาเขาก็ส่ายหน้าและอุทานออกมาว่า “เป็นไปไม่ได้! มันจะเป็นไปได้ยังไงที่เขายังไม่ตาย? ถึงจะยังไม่ตาย ก็ไม่มีทางที่เขาจะมีความสามารถพอจะล้างบางทั้งสิบสามสำนักในคืนเดียว อย่าเป็นกระต่ายตื่นตูมอย่างนี้เลยน่า”

เขาไม่เชื่อว่าเฉินผิงจะยังมีชีวิตอยู่ และไม่ยอมรับว่าจะเป็นไปได้ สำหรับเขา เฉินผิงตายไปนานแล้วและไม่อาจจะอยู่ในโลกของคนเป็นได้

ในขณะนั้นเอง หลงจิ้งกั๋วกับหลงเซียวที่เพิ่งได้รับข่าวการนองเลือดก็มาถึง

พวกเขาทั้งคู่ไม่เชื่อเมื่อเขาได้ยินที่หนิงจื้อสงสัยว่าเฉินผิงยังไม่ตาย และเป็นคนที่ทำลายล้างสำนักต่างๆ ไปจนสิ้น

“ถ้าการคาดเดาของคุณออกจะหลุดโลกไปนะ คุณหนิง คุณต้องกลายเป็นตัวตลกแน่ แต่ถึงเฉินผิงจะยังไม่ตาย เขาก็ไม่ได้มีพลังอำนาจมหาศาลแบบนั้นแน่” หลงจิ้งกั๋วเยาะเย้ย

“จริงด้วย! ผมเองยังมีความสามารถไม่พอจะทำแบบนั้นเลยนะ ถึงแม้ว่าเขาจะยังมีชีวิตอยู่ เขาก็ไม่สามารถทำแบบนี้ได้หรอก” หลงเซียวเสริม

“คุณอาจจะทำไม่ได้ แต่ก็ไม่ใช่ว่าเขาจะทำไม่ได้เหมือนกันนี่ ก็เหมือนกับที่ความสามารถของคุณเพิ่มขึ้นมามากในทุกวันนี้ แต่ไม่ได้แปลว่าความสามารถของเขาจะชะงักงันไป บางทีความสามารถของเขาอาจจะเพิ่มสูงขึ้นเร็วกว่าคุณเสียอีกนะ” หนิงจื้อมองชายคนนั้นอย่างเหยียดหยาม

ฉันไม่ได้สงสัยเฉินผิงโดยไม่มีเหตุผลนะ สัญญาณต่างๆ บ่งชี้ว่าเขาน่าจะยังมีชีวิตอยู่ ในเมื่อเขายังไม่ตาย มันก็เป็นไปได้อย่างแน่นอนว่าเขาเป็นคนสังหารหมู่ทั้งสิบสามสำนัก เขาโหดเหี้ยมกับศัตรูเขาเสมอ ยิ่งไปกว่านั้น ตอนนี้เขาก็เกลียดสมาพันธ์เข้ากระดูกดำ สำนักทั้งหมดก็ร่วมมือกับสมาพันธ์แล้ว ดังนั้นสำนักทุกสำนักจึงถือเป็นศัตรูเขา

ตอนนี้ยังไม่ถึงเวลาให้ฉันลงมือ ยังไม่ถึงเวลาดี

เขาหันหลังกลับออกไป เพราะต้องการจะใช้เวลาส่วนใหญ่ไปกับการฝึกฝน โชคดีที่สมาพันธ์มีเลือดของซูอวี่ฉี มันเลยช่วยฉันให้ฝึกฝนได้เร็วมากยิ่งขึ้น!

“คุณต้องระวังนะ คุณหลง คนที่ลงมือคราวนี้อาจจะไปหาตระกูลหลงเป็นรายต่อไป” จู้จื่อซานย้ำเตือนหลงจิ้งกั๋ว

“ไม่ต้องห่วงนะ ประธานจู้ ถ้าเขากล้ามา ผมก็จะจับตัวเขาไว้ได้แน่!” หลงเซียวอวดอ้างด้วยความมั่นใจก่อนที่หลงจิ้งกั๋วจะทันได้พูดอะไรออกมา

ฉันจะเพิ่มความสามารถได้อีกครั้งในเร็วๆ นี้ เมื่อฉันได้ชุดเกราะของเสี่ยวหรูมาและได้ดูดซับพลังของเธอมาแล้ว ฉันก็จะไปยืนอยู่ในจุดสูงสุดของโลกยุทธภพในจิงตูได้แน่นอน!

หลังจากหลงจิ้งกั๋วและหลงเซียวจากไป จู้จื่อซานก็ส่งคนออกไปสืบและระบุตัวตนของผู้ที่ลงมือในคราวนี้ เขาเองก็ไม่ว่างเช่นกันเพราะต้องทำอะไรสักอย่างเพื่อให้สำนักต่างๆ ยังมั่นใจในสมาพันธ์ศิลปะการต่อสู้อยู่เหมือนเดิม

หลายสำนักต่างก็หวาดกลัวและสั่นสะท้านไปตามๆ กัน เพราะพวกเขาไม่รู้เลยว่าเมื่อไรคนที่ลงมือจะโผล่ออกมา ถ้าเป็นอย่างนั้นแล้ว พวกเขาก็เสี่ยงมากที่จะถูกทำลายล้างจนสิ้นชื่อ

บางสำนักเริ่มเลือกจะถอนตัวออกจากสมาพันธ์ศิลปะการต่อสู้ ในท้ายที่สุดแล้ว ความจริงที่ว่าผู้ลงมือนั้นตั้งเป้าไปที่สมาพันธ์ก็ไม่มีใครสามารถปกปิดมันไว้ได้เลย ไม่นานนัก เรื่องคำที่สลักอยู่บนศพมัมมี่ก็แพร่ไปทั่ว บางสำนักตัดสินใจจะออกไปจากสมาพันธ์เพื่อให้พวกเขาปลอดภัย