หัตถ์เทวะราชันมังกร นิยาย บท 1492

“คุณยังอ่อนแอมาก ทำไมไม่กลับไปฝึกต่อแทนที่จะมาเที่ยวเดินไปเดินมาอย่างนี้? ถ้าไม่ระวังก็ตายได้เหมือนกันนะ…” เฉินผิงกล่าว

ด้วยความโกรธจากการเหน็บแนมของเฉินผิง ติงปู้เอ้อร์ ติงปู้ซาน และแม้แต่ติงปู้ซือก็พร้อมที่จะโจมตีเขาด้วยกันอีกครั้ง

แม้ความสามารถของเฉินผิงจะเป็นที่งุนงง แต่ทั้งสามคนก็พร้อมสู้กับเขาแม้จะแลกด้วยชีวิตก็ไม่เกรงกลัว

กระนั้น ติงปู้ต้าก็ห้ามพวกเขาเอาไว้ เขาขมวดคิ้วใส่เฉินผิงและถามว่า “คุณเป็นใคร? พวกเราคือสี่คนโฉดแห่งหมู่บ้านคนโฉดนะ และเราไม่เคยมีความแค้นอะไรกับคุณ คุณจะตามเรามาทำไมกัน?”

ติงปู้ต้ารู้ว่ามีคนที่มีพรสวรรค์ซ่อนตัวอยู่มากมายในโลกยุทธภพในจิงตู แต่เขาไม่ล่วงรู้ถึงความสามารถที่แท้จริงของเฉินผิง เขาจึงไม่ต้องการเอาชีวิตมาเสี่ยงหากไม่จำเป็นเพราะพวกเขามีเรื่องสำคัญมากกว่านี้ต้องไปทำ

สี่คนโฉดมาที่นี่เพื่อช่วยเสี่ยวหรู คงไม่คุ้มหากเกิดการต่อสู้ขึ้นหรือยืดเยื้อมากเกินไป

ในตอนนั้นเอง เฉินผิงก็ถอดหมวกและเผยให้เห็นใบหน้าของเขา

เมื่อสี่คนโฉดเห็นเฉินผิง พวกเขาก็เบิกตากว้างด้วยความไม่อยากจะเชื่อก่อนจะทรุดตัวลงไปนั่งคุกเข่าที่พื้น

“นายท่าน! ท่าน… ท่านยังมีชีวิตอยู่!” ติงปู้ต้าสะอื้นไห้ออกมาทันที

พวกเขาทุกคนต่างก็คิดว่าเฉินผิงตายไปแล้วเพราะพวกเขาไม่ได้เจอเฉินผิงมาเป็นระยะเวลานาน

“ลุกขึ้น เร็วเข้า…” เฉินผิงช่วยพยุงพวกเขาให้ลุกขึ้น “ผมไม่ตายง่ายๆ หรอกน่า คนที่ฆ่าผมได้ตอนนี้คงยังไม่เกิดหรอก…”

“นายท่าน ท่านใช่ไหมที่เป็นคนล้างบางสำนักต่างๆ ในช่วงที่ผ่านมานี้?” ติงปู้ซานถามขณะที่เขานึกถึงเหตุการณ์ในโลกยุทธภพในจิงตูที่เกิดขึ้นช่วงนี้

เฉินผิงพยักหน้า เขายอมรับว่าเขาเป็นคนทำโดยไม่พยายามจะปฏิเสธเลย

สี่คนโฉดยิ่งรู้สึกตื่นตะลึงมากขึ้นไปอีกเพราะนั่นหมายความว่าทักษะการต่อสู้ของเฉินผิงนั้นพัฒนาข้ามไปอีกหลายขั้น

“ทำไมพวกคุณสี่คนถึงได้มาที่จิงตูกันล่ะ?” เฉินผิงถาม

สี่คนโฉดรู้สึกขายหน้าและกระอักกระอ่วนใจทันที หลังจากเงียบไปครู่หนึ่ง ติงปู้ต้าก็พูดขึ้นมาว่า “นายท่าน คุณเสี่ยวหรูถูกหลงเซียวจับตัวไป เรามาที่นี่เพื่อช่วยเธอ…”