"หลงจิ้งกั๋วเป็นเพียงคนเดียวที่สามารถเปิดคุกใต้ดินที่ขังแม่ของผมได้ ถ้าหากหลงจิ้งกั๋วไม่กลับไปเดี๋ยวนี้ แม่ของผมก็จะอดตายนะครับ" เฉินผิงกล่าวขึ้น
"งั้นผมคงได้แต่บอกให้ระวังตัวด้วย คุณก็รู้ว่าสมาพันธ์ศิลปะการต่อสู้กับตระกูลหลงกำลังจับจ้องคุณตาเป็นมันเลยเชียวล่ะ ผมมั่นใจว่าตอนที่คุณไปที่นั่นเพื่อแลกเปลี่ยน พวกมันคงไม่ยอมพลาดโอกาสที่จะได้ทำร้ายคุณแน่..." หลงอู่เตือน
"ผมรู้ครับ" เฉินผิงผงกศีรษะ
หลังจากกล่าวอำลา เฉินผิงก็เดินทางไปจิงตูตามลำพัง
ในขณะเดียวกัน เก๋อเจียอี๋ที่อยู่ในบ้านตระกูลต่งก็กำลังประจันหน้ากับต่งเจียห่าวพร้อมกระบี่วิเศษในมือ โทสะเด่นชัดบนใบหน้าของเธอ
เก๋อฝูไห่พยายามห้ามปรามพวกเขาไว้ แต่เขากลับไม่สามารถห้ามเก๋อเจียอี๋ไม่ให้แก้แค้นตระกูลต่ง
"คุณหนูเก๋อ ผมไปทำอะไรให้คุณถึงได้ลงมือกับผมครั้งแล้วครั้งเล่า?"
ต่งเจียห่าวรู้สึกหนักใจ เพราะไม่รู้ว่าไปล่วงเกินเก๋อเจียอี๋ตั้งแต่เมื่อไหร่กัน
"แกมันไอ้เดรัจฉาน! เลิกเสแสร้งได้แล้ว! ฉันขอสาบานว่าวันนี้จะต้องฆ่าแกให้ได้แล้วค่อยฆ่าตัวตายตามไป ฉันจะไม่ขอมีชีวิตอยู่แบบนี้แน่!"
เก๋อเจียอี๋โกรธจัดแล้วแทงกระบี่เข้าใส่ต่งเจียห่าว
ต่งเจียห่าวไม่ใช่คู่ประมือของเก๋อเจียอี๋ ขณะที่กระบี่พุ่งโจมตีออกมา ลำแสงอันแรงกล้าก็กลืนกินไปทั่วทั้งบ้านตระกูลต่ง
ถ้าหากการโจมตีครั้งนี้โดนต่งเจียห่าว เขาคงไม่มีทางรอดชีวิตไปได้เลย
แกร๊ง!
ทันใดนั้นก็มีเสียงดังแหวกอากาศ จากนั้นต่งลี่ฉวินก็มายืนอยู่ตรงหน้าต่งเจียห่าวแล้วสกัดกระบี่ของเก๋อเจียอี๋ไว้
"คุณหนูเก๋อ เจียห่าวไปทำอะไรให้ถึงขนาดยืนกรานที่จะฆ่าเขาเสียให้ได้งั้นเหรอครับ? โปรดบอกผมมาเถอะ ถ้าเขาทำเรื่องต่ำช้าอะไรล่ะก็ ผมจะไม่ปล่อยเขาไปง่ายๆ แน่ ผมต้องขอโทษแทนเขาด้วยนะครับ คุณหนูเก๋อ..." ต่งลี่ฉวินพูดกับเก๋อเจียอี๋อย่างสุภาพ
ต่งลี่ฉวินไม่อยากมีเรื่องกับตระกูลเก๋อ อย่างไรเสียตระกูลศิลปะการต่อสู้ทั้งหมดในจิงตูก็เข้าร่วมสมาพันธ์ศิลปะการต่อสู้กันหมดแล้ว ยกเว้นตระกูลต่ง เพราะพวกเขาเป็นตระกูลที่ถูกขับไล่อย่างแท้จริง
ขืนพวกเขามีเรื่องขึ้นมาตอนนี้ ตระกูลต่งก็คงได้สูญสิ้นอิทธิพลทั้งหมดในจิงตูไปเป็นแน่
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: หัตถ์เทวะราชันมังกร
ยิ่งอ่านตอนก็ยิ่งสั้นลงๆ ของฟรีไม่มีในโลกจริงๆ เลิกอ่านกันเถอะเสียอารม...
เริ่มตั้งแต่ตอนที่ 1886 ตอนเริ่มสั้นลงๆ ต้องทำไง...
ไม่มีระบบจ่ายเงินผ่านหักบัญชีธนาคารหรือจ่ายผ่านทรูฯ บ้างหรือผมไม่ได้ใช้บัตรเครดิต...
3065-3074 ไม่มี...
อ่านมาถึงตอนที่ 136 แล้วแต่ต้องอ่านแบบผ่านๆเพราะแต่ละฉากวนอยู่ที่พระเอกโดนดูถูกตลอด จากคนทั้งเรื่องรวมทั้งพ่อแม่ด้วยเลยมั้ง พระเอกต้องเป็นโรคจิตอ่อนๆแน่เลย ไม่ได้คิดจะทำอะไรให้ดีขึ้นนอกจากคิดในใจว่าฉันเก่ง รอให้เขาดูถูกก่อนแล้วนิ่งๆ ยอมรับแล้วผ่านไป พยายามหาเรื่องที่พระเอกเก่ง หรือสู้ชีวิตแล้วดีขึ้น แต่แบบเหมือนฉันเก่งอยู่ในใจคนเดียว มันน่าอึดอัดมาก...
ทำไมพระเอกเก่งต้องทนให้คนดูถูกตัวเองดูถูกพ่อแม่แบบไม่คิดจะทำอะไรเลย แบบตามน้ำไปวันทั้งที่มีฝีมือ ทนลำบากกันไป...
หน้าด้านจังอีกู่หลิงเอ๋อร์ หลงรักแฟนเพื่อน แล้วเสือกเสนอตัวออกนอกหน้าเกิ๊น นิสัยแบบนี้เขาเรียกดอกทอง คนเขียนไม่เข้าใจหรอว่านิสัย ผู้หญิงสันดานแบบนี่ น่าขยะแขยง...
ชักจะเบื่อ หายอีกแล้ว หมดไปเกือบ 2 พัน แล้วนะ...
มีเรื่องอื่นที่จบแล้วบ้างไหมจะหาซื้ออ่าน...
มีหนังสือขายมั้ยครับ รอวันละ 20 ตอน ไมทันใจ...