"คุณเฉิน คุณมาเยี่ยมพวกเราที่บ้านตระกูลต่งเพราะคุณต้องการอะไรให้เราช่วยอะไรใช่ไหมครับ?" ต่งลี่ฉวินรู้ว่ายามที่เฉินผิงมาเยี่ยมพวกเขา ฝ่ายหลังต้องมีเรื่องจะสั่งการกับตระกูลต่ง
เฉินผิงผงกศีรษะ "ประมุขต่ง พรุ่งนี้ผมจะไปพบหลงเซียวที่สนามประลองยุทธ์แล้วใช้หลงจิ้งกั๋วแลกเปลี่ยนเอาเสี่ยวหรูกลับมา ผมเกรงว่าหลงเซียวจะผิดสัญญา ดังนั้นผมอยากให้ตระกูลต่งช่วยกระจายข่าวนี้ออกไป ในวันแลกเปลี่ยนตัวประกัน ถ้ามีสมัครพรรคพวกจากยุทธภพเป็นจำนวนมากมาอยู่ที่สนามประลองยุทธ์ ผมมั่นใจว่าหลงจิ้งกั๋วคงไม่กล้าเล่นตุกติกกับพวกเราต่อหน้าผู้คนหรอกครับ"
"อะไรนะ? เสี่ยวหรูถูกหลงเซียวลักพาตัวไปงั้นเหรอ?" หลังจากได้ยินเช่นนั้น ต่งเจียห่าวก็โกรธจัด
"คุณเฉิน ปล่อยเรื่องนี้ให้เป็นหน้าที่ของผมเอง ผมมั่นใจว่าจัดการเรื่องนี้ได้" ต่งลี่ฉวินผงกศีรษะ
"มีอีกเรื่องที่ผมอยากให้คุณช่วยเหลือหน่อยครับ บอกสำนักและตระกูลที่มีชื่อเสียงที่เคยล่วงเกินผมให้มาเยี่ยมเยือนที่บ้านตระกูลต่งแล้วขอโทษผมซะ วันนี้ผมจะรอให้พวกมันมาเยี่ยมเยือนที่ตระกูลต่ง บอกให้พวกมันรู้ด้วยว่าพวกมันมีเวลาให้ปฏิบัติตามเพียงแค่วันเดียว! มิฉะนั้นพวกมันก็จะต้องแบกรับผลที่ตามมาของการที่สำนักและตระกูลของตนเองต้องถูกทำลาย" เฉินผิงกล่าวพร้อมเจตจำนงสังหาร
เมื่อต่งลี่ฉวินสัมผัสได้ถึงเจตจำนงสังหารของเฉินผิง เขาก็สันหลังเย็นวาบ แต่เขารู้ว่าฝ่ายหลังทำเช่นนี้ก็เพื่อแสดงความช่วยเหลือของตระกูลต่ง
จากสถานการณ์ของยุทธภพแห่งจิงตูในยามนี้ ตระกูลต่งที่แยกตัวสันโดษย่อมต้องถูกสำนักและตระกูลที่มีชื่อเสียงอื่นๆ กวาดล้างในที่สุด
วิธีการอันล้ำเลิศในการจัดการเรื่องราวของเฉินผิงก็ยังเป็นการเตือนสำนักและตระกูลที่มีชื่อเสียงพวกนั้นให้อยู่ห่างๆ จากตระกูลต่งอีกด้วย
หลังจากนั้นไม่นาน ก็มีข่าวเรื่องที่เฉินผิงยังมีชีวิตอยู่และกลับมาที่จิงตูแพร่สะพัดราวกับไฟลามทุ่งไปทั่วสภายุทธจักร
นอกเหนือไปจากนั้น เฉินผิงยังเป็นคนชุดดำที่ก่อนหน้านี้กำจัดสำนักและตระกูลที่มีชื่อเสียงทั้งสิบสามแห่งอีกด้วย
ดังนั้นสิ่งนี้จึงสร้างความหวาดกลัวให้แก่สำนักและตระกูลที่มีชื่อเสียงทั้งหลายที่เคยมุ่งเป้ามาที่เฉินผิง
"เฉินผิงช่างน่าทึ่งเหลือเกิน ฉันไม่อยากเชื่อเลยว่าเขาจะสังหารหมู่สำนักและตระกูลที่มีชื่อเสียงสิบสามแห่งได้ในรวดเดียว"
"มีคนที่คิดว่าคนชุดดำคือฟ่านเจียง ใครจะคิดว่าเขาคือเฉินผิงจริงๆ กันเล่า?"
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: หัตถ์เทวะราชันมังกร
ยิ่งอ่านตอนก็ยิ่งสั้นลงๆ ของฟรีไม่มีในโลกจริงๆ เลิกอ่านกันเถอะเสียอารม...
เริ่มตั้งแต่ตอนที่ 1886 ตอนเริ่มสั้นลงๆ ต้องทำไง...
ไม่มีระบบจ่ายเงินผ่านหักบัญชีธนาคารหรือจ่ายผ่านทรูฯ บ้างหรือผมไม่ได้ใช้บัตรเครดิต...
3065-3074 ไม่มี...
อ่านมาถึงตอนที่ 136 แล้วแต่ต้องอ่านแบบผ่านๆเพราะแต่ละฉากวนอยู่ที่พระเอกโดนดูถูกตลอด จากคนทั้งเรื่องรวมทั้งพ่อแม่ด้วยเลยมั้ง พระเอกต้องเป็นโรคจิตอ่อนๆแน่เลย ไม่ได้คิดจะทำอะไรให้ดีขึ้นนอกจากคิดในใจว่าฉันเก่ง รอให้เขาดูถูกก่อนแล้วนิ่งๆ ยอมรับแล้วผ่านไป พยายามหาเรื่องที่พระเอกเก่ง หรือสู้ชีวิตแล้วดีขึ้น แต่แบบเหมือนฉันเก่งอยู่ในใจคนเดียว มันน่าอึดอัดมาก...
ทำไมพระเอกเก่งต้องทนให้คนดูถูกตัวเองดูถูกพ่อแม่แบบไม่คิดจะทำอะไรเลย แบบตามน้ำไปวันทั้งที่มีฝีมือ ทนลำบากกันไป...
หน้าด้านจังอีกู่หลิงเอ๋อร์ หลงรักแฟนเพื่อน แล้วเสือกเสนอตัวออกนอกหน้าเกิ๊น นิสัยแบบนี้เขาเรียกดอกทอง คนเขียนไม่เข้าใจหรอว่านิสัย ผู้หญิงสันดานแบบนี่ น่าขยะแขยง...
ชักจะเบื่อ หายอีกแล้ว หมดไปเกือบ 2 พัน แล้วนะ...
มีเรื่องอื่นที่จบแล้วบ้างไหมจะหาซื้ออ่าน...
มีหนังสือขายมั้ยครับ รอวันละ 20 ตอน ไมทันใจ...