หัตถ์เทวะราชันมังกร นิยาย บท 1512

"ถูกต้องแล้ว ถ้าคุณชี่ไม่ได้หนุนหลังเฉินผิง เขาก็คงตายไปตั้งนานแล้วล่ะ" หลงเซียวเอ่ยขึ้นอย่างขุ่นเคืองเช่นกัน

"ถ้าคุณชี่ไม่สนใจก็จะดีกว่า เพราะหากเป็นแบบนั้น สมาพันธ์ศิลปะการต่อสู้ก็จะสามารถกำจัดภัยคุกคามให้ผู้คนได้ สุดท้ายเมื่อถึงเวลาลงมือกับเฉินผิงต่อหน้าทุกคน เจ้าหน้าที่ก็จะสร้างปัญหาให้แก่พวกเราไม่ได้อีก" หนิงจื้อเอ่ยพลางยิ้ม

เขาเดาว่าคุณชี่คงไม่ทำอะไรเฉินผิงและแน่นอนที่สุดว่าเขาจะไม่ลงโทษฝ่ายหลัง เช่นนั้นก็เป็นข้อแก้ตัวที่ดีให้พวกเขาเลยเชียวล่ะ

"งั้นใครจะเป็นคนไปบอกคุณชี่ล่ะ?" จู้จื่อซานเอ่ยถามขึ้นมา

จู้จื่อซานไม่มีทางกล้าทำหรอก ทุกครั้งที่เขาเห็นคุณชี่ก็สั่นสะท้านไปทั้งตัวแล้ว เขายังสงสัยว่าตัวเองจะสามารถพูดออกมาได้หรือเปล่าเลย!

"ในฐานที่เป็นประธาน แน่นอนว่าก็ย่อมต้องเป็นคุณอยู่แล้วสิ แต่คุณก็สามารถรวบรวมตระกูลที่มีชื่อเสียงทุกคนให้มารวมตัวกันเพื่อกดดันคุณชี่ได้นะ" หนิงจื้อเอ่ยแนะนำ

"ผมน่ะเหรอ?" จู้จื่อซานตะลึงงัน

"ทำไมล่ะ? คุณกลัวรึไง?" มีแววเยาะเย้ยในดวงตาของหนิงจื้อ

หลังจากลังเลไปชั่วขณะ จู้จื่อซานกัดฟันตอบปฏิเสธ "ไม่อยู่แล้ว! ทำไมผมต้องกลัวด้วยล่ะ?"

จู้จื่อซานพาคนจากตระกูลที่มีชื่อเสียงกว่าสิบคนมาที่กระทรวงยุติธรรม พวกเขาต้องการคำอธิบายจากคุณชี่

สิงจวินรายงานให้คุณชี่ฟังว่า "คุณชี่ครับ เฉินผิงยังไม่ตาย เขาคือคนที่บดขยี้คนจากสำนักหรือตระกูลที่มีชื่อเสียงกว่าสิบแห่ง ตอนนี้จู้จื่อซานพาคนมาเรียกร้องให้คุณลงโทษเฉินผิงครับ!"

"ให้พวกเขาเข้ามา" คุณชี่เอ่ยขึ้นอย่างเยือกเย็น

สิงจวินผงกศีรษะ ไม่นานจู้จื่อซานและคนอื่นๆ ก็ถูกพาตัวเข้ามา

เมื่อพวกเขาเห็นคุณชี่ ทุกคนต่างก็ตัวสั่นด้วยความหวาดกลัว

"เชิญนั่ง" คุณชี่กล่าว

แต่ไม่มีใครกล้าที่จะทำเช่นนั้น พลังกดดันอันท่วมท้นที่พวกเขารู้สึกยามที่ได้พบคุณชี่ช่างมากมายเกินกว่าที่พวกเขาจะรับไหว ชวนให้พวกเขาแทบไม่อยากอยู่แล้ว!

เมื่อเห็นว่าไม่มีใครนั่งลง คุณชี่ก็ถามว่า "พวกคุณมาหาผมที่นี่ มีเรื่องอะไรงั้นเหรอ?"

พวกเขาหลายคนไม่กล้าสบตาคุณชี่ ตอนที่เขาพูดอยู่นั้น พวกเขาหลายคนถึงกับก้มหน้าก้มตา

ในทางกลับกัน จู้จื่อซานมองมาที่กลุ่มคนของตัวเอง ในเมื่อไม่มีใครกล้าพูดอะไรสักคำ เขาก็ไม่มีทางเลือกนอกจากเป็นฝ่ายพูดออกมาเอง

จู้จื่อซานรู้สึกตื่นตระหนกแล้วรีบร้องเรียกพวกเขา "พูดอะไรสักอย่างสิ! คุณชี่กำลังถามพวกคุณอยู่นะ พวกเราตกลงเรื่องนี้กันไว้ก่อนที่จะมาที่นี่แล้วไม่ใช่เหรอ?"

เขาแผดเสียงใส่พวกนั้นอย่างโกรธจัด ทว่ากลับไม่มีใครพูดอะไรเลยสักคำ พวกเขายังคงเอาแต่ก้มหน้ากันต่อไป

ไม่ว่าจู้จื่อซานจะพูดอะไรก็ไม่มีใครสนับสนุนเขาเลยสักคน ทันใดนั้นก็มีเหงื่อผุดซึมบนหน้าผากของเขา

"จู้จื่อซาน!" คุณชี่ตะโกนใส่

"คุ...คุณชี่..."

จู้จื่อซานเริ่มตัวสั่นเพราะเขารู้ว่าทำให้คุณชี่โกรธจัดเสียแล้ว

"คุณกล้ามากเลยนะที่พาคนตั้งมากมายขนาดนี้มาที่กระทรวงยุติธรรมเพื่อกดดันผม!"

น้ำเสียงของคุณชี่เปลี่ยนเป็นเย็นชาก่อนที่เขาจะโบกมือเบาๆ

คลื่นพลังอันมหาศาลพุ่งใส่จู้จื่อซาน ก่อนที่เขาจะทันได้ตอบโต้ก็ลอยกระเด็นออกไปก่อนจะตกกระแทกกับพื้นอย่างแรง