วันต่อมาก็มีผู้คนหลายหมื่นคนมาชุมนุมที่สนามประลองยุทธ์ หลายคนเคยได้ยินเรื่องปาฏิหาริย์ของเฉินผิงและอยากจะชมดูเรื่องตื่นเต้น
เป็นครั้งแรกในยุทธภพที่มีการแลกเปลี่ยนตัวประกันในสนามประลองยุทธ์
สิ่งที่สร้างความประหลาดใจให้แก่พวกเขามากที่สุดก็คือ หลงจิ้งกั๋วประมุขตระกูลหลงถูกจับเป็นตัวประกัน
เมื่อจู้จื่อซานเห็นทะเลมนุษย์ในสถานที่ สีหน้าของเขากลับอึมครึม
"ประธานจู้ พวกเรายังจะลงมือหลังจากนี้อยู่ไหม?" นักรบระดับเสื้อคลุมทองแดงรมดำคนหนึ่งเอ่ยถามขึ้นมา
เขาเกรงว่าขืนยังลงมือต่อหน้าผู้คน ชื่อเสียงของสมาพันธ์ศิลปะการต่อสู้ก็คงได้รับผลกระทบไปด้วย
"อืม ขอเพียงพวกเราฆ่าเฉินผิงได้ เรื่องอื่นก็จัดการได้ไม่ยากนักหรอก" จู้จื่อซานเอ่ยลอดไรฟัน
นักรบระดับเสื้อคลุมทองแดงรมดำผงกศีรษะยอมรับก่อนที่พวกเขาจะออกไปปฏิบัติภารกิจ
ไม่นานหลงเซียวก็พาเสี่ยวหรูมาที่สนามประลองยุทธ์แล้วนั่งลงข้างๆ จู้จื่อซาน
"ประธานจู้ เฉินผิงก่อความวุ่นวายครั้งใหญ่ถึงขนาดนั้น ผมพนันได้เลยว่ามันคงเกรงว่าสมาพันธ์ศิลปะการต่อสู้จะลงมือกับมันเป็นแน่ พอมันมาถึง พวกเราต้องคว้าโอกาสเอาไว้ให้ได้!" เมื่อพิจารณาถึงจำนวนคนในสถานที่แล้ว หลงเซียวก็เกรงว่าจู้จื่อซานจะล้มเลิกการลงมือกับเฉินผิง
"ไม่ต้องห่วงหรอกน่า วันนี้เฉินผิงจะต้องตาย" ขณะที่จู้จื่อซานพูด แววตาของเขาก็พลันมืดมน
"งั้นก็ดีเลย" หลงเซียวผงกศีรษะ
ในขณะเดียวกัน สี่คนโฉดที่มาถึงพร้อมกับหลงจิ้งกั๋วอยู่ไม่ห่างจากสนามประลองยุทธ์ ต่งลี่ฉวินเองก็พายอดฝีมือทั้งหมดของตระกูลต่งมาด้วย
ควรทราบว่าเมื่อเขาปรากฏตัวแล้ว สมาพันธ์ศิลปะการต่อสู้ย่อมไม่มีทางปล่อยเขาไปแน่ ต่อให้สมาพันธ์ศิลปะการต่อสู้ไม่นำพาต่อชื่อเสียงและเปิดฉากโจมตีใส่เขา แต่พวกเขาก็สามารถยืมมือได้
"คุณเฉิน มิฉะนั้นคุณก็ไม่ต้องปรากฎตัว พวกเราจะเป็นคนพาหลงจิ้งกั๋วไปแลกเปลี่ยนคุณเสี่ยวหรูกลับมาเอง" ติงปู้ต้าบอกเฉินผิง
ดูเหมือนว่าเฉินผิงจะประเมินความไร้ยางอายของสมาพันธ์ศิลปะการต่อสู้เอาไว้สูงเกินไป
ผู้บำเพ็ญญาณงั้นเหรอ? เฉินผิงรู้สึกประหลาดใจอยู่บ้างเพราะเขาไม่คาดคิดว่าชายคนนั้นจะเป็นผู้ฝึกฝนทางสายนั้นอีกคนหนึ่ง
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: หัตถ์เทวะราชันมังกร
ยิ่งอ่านตอนก็ยิ่งสั้นลงๆ ของฟรีไม่มีในโลกจริงๆ เลิกอ่านกันเถอะเสียอารม...
เริ่มตั้งแต่ตอนที่ 1886 ตอนเริ่มสั้นลงๆ ต้องทำไง...
ไม่มีระบบจ่ายเงินผ่านหักบัญชีธนาคารหรือจ่ายผ่านทรูฯ บ้างหรือผมไม่ได้ใช้บัตรเครดิต...
3065-3074 ไม่มี...
อ่านมาถึงตอนที่ 136 แล้วแต่ต้องอ่านแบบผ่านๆเพราะแต่ละฉากวนอยู่ที่พระเอกโดนดูถูกตลอด จากคนทั้งเรื่องรวมทั้งพ่อแม่ด้วยเลยมั้ง พระเอกต้องเป็นโรคจิตอ่อนๆแน่เลย ไม่ได้คิดจะทำอะไรให้ดีขึ้นนอกจากคิดในใจว่าฉันเก่ง รอให้เขาดูถูกก่อนแล้วนิ่งๆ ยอมรับแล้วผ่านไป พยายามหาเรื่องที่พระเอกเก่ง หรือสู้ชีวิตแล้วดีขึ้น แต่แบบเหมือนฉันเก่งอยู่ในใจคนเดียว มันน่าอึดอัดมาก...
ทำไมพระเอกเก่งต้องทนให้คนดูถูกตัวเองดูถูกพ่อแม่แบบไม่คิดจะทำอะไรเลย แบบตามน้ำไปวันทั้งที่มีฝีมือ ทนลำบากกันไป...
หน้าด้านจังอีกู่หลิงเอ๋อร์ หลงรักแฟนเพื่อน แล้วเสือกเสนอตัวออกนอกหน้าเกิ๊น นิสัยแบบนี้เขาเรียกดอกทอง คนเขียนไม่เข้าใจหรอว่านิสัย ผู้หญิงสันดานแบบนี่ น่าขยะแขยง...
ชักจะเบื่อ หายอีกแล้ว หมดไปเกือบ 2 พัน แล้วนะ...
มีเรื่องอื่นที่จบแล้วบ้างไหมจะหาซื้ออ่าน...
มีหนังสือขายมั้ยครับ รอวันละ 20 ตอน ไมทันใจ...