หัตถ์เทวะราชันมังกร นิยาย บท 1529

ณ บ้านตระกูลเก๋อ เฉินผิงค่อยๆ ลืมตาขึ้น ความสามารถในการฟื้นตัวอันรวดเร็วของเขาผนวกกับยาเม็ดที่เก๋อฝูไห่ป้อนให้เขา ทำให้บาดแผลทั้งหมดของเขาปิดสนิทแล้ว

เมื่อเห็นห้องหรูหราและเตียงนอนหนานุ่มที่เขากำลังนอนอยู่ เขาก็ขมวดคิ้วเล็กน้อย

สิ่งสุดท้ายที่เขาจำได้ก็คือหมดสติในสนามประลองยุทธ์ ดังนั้นเขาจึงไม่รู้ว่าเกิดอะไรขึ้นหลังจากนั้นและย่อมไม่รู้ว่าตัวเองอยู่ที่ไหน

เมื่อลุกขึ้นมาก็รู้สึกว่าตนเองเนื้อตัวเปลือยเปล่าโดยสิ้นเชิง แต่เขาก็สังเกตเห็นเสื้อผ้าชุดใหม่ที่วางไว้ข้างเตียงได้อย่างรวดเร็ว

หลังจากสวมเสื้อผ้าแล้ว เขาก็อยากรู้ว่าตนเองอยู่ที่ไหนกันแน่

ทันใดนั้นเก๋อเจียอี๋ก็เปิดประตูแล้วเดินเข้าไปพร้อมถือถ้วยซุปร้อนๆ เข้าไปด้วย

ภาพของเฉินผิงที่รู้สึกตัวตื่นทำให้เธอรู้สึกประหลาดใจ

"คุณฟื้นแล้ว!"

เก๋อเจียอี๋ดวงตาแทบพลัดออกจากเบ้า สีหน้าของเธอเต็มไปด้วยความเหลือเชื่อ

ช่างน่าอัศจรรย์ที่เฉินผิงสามารถฟื้นตัวและฟื้นคืนสติได้ภายในสองวันหลังจากได้รับบาดเจ็บสาหัสถึงขนาดนั้น

"คุณหนูเก๋อ?"

เฉินผิงเองก็ผงะที่ได้เห็นเก๋อเจียอี๋ "ที่นี่ที่ไหนกันครับ?"

"แน่นอนว่าย่ออมต้องเป็นบ้านตระกูลเก๋ออยู่แล้ว ไม่งั้นคุณคิดว่าตัวเองอยู่ที่ไหนเล่า?" เก๋อเจียอี๋ตอบพลางวางถ้วยน้ำแกงลงบนโต๊ะ

"บ้านตระกูลเก๋องั้นเหรอ? ทำไมผมถึงมาอยู่ที่นี่ได้ล่ะครับ?"

เฉินผิงรู้สึกสับสนกับสถานการณ์ที่เกิดขึ้นเพราะเขาไม่มีความสัมพันธ์หรืออะไรก็ช่างที่เกี่ยวข้องกับตระกูลเก๋อ ฉันมาจบลงที่นี่ได้ยังไงกันนะ?

หลังจากนั้นเก๋อเจียอี๋ก็เล่าเรื่องทุกอย่างที่เกิดขึ้นหลังจากเขาหมดสติไปให้ฟัง

เมื่อคิดว่าถ้าหากตอนนั้นไม่ใช่เพราะเก๋อฝูไห่ เขาก็คงตายไปแล้วชวนให้เฉินผิงรู้สึกสันหลังเย็นวูบ

"เฉินผิง ผมไม่อยากได้อะไรจากคุณจริงๆ แต่มีเรื่องหนึ่งที่ผมอยากรู้ซึ่งหวังว่าคุณจะสามารถให้ความกระจ่างได้" เก๋อฝูไห่ตอบ

"ประมุขเก๋อ โปรดถามมาได้เลยครับ ผมจะบอกคุณทุกอย่างที่ผมรู้เลย" เฉินผิงตอบตกลงพลางผงกศีรษะ

"ในเมื่อเป็นเช่นนั้นผมก็จะไม่ปิดบังอีกต่อไป การที่ร่างกายของคุณแข็งแกร่งถึงขนาดนั้น เห็นได้ชัดว่าคุณไม่ใช่ผู้บำเพ็ญญาณธรรมดาสามัญเลย คุณเป็นใครกันแน่?" เก๋อฝูไห่ถาม

ช่างเป็นคำถามที่ทำให้เฉินผิงรู้สึกประหลาดใจ เขารู้ว่าในฐานที่เป็นผู้บำเพ็ญญาณ เก๋อฝูไห่ย่อมต้องล่วงรู้ถึงตัวตนของเขาอย่างแน่นอน

แต่เมื่อถูกซักถามว่าเขาเป็นใครกันแน่ เฉินผิงก็ถึงกับพูดไม่ออกเพราะเขาเองก็ไม่รู้ว่าจะตอบยังไงดีเหมือนกัน

อันที่จริงแล้ว เขาไม่รู้แม้แต่เรื่องที่ใครเป็นพ่อของเขาเสียด้วยซ้ำไป

เมื่อเห็นว่าเฉินผิงไม่พูดอะไร ก็คิดว่าเขาลำบากใจจึงเอ่ยเสริมขึ้นมาว่า "ถ้าคุณไม่อยากพูดถึงก็แค่แสร้งทำเป็นว่าผมไม่ได้ถามก็แล้วกัน ผมก็แค่อยากรู้เฉยๆ"

"ประมุขเก๋อ ไม่ใช่แบบนั้นหรอกครับ ผมไม่รู้ว่าตัวเองเป็นใครจริงๆ เพราะผมถูกทิ้งตั้งแต่ยังเด็ก เมื่อไม่นานมานี้ผมเพิ่งจะรู้ว่าแม่ของผมเป็นลูกสาวคนโตของตระกูลหลง ส่วนพ่อของผม ตัวผมเองก็ไม่รู้ว่าเขาเป็นใคร นั่นก็เลยเป็นเหตุผลที่ทำให้ผมตอบคำถามของคุณไม่ได้ยังไงล่ะครับ" เฉินผิงอธิบายให้ฟัง