หัตถ์เทวะราชันมังกร นิยาย บท 1531

เฉินผิงรู้สึกตกตะลึง "คนๆ หนึ่งสามารถกลายเป็นเซียนและไม่มีวันตายได้จริงๆ เหรอครับ?"

เมื่อเก๋อฝูไห่เห็นสีหน้าของเฉินผิงก็หัวเราะขึ้นมา "คนทั่วไปเชื่อกันว่าเซียนไม่มีวันตาย ทว่านั่นเป็นเรื่องไร้สาระทั้งเพ เซียนเองก็ตายได้เหมือนกัน พวกเขาจะมีชีวิตไปชั่วนิรันดร์ได้ยังไงกันเล่า? เพียงแต่ว่าเซียนสามารถมีชีวิตอยู่ได้นานกว่าก็เท่านั้นเอง บางคนถึงกับสามารถ-มีชีวิตอยู่ได้นับหมื่นปี ผมยังไม่เคยได้ยินว่าจะมีคนที่มีอายุขัยพอๆ กับฟ้าดินเลย บอกตามตรงว่าผมยังไม่เคยเห็นเซียนมาก่อนเลย ผมเพียงแต่เคยได้ยินบรรพชนของตัวเองเล่าให้ฟังก็เท่านั้นเอง"

ยามที่เก๋อฝูไห่เอ่ยถึงเรื่องนั้น แววตาของเขากลับเต็มไปด้วยความคาดหวัง ดูเหมือนว่าเขาจะรู้สึกทึ่งกับความเป็นไปได้ที่จะกลายเป็นเซียน

ในขณะเดียวกัน เฉินผิงก็ยังคงรู้สึกประหลาดใจกับสิ่งที่เขาเพิ่งจะได้ยิน ถ้าหากไม่ใช่เพราะเก๋อฝูไห่ เฉินผิงก็คงไม่ล่วงรู้ความลับของโลกแห่งการฝึกตนเป็นเซียน

"ประมุขเก๋อ เกิดอะไรขึ้นกับวิญญาณร้ายในสมาพันธ์ศิลปะการต่อสู้กันแน่ครับ? นักรบระดับเสื้อคลุมทองแดงรมดำสี่คนนั้นที่ต่อสู้กับผมล้วนถูกวิญญาณร้ายสิงสู่" เฉินผิงรู้สึกสับสนอยู่บ้าง ทำไมจู่ๆ ถึงได้มีคนมากมายในยุทธภพถูกวิญญาณร้ายสิงสู่?

"วิญญาณร้ายพวกนั้นเป็นเศษเสี้ยววิญญาณหลังความตายของผู้ฝึกวิชามาร ผมเคยได้ยินมาว่าตอนนั้นมีสงครามระหว่างเทพและมาร ทำให้เหล่ามารเกือบถูกกวาดล้างจนสิ้นซาก ตอนนั้นเรียกได้ว่ามีวิญญาณบางดวงที่ยังคงเร่ร่อนไปทั่วมาจนถึงตอนนี้! จู่ๆ วิญญาณร้ายพวกนี้ก็สิงสู่มนุษย์เพราะพวกมันอยากจะเกิดใหม่จากเถ้าถ่าน อีกไม่นานผมคิดว่าทั่วทั้งยุทธภพกำลังจะล่มสลายแล้วก็จะมีบัญชาใหม่อุบัติขึ้น..." ขณะที่พูดนั้น สีหน้าของเก๋อฝูไห่กลับจริงจังขึ้นมา

เมื่อเฉินผิงได้ยินเช่นนั้นก็ครุ่นคิด บางทีฉันก็รู้สึกเหมือนตัวเองกำลังตกหลุมพรางและใครสักคนก็มักจะมีอิทธิพลกับทุกๆ การเคลื่อนไหวของฉัน ทุกครั้งที่ฉันเคลื่อนไหวก็ราวกับว่ามีคนวางแผนเอาไว้แล้ว

ทันใดนั้นก๋อเจียอี๋ก็เคาะประตูแล้วโผล่พรวดเข้ามา