หัตถ์เทวะราชันมังกร นิยาย บท 1532

"งั้นคุณจะไปไหนล่ะ? ผมจะได้ไปส่งคุณ" เก๋อฝูไห่เองก็รู้ว่าเฉินผิงไม่สามารถอยู่ในบ้านตระกูลเก๋อไปชั่วชีวิตได้

เฉินผิงครุ่นคิดอยู่สักครู่แล้วตอบว่า "ผมต้องไปหาคุณชี่ที่กระทรวงยุติธรรมครับ"

เก๋อฝูไห่รู้สาเหตุที่ทำให้เฉินผิงต้องไปพบคุณชี่ อย่างไรเสียคนเดียวในเมืองจิงตูที่สามารถช่วยเฉินผิงได้ก็คือคุณชี่

"ได้เลย! ผมจะส่งคุณไปที่นั่นเอง!" เก๋อฝูไห่ผงกศีรษะพลางบอกกับเก๋อเจียอี๋ว่า "เจียอี๋ ไปเตรียมรถให้พร้อม"

ไม่นานรถโรลส์รอยซ์คันหรูก็เคลื่อนออกจากบ้านตระกูลเก๋อ ผ้าม่านในรถถูกรูดปิดจนมองไม่เห็นคนที่อยู่ข้างใน

ทันทีที่รถเคลื่อนออกจากบ้านตระกูลเก๋อ คนที่ลอบติดตามมาก็ต่อสายหาจู้จื่อซาน

จู้จื่อซานขมวดคิ้วเมื่อได้รับโทรศัพท์สายนั้น "ตามพวกมันไปติดๆ ขอเพียงแค่พวกมันไม่ออกจากจิงตูก็พอ..."

เมื่อจู้จื่อซานพูดจบก็ตรงไปที่คุกใต้ดิน

ตรงคุกชั้นในสุด ฟ่านเจียงค่อยๆ เงยหน้าขึ้นแล้วยิ้ม "แกมาที่นี่เพื่อขอร้องให้ฉันช่วยงั้นรึ?" เขาเอ่ยถาม

จู้จื่อซานส่ายหน้าพลางตอบ "ฉันมาเพื่อมอบโอกาสให้แกได้ออกไปจากที่นี่"

เมื่อฟ่านเจียงเห็นสีหน้าของจู้จื่อซาน เขาก็ยิ้มกว้างขึ้นเรื่อยๆ

"หลังจากผ่านมาหลายปีขนาดนั้น ฉันล่ะชอบท่าทางที่แกมักจะแสร้งทำเป็นเยือกเย็นอย่างถึงที่สุดจริงๆ" เมื่อฟ่านเจียงพูดจบก็ค่อยๆ ลุกขึ้น หลังจากนั้นเขาก็คว้าราวเหล็กเอาไว้แล้วออกแรง เขาแหกราวเหล็กเหล่านั้นโดยไม่ต้องพยายามแล้วเดินออกมาจากคุก

ถึงแม้ว่าจู้จื่อซานจะเอาแต่นิ่งเงียบ แต่ดูเหมือนเขาอยากรู้คำตอบสำหรับคำถามของฟ่านเจียงแทบตายแล้ว เป็นไปได้ยังไงกัน? ทำไมวงแหวนอาคมของคุกใต้ดินถึงไม่ได้ผลกับฟ่านเจียงล่ะ? เมื่อสองสามร้อยปีก่อนมีจอมเวทย์ตั้งวงแหวนอาคมเอาไว้ในคุกใต้ดินแห่งนี้ ดังนั้นมันจะแหกออกมาได้ง่ายๆ เช่นนั้นได้ยังไงกัน?

เมื่อจู้จื่อซานได้ยินเช่นนั้นก็ถึงกับกลืนน้ำลาย ใครมันจะไปรู้ว่าฟ่านเจียงบรรลุระดับเจ้ายุทธ์ชั้นยอดมากว่าสิบปีแล้ว? เมื่อเขาออกจากที่แห่งนี้ไป เหล่าผู้ฝึกวิชามารในยุทธภพจะต้องตาลุกวาว! แต่ฉันไม่สนใจเรื่องนั้นหรอก เพราะในสังคมนี้กำปั้นเสียงดังกว่าอะไรทั้งนั้น สิ่งที่ฉันต้องทำก็คือแข็งแกร่งขึ้นเรื่อยๆ!

"เอาข้อมูลของมันมาให้ฉันด้วย" ฟ่านเจียงไม่แม้แต่จะถามไถ่ชื่อเสียงเรียงนาม

"ได้สิ!" เมื่อจู้จื่อซานเห็นฟ่านเจียงมีสีหน้ามั่นอกมั่นใจ เขาก็ถอนหายใจด้วยความโล่งอก ฟ่านเจียงเป็นถึงเจ้ายุทธ์ชั้นยอดเชียวนะ! เฉินผิงไม่มีทางหนีรอดไปได้หรอก!

หลังจากนั้นไม่นาน จู้จื่อซานก็มอบข้อมูลของเฉินผิงให้แก่ฟ่านเจียง เมื่อฟ่านเจียงเห็นข้อมูลของเฉินผิงก็ขมวดคิ้ว

"ผู้บำเพ็ญญาณงั้นเหรอ?" ฟ่านเจียงโพล่งขึ้นมา

"ใช่แล้ว!" จู้จื่อซานผงกศีรษะ

ยามที่ฟ่านเจียงกล่าวก็แววตาเป็นประกาย "ไอ้หมอนี่เริ่มต้นจากศูนย์ทว่ากลับบรรลุถึลขั้นวิญญาณใหม่ได้ภายในปีเดียว! ช่างเป็นอัจฉริยะโดยแท้ พวกเรายังแทบจะไม่มีพลังวิญญาณกันเลยแล้วไอ้หมอนี่ฝึกฝนขึ้นมาได้ยังไง? ดูเหมือนคนผู้นี้จะมีความลับที่บอกใครไม่ได้อยู่นะ ใครจะรู้ล่ะ? มันอาจจะมีประโยชน์กับฉันก็ได้..."