หัตถ์เทวะราชันมังกร นิยาย บท 1534

ถึงแม้ว่าเฉินผิงจะจะมีความเชี่ยวชาญทางด้านเคล็ดวิชามนต์คาถาอยู่บ้าง แต่เมื่อเขาได้เห็นคาถาดังกล่าวก็ไม่เข้าใจอยู่ดี

"นี่เป็นสิ่งที่คุณชี่มอบให้แก่คุณ มันน่าจะช่วยชีวิตของคุณในยามคับขันได้" สิงจวินยื่นเครื่องรางชิ้นนั้นให้เฉินผิง

"เครื่องรางช่วยชีวิตงั้นเหรอ? เจ้าสิ่งนี้จะน่าทึ่งขนาดนั้นเลยเชียวรึ?" หลังจากเฉินผิงรับมันมาก็ตรวจสอบเครื่องรางทันที

"คุณชี่บอกว่าวันนี้คุณจะต้องเอาเครื่องรางชิ้นนี้ติดตัวไปด้วย เพราะวันนี้คุณจะเผชิญอันตรายถึงแก่ชีวิต"

เมื่อสิงจวินพูดจบก็หันหลังเดินจากไป เหลือเฉินผิงเอาไว้เพียงลำพังอยู่ภายในห้องโถง

หลังจากเก็บเครื่องรางแล้ว เฉินผิงก็เดินออกไปจากกระทรวงบุติธรรม

ในตอนนั้นจ้าวอู๋ฉีกำลังรอเฉินผิงอยู่ที่รถตรงประตู จากนั้นเขาก็ขับรถมารับฝ่ายหลังด้วยตัวเอง

จ้าวอู๋ฉีลดกระจกรถลงมาพลางกล่าวว่า "คุณเฉิน ขึ้นรถมาได้เลยครับ ผมจะพาคุณไปส่งนอกเมือง ผมเชื่อว่าคงไม่มีใครกล้าแหยมกับกระทรวงยุติธรรมหรอกน่า"

เฉินผิงไม่ปฏิเสธข้อเสนอแล้วรีบขึ้นรถไปทันที จากนั้นรถก็เคลื่อนออกนอกเมือง

ทันทีที่เฉินผิงและคนอื่นๆ ออกจากกระทรวงยุติธรรม จู้จื่อซานก็ได้ข่าวทันที

"หึ! วันนี้ฉันจะต้องเอาหัวของเฉินผิงมาให้จงได้" จู้จื่อซานแค่นเสียง

ฟ่านเจียงที่ยืนอยู่ข้างๆ จู้จื่อซานยังคงเอาแต่นิ่งเงียบ เขาหมุนส้นเท้าพร้อมกระบี่หัวพยัคฆ์ที่สะพายอยู่บนหลังแล้วขึ้นรถจากไป

ในขณะเดียวกัน จ้าวอู๋ฉีก็จอดรถในย่านชานเมืองจิงตูก่อนจะสั่งคนของตนเองไปสำรวจบริเวณโดยรอบ จากนั้นเขาก็พูดกับเฉินผิง "คุณเฉิน ตอนนี้คุณก็ลงจากรถได้แล้ว ไม่มีใครอยู่แถวนี้หรอกครับ"

เฉินผิงผงกศีรษะแล้วลงจากรถ

แต่ไม่กี่วินาทีถัดมาเขากลับขมวดคิ้วพลางมีแววบึ้งตึงกระจายไปทั่วใบหน้า

จ้าวอู๋ฉีรีบถามขึ้นเมื่อเห็นสีหน้าของเฉินผิง "คุณเฉิน มีอะไรงั้นเหรอครับ? ผมสั่งให้ลูกน้องตรวจสอบแถวนี้ดูแล้วนะครับ"

สมาชิกคนอื่นๆ ของกระทรวงยุติธรรมเองก็ถอยห่างติดๆ กัน ราวกับว่าพวกเขาเผชิญหน้ากับมารปีศาจ

เมื่อเฉินผิงได้เห็นสีหน้าของพวกเขาก็พลันเข้าใจขึ้นมาทันทีว่าชายที่อยู่ตรงหน้าของเขาทั้งอันตรายและน่าสะพรึงกลัวยิ่ง มิฉะนั้นผู้บัญชาการแห่งกระทรวงยุติธรรมอย่างจ้าวอู๋ฉีก็คงไม่มีท่าทีตอบสนองแบบนั้นเป็นแน่

"นายพลจ้าว คนผู้นี้เป็นใครงั้นเหรอครับ?" เฉินผิงเอ่ยถามเสียงเบา

"คุณเฉิน คนผู้นี้มีนามว่าฟ่านเจียง เมื่อยี่สิบปีก่อนเขาเป็นผู้ฝึกวิชามารที่มีชื่อเสียงดังกระฉ่อนมาที่สุดในยุทธภพ แต่เขาน่าจะตายไปตั้งแต่ยี่สิบปีก่อนแล้วนี่นา จู่ๆ เขามาปรากฎตัวอยู่ที่นี่ได้ยังไงกัน?" จ้าวอู๋ฉีเอ่ยเสียงสั่นเครือ

เขาเป็นผู้ฝึกวิชามารที่มีชื่อเสียงดังกระฉ่อนเมื่อยี่สิบปีก่อนงั้นรึ? ในเมื่อเป็นเช่นนั้น พลังของคนผู้นี้ย่อมต้องลึกล้ำยากหยั่งถึงเป็นแน่

ฟ่านเจียงชี้มาที่เฉินผิงพลางเอ่ยขึ้นอย่างเย็นชาว่า "เจ้าคนที่มีนามว่าเฉินผิงอยู่ที่นี่ ส่วนคนอื่นจงรีบไสหัวไปซะ วันนี้ฉันอารมณ์ดีก็เลยไม่รู้สึกอยากฆ่าคนอีก"

เฉินผิงบอกจ้าวอู๋ฉีว่า "นายพลจ้าว พวกคุณควรจะออกไปเสียตั้งแต่ตอนนี้ แทนที่จะรั้งอยู่ที่นี่แล้วเพิ่มการบาดเจ็บล้มตายโดยไม่จำเป็นขึ้นมา"

"คุณเฉิน คุณต้องระวังตัวเป็นพิเศษเลยนะครับ ฟ่านเจียงอยู่ในระดับเจ้ายุทธ์ตั้งแต่เมื่อยี่สิบปีก่อนแล้ว มีความเป็นไปได้ว่าเขาจะบรรลุถึงระดับถัดไปและตอนนี้ก็อยู่ในระดับเจ้ายุทธ์ชั้นยอด" จ้าวอู๋ฉีเตือนเฉินผิง