หัตถ์เทวะราชันมังกร นิยาย บท 1536

คู่ต่อสู้เพียงแค่เหวี่ยงหมัดก็ทำลายร่างเกราะทองคำของเฉินผิงได้แล้ว ตอนนั้นเฉินผิงก็รู้แล้วว่าตกที่นั่งลำบาก

"ช่างเป็นเคล็ดวิชาเวทย์คุ้มครองกายาที่แข็งแกร่งนัก ถึงกับสกัดหมัดนี้ได้จริงๆ..." ฟ่านเจียงแสดงความคิดเห็นด้วยความขบขัน

เฉินผิงมองฟ่านเจียงด้วยสีหน้าเคร่งขรึมพลางกล่าวว่า "สมาพันธ์ศิลปะการต่อสู้ส่งแกมาฆ่าฉันใช่ไหมล่ะ?"

"จู้จื่อซานไม่มีสิทธิ์มาสั่งฉันหรอก แต่อันที่จริงมันก็ตั้งใจให้ให้ฉันมาฆ่าแกนั่นแหละ" ฟ่านเจียงยอมรับโดยไม่ลังเล

เมื่อเฉินผิงได้ยินเช่นนั้นก็ไม่ถามอะไรอีก ถ้าหากจู้จื่อซานเป็นคนส่งฟ่านเจียงมา เขาก็รู้ว่าย่อมไม่สิทธิ์ที่จะต่อรองได้

สิ่งที่พวกเขาสามารถทำได้ก็คือต่อสู้กันจนกว่าจะมีสักคนยอมแพ้ เฉินผิงหวังว่าเครื่องรางที่คุณชี่มอบให้เขาจะได้ผลในยามคับขัน

ทันทีที่เขายื่นมือออกไป กระบี่พี่ฆาตมังกรก็ปรากฎขึ้นในมือ

ทันใดนั้นเขาก็ปลุกกระตุ้นพลังมังกรซึ่งทำให้กระบี่พิฆาตมังกรส่งเสียงดังหึ่งๆ

เมื่อฟ่านเจียงเห็นกระบี่พิฆาตมังกรในมือของเฉินผิง ก็พลันดวงตาเป็นประกายขึ้นมาทันที

"กระบี่วิญญาณ? แกถึงกับครอบครองกระบี่วิญญาณที่มีวิญญาณกระบี่เลยเชียวรึ?"

ฟ่านเจียงลมหายใจถี่กระชั้น เห็นได้ชัดเลยว่าเขาชอบกระบี่ของเฉินผิงจริงๆ

"ตอนนี้แกยังกล้าที่จะต่อสู้กับฉัน ทั้งๆ ที่รู้ว่านี่คือกระบี่วิญญาณอีกงั้นเหรอ?" เฉินผิงเอ่ยถาม

"ฮ่าฮ่าฮ่า! วิญญาณกระบี่ในกระบี่วิญญาณของแกยังไม่ก่อตัวเป็นรูปเป็นร่างเลย ช่างเป็นเวลาที่เหมาะให้ฉันได้ช่วงชิงมันไป เมื่อฉันหยดเลือดของตัวเองลงไป มันก็จะกลายเป็นของฉันแล้ว" ฟ่านเจียงหัวเราะลั่น เขาพลิกฝ่ามือ จากนั้นกระบี่หัวพยัคฆ์ที่อยู่ข้างหลังก็ปรากฎขึ้นในมือของเขา

กระบี่หัวพยัคฆ์ส่องประกายเยียบเย็น และมีพยัคฆ์ที่ราวกับมีชีวิตจริงสลักอยู่บนกระบี่ตามชื่อที่บอกไว้

ในขณะเดียวกัน ขณะที่ฟ่านเจียงกุมกระบี่หัวพยัคฆ์เอาไว้ในมือ มันก็เปล่งเสียงคำรามออกมา

เมื่อเห็นเช่นนั้น เฉินผิงก็รีบปลุกกระตุ้นพลังมังกรแล้วเล็งเป้ามาที่ฟ่านเจียงโดยไม่ยอมเสียเวลาแม้สักวินาทีเดียว

ปราณกระบี่อันน่าพรั่นพรึงที่สามารถทำลายล้างพิภพพลันถูกปลดปล่อยใส่ฟ่านเจียง

แกร๊ง!