หัตถ์เทวะราชันมังกร นิยาย บท 1543

คุณชี่ค่อยๆ หันมามองฟ่านเจียง และเอ่ยว่า “คุณฆ่าเขาไม่ได้”

“ทำไม?” ฟ่านเจียงถามกลับ

“เพราะผมมาถึงแล้วนี่ไง คุณจึงไม่มีสิทธิ์ฆ่าเขา” คุณชี่ตอบกลับด้วยท่าทีผ่อนคลาย

“หึ! ผมไม่มีโอกาสสู้กับคุณเมื่อยี่สิบปีก่อน แต่ทุกอย่างเปลี่ยนไปแล้ว ใช่ว่าตอนนี้จะไม่มี”

รัศมีของฟ่านเจียงแผ่ขยายกว้างขึ้นในทันที

“เมื่อยี่สิบปีที่แล้ว ผมสามารถฆ่าคุณได้ด้วยน้ำมือของผม และตอนนี้ก็ดูเหมือนว่าจะเป็นเช่นนั้นอยู่”

คุณชี่ยังคงสุขุม ขณะพูดด้วยน้ำเสียงไม่ไยดี

แม้ว่าเขาจะยังนิ่ง แต่เขาก็มั่นใจในความคิดเช่นนั้น

ใบหน้าของฟ่านเจียงแสดงอารมณ์ขุ่นมัวในขณะที่เอื้อมมือคว้าดาบหัวเสือ

แต่ด้วยท่าทีเยือกเย็นของคุณชี่เริ่มทำให้ท้องไส้ของเขาปั่นป่วน ฟ่านเจียงจึงไม่กล้าพอที่จะโจมตี

ไม่นานฟ่านเจียงจึงเก็บดาบ

“เห็นแก่ความตั้งใจของคุณที่จะช่วยมัน ผมจะไม่ฆ่าเฉินผิงก็ได้ เพราะคนที่อยากให้เขาตายอย่างไรเสียก็คือสมาพันธ์ศิลปะการต่อสู้ ดังนั้นผมจะไม่เอาตัวเองไปเสี่ยงทำตามคำขอของพวกเขา”

หลังกล่าวจบ เขาก็หันกลับและเตรียมตัวจะจากไป

เขาไม่ได้มีความแค้นเฉินผิงเป็นการส่วนตัว แค่ถูกว่าจ้างจากจู้จื่อซาน อย่างไรเสียก็ไม่คุ้มที่จะเสี่ยงชีวิตไปต่อสู้กับคนอย่างคุณชี่

ทั้งหมดก็เป็นเพราะเขาไม่แน่ใจว่าเขาจะสู้คุณชี่ได้หรือไม่

“ผมอนุญาตให้คุณไปได้แล้วงั้นหรือ” คุณชี่ถาม

ฟ่านเจียงสะดุ้ง “คุณต้องการอะไรอีก บอกแล้วไงว่าผมจะไม่ฆ่าเขาแล้ว!”

“แต่ผมจะฆ่าคุณ!” คุณชี่ตอบด้วยน้ำเสียงหนักแน่น

คำพูดเหล่านั้นวิ่งวนในหัวของฟ่านเจียงซ้ำแล้วซ้ำเล่า

ประโยคสั้นๆ ที่ทำให้เขาสั่นเทาและเผลอผงะถอยหลัง

“ผมไม่กลัวหรอก! เพราะถ้าหากสู้กัน ทั้งคุณและผมก็ไม่มีใครรอด”

ฟ่านเจียงดูเชิงคุณชี่อย่างระมัดระวัง ขณะเอ่ยออกไป

“เราสองคนงั้นหรือ?” คุณชี่หัวเราะ “เก่งแต่ปากจริงๆ”

สายลมอ่อนๆ ได้รวมตัวขึ้นแล้วมุ่งตรงไปยังคลื่นกระแทก

คลื่นกระแทกอันทรงพลังได้สลายหายไปในทันที

ไร้ซึ่งคลื่นกระแทกที่ทำให้แผ่นดินแตกเป็นเสี่ยงๆ และไร้ซึ่งเสียงกระทบดังใดๆ

การโจมตีของฟ่านเจียงพังย่อยยับไม่มีชิ้นดี

เฉินผิงตกใจ เขาไม่เคยเห็นพลังเช่นนี้มาก่อน

ฟ่านเจียงก็เบิกตากว้างกับสิ่งที่เกิดขึ้น

เพราะนั่นคือท่าโจมตีที่แข็งแกร่งที่สุดที่เขามี

นี่ได้พิสูจน์ให้เห็นถึงระดับพลังของเขาและคุณชี่ที่มีความแตกต่างอย่างสิ้นเชิง

บัดนี้ ฟ่านเจียงสูญเสียความกล้าหาญทั้งหมดที่เขาเคยมี

สิ่งที่เขาคิดในขณะนั้นคือหนีเท่านั้น

เพราะรู้ดีว่าจะไม่มีวันสู้คู่ต่อสู้คนนี้ได้