ในระหว่างนั้น ตู้จือเถิงกำลังพักผ่อนอยู่ในวัง แต่ทว่าทันใดนั้นเขาก็เห็นผู้อาวุโสใหญ่รุดเข้ามาอย่างเร่งรีบ
“มีข่าวร้ายครับท่านราชาตู้! เราได้รับรายงานว่าองค์ชายรัชทายาทถูกจับตัวไป!”
ผู้อาวุโสใหญ่แทบจะปิดบังความกังวลของเขาเอาไว้ไม่ได้
วินาทีที่ตู้จือเถิงได้ยินเช่นนั้น เขาก็ลุกขึ้นยืน
“ใครทำเช่นนั้น? พวกมันช่างกล้านักที่มาแตะต้องลูกชายของฉัน!” เขาโกรธเกรี้ยว ใบหน้าของเขาดูฉุนเฉียว
“ผมได้ยินมาว่าพวกมันเป็นชาวต่างแดนกลุ่มหนึ่งที่มาเหยียบเกาะเผิงไหลเมื่อไม่นานมานี้”
“เร็วเข้า! รวบรวมคนของเรา พวกมันกล้าดียังไงถึงได้แตะต้องลูกชายของฉันในอาณาจักรของฉัน! พวกมันคงเบื่อที่จะมีชีวิตแล้วสินะ!”
จิตสังหารที่ท่วมท้นแผ่ซ่านออกมาจากตู้จือเถิงในขณะที่เขาส่งคำสั่งออกไป
ถึงอย่างไรตระกูลตู้ก็ถือครองอำนาจสูงสุดในเกาะเผิงไหลมาโดยตลอด จนถึงตอนนี้ก็ยังไม่มีใครสักคนที่กล้าพอจะท้าทายพวกเขา
ตู้จือเถิงรวมพลองครักษ์หลายร้อยคนในพริบตาและออกจากวังไปพร้อมกัน
ในเวลาเดียวกันนั้น ตู้หนานก็มาถึงที่วังพร้อมกับเฉินผิงและพวกพ้อง
พวกเขาทั้งกลุ่มพูดคุยกันอย่างรื่นเริงจนดูราวกับว่าพวกเขาสนิทสนมกันเป็นอย่างดี
“ผมอยู่ที่นี่แหละ” ตู้หนานเอ่ยในขณะที่ชี้ไปยังวังที่ปรากฏอยู่ตรงหน้าพวกเขา
ทันทีที่จ้าวฉวางจับจ้องไปที่วัง เขาก็อดไม่ได้ที่จะอุทานออกมา “คุณพระช่วย! ช่างเป็นสิ่งก่อสร้างที่อลังการอะไรเช่นนี้...”
ตลอดเวลาที่ผ่านมา จ้าวฉวางคิดมาตลอดว่าบ้านของเขาในแดนไร้เงานั้นน่าประทับใจมากพอแล้ว แต่กระนั้นในยามที่เขามองเห็นวังแห่งนี้ บ้านของเขาก็กลายเป็นบ้านของยาจกในสายตาของเขาไปเลย
ในแวบแรกที่เห็น ใครๆ ก็ดูออกว่าวังมีโครงสร้างที่ผสมผสานกับเทคนิคที่ไม่เหมือนใคร เห็นได้ชัดว่ามันย่อมมีประวัติอันยาวนาน
แม้แต่ก้อนอิฐแต่ละก้อนที่นำมาใช้ก็ยังดูเหมือนว่ามันได้รับการขัดถูด้วยมือ
เฉินผิงปลุกปราณสัมผัสของเขาอย่างรวดเร็วเพื่อห่อหุ้มกำแพงของวัง เขาอยากค้นหาว่าสิ่งก่อสร้างที่โอ่อ่าแห่งนี้มีวงแหวนอาคมปกป้องไว้หรือไม่
หลังจากสอดแนมจนทั่ว เขาก็ไม่สามารถตรวจจับการตอบสนองใดๆ ที่ส่งออกมาจากวัง พูดอีกนัยก็คือวังไม่ได้รับการพิทักษ์จากวงแหวนอาคมรูปแบบใดเลย แน่นอนว่านี่ทำให้เขาเกิดความสงสัยขึ้นเสียแล้ว
หากกล่าวอย่างมีเหตุผล สถานที่ที่มีมาตั้งแต่ดั้งเดิมบนเกาะเผิงไหล เกาะที่ถือกำเนิดมาเพื่อการบำเพ็ญพลังวิญญาณโดยเฉพาะ อย่างน้อยๆ ก็ควรได้รับการปกป้องจากวงแหวนอาคมคุ้มกันบางประเภท
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: หัตถ์เทวะราชันมังกร
ยิ่งอ่านตอนก็ยิ่งสั้นลงๆ ของฟรีไม่มีในโลกจริงๆ เลิกอ่านกันเถอะเสียอารม...
เริ่มตั้งแต่ตอนที่ 1886 ตอนเริ่มสั้นลงๆ ต้องทำไง...
ไม่มีระบบจ่ายเงินผ่านหักบัญชีธนาคารหรือจ่ายผ่านทรูฯ บ้างหรือผมไม่ได้ใช้บัตรเครดิต...
3065-3074 ไม่มี...
อ่านมาถึงตอนที่ 136 แล้วแต่ต้องอ่านแบบผ่านๆเพราะแต่ละฉากวนอยู่ที่พระเอกโดนดูถูกตลอด จากคนทั้งเรื่องรวมทั้งพ่อแม่ด้วยเลยมั้ง พระเอกต้องเป็นโรคจิตอ่อนๆแน่เลย ไม่ได้คิดจะทำอะไรให้ดีขึ้นนอกจากคิดในใจว่าฉันเก่ง รอให้เขาดูถูกก่อนแล้วนิ่งๆ ยอมรับแล้วผ่านไป พยายามหาเรื่องที่พระเอกเก่ง หรือสู้ชีวิตแล้วดีขึ้น แต่แบบเหมือนฉันเก่งอยู่ในใจคนเดียว มันน่าอึดอัดมาก...
ทำไมพระเอกเก่งต้องทนให้คนดูถูกตัวเองดูถูกพ่อแม่แบบไม่คิดจะทำอะไรเลย แบบตามน้ำไปวันทั้งที่มีฝีมือ ทนลำบากกันไป...
หน้าด้านจังอีกู่หลิงเอ๋อร์ หลงรักแฟนเพื่อน แล้วเสือกเสนอตัวออกนอกหน้าเกิ๊น นิสัยแบบนี้เขาเรียกดอกทอง คนเขียนไม่เข้าใจหรอว่านิสัย ผู้หญิงสันดานแบบนี่ น่าขยะแขยง...
ชักจะเบื่อ หายอีกแล้ว หมดไปเกือบ 2 พัน แล้วนะ...
มีเรื่องอื่นที่จบแล้วบ้างไหมจะหาซื้ออ่าน...
มีหนังสือขายมั้ยครับ รอวันละ 20 ตอน ไมทันใจ...