เมื่อเห็นว่าลูกชายปลอดภัยดี ตู้จือเถิงจึงลดการระวังตัว เขาพูดอย่างฉับไวพร้อมการโบกมือว่า “งั้นก็ไปคุยกันข้างในเถอะ!”
ลึกลงไปในใจ ตู้จือเถิงไม่อยากสร้างศัตรูที่เป็นผู้บรรลุขั้นวิญญาณใหม่
จากมุมมองของเขา คงจะดีมากหากเขามีสัมพันธ์อันดีกับเฉินผิงเอาไว้
ไม่นานหลังจากนั้น กลุ่มคนก็เข้าไปในวัง และตู้จือเถิงก็สั่งให้คนนำอาหารที่หรูหรามาเสิร์ฟเฉินผิงและคนอื่นๆ
กล่าวได้ว่ามีร่องรอยของความระมัดระวังแฝงอยู่ในการกระทำที่นอบน้อมของเขา
ถึงอย่างไรเขาก็ไม่ได้รับรู้ถึงเหตุผลว่าทำไมเฉินผิงและพวกพ้องถึงได้มาเยือนเกาะเผิงไหลอย่างกะทันหัน
ยิ่งไปกว่านั้น ตู้จือเถิงยังมีความรู้เป็นศูนย์เกี่ยวกับตัวตนที่แท้จริงของเฉินผิง ถ้าเขารู้ว่าเฉินผิงไม่ใช่ใครอื่นแต่เป็นฆาตกรที่สังหารตู้ต๋า พี่ชายของเขา ก็คงไม่ต้องบอกว่าตู้จือเถิงจะทำตัวดีกับเฉินผิงแบบนี้หรือไม่
จากนั้นก็มีคำถามของตู้จือเถิง “พวกคุณเดินทางมาไกลจนถึงเกาะเผิงไหลเพื่อพักผ่อนเหรอ? หรือว่าพวกคุณมาที่นี่เพื่อทำเรื่องอื่นด้วยเช่นกัน?”
“เราเคยได้ยินเกี่ยวกับที่นี่ เราก็เลยอยากรู้อยากเห็นและตัดสินใจมาสำรวจสักหน่อย...” นั่นคือคำตอบของเฉินผิง
“คุณบอกว่าอยากรู้อยากเห็นงั้นเหรอ? ผมขอถามได้ไหมว่าอะไรที่กระตุ้นความสนใจของคุณ?” ตู้จือเถิงไม่รู้ว่าเฉินผิงหลงใหลอะไร
“ในเมื่อคุณถามคำถามนี้ ราชาตู้ ผมก็จะบอกตรงๆ ดินแดนของเกาะเผิงไหลอุดมไปด้วยพลังวิญญาณ ดังนั้นมันจึงเป็นสถานที่ที่ดีที่สุดสำหรับผู้ที่ฝึกฝนการบำเพ็ญฌาน ทุกคนที่อาศัยอยู่บนเกาะแห่งนี้น่าจะทรงพลังเป็นพิเศษ ผมไม่เข้าใจว่าทำไมพวกคุณถึงทำดีที่สุดได้แค่การบรรลุถึงระดับสูงสุดของขั้นแปรธาตุ” เฉินผิงซักถามอย่างโผงผาง
ถึงแม้ว่าเขาจะมีข้อมูลบางอย่างอยู่ในมือแล้ว แต่เขาก็ยังอยากยืนยันข้อมูลเหล่านี้กับตู้จือเถิง
เมื่อผู้สร้างได้ฟังคำถาม เสียงถอนใจอย่างจนปัญญาก็เล็ดลอดออกมาจากริมฝีปากของเขา “ความจริงแล้วเรารู้ถึงปัญหาที่คุณชี้ให้เห็นมานานแล้ว น่าเศร้าที่ผมไม่รู้ว่าต้นตอของปัญหาคืออะไร แต่ถึงแม้ว่าเราจะบรรลุไปได้แค่ระดับสูงสุดของขั้นแปรธาตุ แต่เราก็พอใจแล้ว อย่างที่คุณเองก็อาจจะรู้อยู่แล้ว ผู้บำเพ็ญพลังวิญญาณจำนวนมากที่อยู่บนเกาะเผิงไหลเป็นแค่คนทั่วไป และระดับของการบำเพ็ญฌานก็ไม่ได้สำคัญต่อพวกเขา สุขภาพและความสงบสุขต่างหากที่พวกเขาปรารถนามาโดยตลอด”
เขาชะงักไปเล็กน้อยเพื่อครุ่นคิดก่อนจะพูดต่อไปว่า “นอกจากนี้ ผู้คนบนเกาะเผิงไหลล้วนมีชีวิตที่ยืนยาวกว่าหนึ่งศตวรรษ นั่นคือความสามารถที่โลกภายนอกไม่มีทางทำได้สำเร็จ สำหรับเหตุผลที่อยู่เบื้องหลังขีดจำกัดของระดับการบำเพ็ญฌานของเรานั้น ไม่มีใครพยายามหาคำอธิบายเลยจริงๆ ใครจะไปรู้ล่ะ? บางทีอาจมีพลังบางอย่างที่สะกดเกาะแห่งนี้ไว้ก็ได้”
หลังจากได้ฟังคำอธิบายของตู้จือเถิง เฉินผิงก็ประหลาดใจ
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: หัตถ์เทวะราชันมังกร
ยิ่งอ่านตอนก็ยิ่งสั้นลงๆ ของฟรีไม่มีในโลกจริงๆ เลิกอ่านกันเถอะเสียอารม...
เริ่มตั้งแต่ตอนที่ 1886 ตอนเริ่มสั้นลงๆ ต้องทำไง...
ไม่มีระบบจ่ายเงินผ่านหักบัญชีธนาคารหรือจ่ายผ่านทรูฯ บ้างหรือผมไม่ได้ใช้บัตรเครดิต...
3065-3074 ไม่มี...
อ่านมาถึงตอนที่ 136 แล้วแต่ต้องอ่านแบบผ่านๆเพราะแต่ละฉากวนอยู่ที่พระเอกโดนดูถูกตลอด จากคนทั้งเรื่องรวมทั้งพ่อแม่ด้วยเลยมั้ง พระเอกต้องเป็นโรคจิตอ่อนๆแน่เลย ไม่ได้คิดจะทำอะไรให้ดีขึ้นนอกจากคิดในใจว่าฉันเก่ง รอให้เขาดูถูกก่อนแล้วนิ่งๆ ยอมรับแล้วผ่านไป พยายามหาเรื่องที่พระเอกเก่ง หรือสู้ชีวิตแล้วดีขึ้น แต่แบบเหมือนฉันเก่งอยู่ในใจคนเดียว มันน่าอึดอัดมาก...
ทำไมพระเอกเก่งต้องทนให้คนดูถูกตัวเองดูถูกพ่อแม่แบบไม่คิดจะทำอะไรเลย แบบตามน้ำไปวันทั้งที่มีฝีมือ ทนลำบากกันไป...
หน้าด้านจังอีกู่หลิงเอ๋อร์ หลงรักแฟนเพื่อน แล้วเสือกเสนอตัวออกนอกหน้าเกิ๊น นิสัยแบบนี้เขาเรียกดอกทอง คนเขียนไม่เข้าใจหรอว่านิสัย ผู้หญิงสันดานแบบนี่ น่าขยะแขยง...
ชักจะเบื่อ หายอีกแล้ว หมดไปเกือบ 2 พัน แล้วนะ...
มีเรื่องอื่นที่จบแล้วบ้างไหมจะหาซื้ออ่าน...
มีหนังสือขายมั้ยครับ รอวันละ 20 ตอน ไมทันใจ...