“ท่านเทพพยัคฆา โปรดเมตตา! ได้โปรดไว้ชีวิตเราด้วย...”
ตู้จือเถิงวิงวอนขอการอภัยในขณะที่เขาคลานไปตลอดทางจนถึงคฤหาสน์แห่งนั้น เขาไม่กล้าเงยหน้าขึ้นมา เพียงแค่รัศมีอันทรงพลังที่มาจากเทพพยัคฆาก็เพียงพอที่จะทำให้เขาเกือบฉี่รดกางเกงแล้ว
“แกทำงานแบบนี้เหรอ? มีคนรุกล้ำเข้ามาในดินแดนต้องห้ามได้ยังไง?” เทพพยัคฆาตะคอกถามอย่างเย็นชา
ตู้จือเถิงตัวสั่นในขณะที่เขารีบอธิบายว่า “ได้โปรดเมตตาด้วยเถิด ท่านเทพพยัคฆา เขาคือเฉินผิง เขากับเพื่อนๆ ของเขาคือคนที่แทรกซึมเข้ามาที่นี่ ผมไม่รู้ด้วยซ้ำว่าพวกเขาเปิดประตูกลของดินแดนต้องห้ามและเข้ามาที่นี่ได้ยังไง”
“เฉินผิงเหรอ?” เทพพยัคฆาขมวดคิ้ว
“ใช่แล้วครับ ตู้ต๋า พี่ชายของข้าถูกเขาสังหาร” ตู้จือเถิงกล่าวเสริม
“ในเมื่อมันฆ่าพี่ชายของแก แล้วทำไมแกถึงยอมให้มันเข้ามาพักได้อีก? วันนี้เทวรูปถูกทำลายและดินแดนต้องห้ามถูกรุกล้ำ แกมัวทำอะไรอยู่ ราชาตู้?”
เห็นได้ชัดว่าเทพพยัคฆาโกรธเกรี้ยว
“ท่านเทพพยัคฆา เฉินผิงบรรลุไปถึงขั้นวิญญาณใหม่แล้ว เห็นได้ชัดว่าข้าสู้เขาไม่ได้ เขาคือคนที่ทำลายเทวรูป ข้าได้ใช้เทวทัณฑ์กับเขาแต่ดูเหมือนว่ามันจะกล้ำกรายเขาไม่ได้เลยสักนิด...”
เทพพยัคฆาสนใจถ้อยคำของตู้จือเถิงทันที
“มันสามารถต้านทานเทวทัณฑ์ได้ด้วยงั้นรึ?” ประกายของความตื่นเต้นวูบวาบอยู่ในดวงตาของเทพพยัคฆา “ดูเหมือนว่าร่างมนุษย์ของหนุ่มคนนี้จะมีของดีซ่อนอยู่ บางทีนายท่านอาจฟื้นคืนชีพโดยใช้ร่างของเขา...”
ตู้จือเถิงไม่เข้าใจว่าเทพพยัคฆากำลังพูดถึงอะไร เขาไม่รู้เช่นกันว่าใครคือ “นายท่าน” ที่เทพพยัคฆากำลังกล่าวถึง
ทั้งหมดที่ตู้จือเถิงรู้ก็คือเทพพยัคฆาที่อยู่เบื้องหน้าเขาคือราชาที่แท้จริงของเกาะเผิงไหล
“วันพรุ่งนี้แกต้องพาตัวไอ้หนุ่มคนนั้นมาให้ฉัน” เทพพยัคฆาเอ่ย
ตู้จือเถิงขมวดคิ้ว เขาไม่แน่ใจว่าเฉินผิงจะฟังเขาหรือเปล่า
ถ้าเฉินผิงไม่ฟังเขา เขาก็ไร้ความสามารถที่จะพาชายหนุ่มมาที่นี่ด้วยการใช้กำลัง
ในช่วงเวลานั้น เทพพยัคฆานำยากร่อนพลังบางส่วนออกมาและโยนมันให้ตู้จือเถิง
“วันพรุ่งนี้ สิ่งที่แกต้องทำก็คือหาทางทำให้มันกินยานี้ให้ได้ มันจะสูญเสียพลังไปชั่วคราวและจะเชื่อฟังแก จำไว้ว่ายาแค่เม็ดเดียวก็ออกฤทธิ์เพียงพอแล้ว แกต้องไม่ทำร้ายมัน ฉันยังต้องใช้มันอยู่!” เทพพยัคฆาย้ำเตือนตู้จือเถิง
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: หัตถ์เทวะราชันมังกร
ยิ่งอ่านตอนก็ยิ่งสั้นลงๆ ของฟรีไม่มีในโลกจริงๆ เลิกอ่านกันเถอะเสียอารม...
เริ่มตั้งแต่ตอนที่ 1886 ตอนเริ่มสั้นลงๆ ต้องทำไง...
ไม่มีระบบจ่ายเงินผ่านหักบัญชีธนาคารหรือจ่ายผ่านทรูฯ บ้างหรือผมไม่ได้ใช้บัตรเครดิต...
3065-3074 ไม่มี...
อ่านมาถึงตอนที่ 136 แล้วแต่ต้องอ่านแบบผ่านๆเพราะแต่ละฉากวนอยู่ที่พระเอกโดนดูถูกตลอด จากคนทั้งเรื่องรวมทั้งพ่อแม่ด้วยเลยมั้ง พระเอกต้องเป็นโรคจิตอ่อนๆแน่เลย ไม่ได้คิดจะทำอะไรให้ดีขึ้นนอกจากคิดในใจว่าฉันเก่ง รอให้เขาดูถูกก่อนแล้วนิ่งๆ ยอมรับแล้วผ่านไป พยายามหาเรื่องที่พระเอกเก่ง หรือสู้ชีวิตแล้วดีขึ้น แต่แบบเหมือนฉันเก่งอยู่ในใจคนเดียว มันน่าอึดอัดมาก...
ทำไมพระเอกเก่งต้องทนให้คนดูถูกตัวเองดูถูกพ่อแม่แบบไม่คิดจะทำอะไรเลย แบบตามน้ำไปวันทั้งที่มีฝีมือ ทนลำบากกันไป...
หน้าด้านจังอีกู่หลิงเอ๋อร์ หลงรักแฟนเพื่อน แล้วเสือกเสนอตัวออกนอกหน้าเกิ๊น นิสัยแบบนี้เขาเรียกดอกทอง คนเขียนไม่เข้าใจหรอว่านิสัย ผู้หญิงสันดานแบบนี่ น่าขยะแขยง...
ชักจะเบื่อ หายอีกแล้ว หมดไปเกือบ 2 พัน แล้วนะ...
มีเรื่องอื่นที่จบแล้วบ้างไหมจะหาซื้ออ่าน...
มีหนังสือขายมั้ยครับ รอวันละ 20 ตอน ไมทันใจ...