“อย่าเพิ่งถาม ไปทำตามที่ผมบอกเดี๋ยวนี้!” ตู้หนานคำรามพร้อมกับขมวดคิ้ว
เมื่อเห็นเช่นนั้น ผู้อาวุโสใหญ่ทำได้เพียงออกไปปฏิบัติตามคำสั่ง
ในไม่ช้าชาวเกาะเผิงไหล ทุกคนก็เดินทางไปที่วิหารเพื่อสักการะอย่างเชื่อฟัง
ในทางกลับกัน ตู้หนานกลับเข้าไปในดินแดนต้องห้าม
ตอนนี้เฉินผิงกำลังแพ้การต่อสู้เมื่อบาดแผลเริ่มปรากฏขึ้นบนร่างกายของเขา
“คราวนี้ข้าจะขยี้วิญญาณเจ้าให้แหลกคามือเปล่า มาดูกันว่าเจ้าจะรอดยังไง!” เทพพยัคฆาประกาศอย่างเย็นชา
"ลุยเลย!"
เฉินผิงพุ่งเข้าหาเทพพยัคฆาอีกครั้งพร้อมกับปล่อยรัศมีสังหารออกมา
เขาเตรียมใจไว้แล้วสำหรับความตาย หากทุกอย่างล้มเหลว เขาอาจเลือกที่จะระเบิดตัวเองในวินาทีสุดท้ายไปพร้อมกับเทพพยัคฆา
อย่างไรก็ตาม การระเบิดตัวเองของผู้มีวิญญาณใหม่หรือเจ้าอาจรุนแรงเกินกว่าที่เกาะเผิงไหลจะรับไหว
เฉินผิงทำดีที่สุดแล้ว เขาใช้ทั้งวิชาและคาถาทั้งหมดที่เขารู้ ไปจนถึงอัคคีบริสุทธิ์แห่งสมาธิด้วย
ถึงกระนั้น ทั้งหมดก็ยังไม่เพียงพอที่จะเอาชนะเทพพยัคฆาได้
เขาอาจเป็นเพียงเสืออสูร แต่เขารู้มากเกินกว่าที่เฉินผิงจะหาจุดอ่อนของเขาได้
“เฉินผิง จะมีพลังวิญญาณมาในไม่ช้า เตรียมตัวให้พร้อมนะ!” ตู้หนานตะโกนใส่เฉินผิง
นั่นทำให้เฉินผิงประหลาดใจ แต่ก็ยังไม่รู้ว่าตู้หนานหมายถึงอะไร
ก่อนที่เขาจะทันได้ถาม เขาเห็นกระแสพลังงานพุ่งขึ้นจากทุกทิศทุกทางของเกาะเผิงไหลและมุ่งตรงมาที่เขา
ในขณะนั้นเองที่เฉินผิงตระหนักว่าตู้หนานต้องการให้เขาดูดซับพลังวิญญาณเหล่านั้น จากนั้นพลังของเขาก็จะถึงจุดสูงสุดได้อีก
เทพพยัคฆาก็มองเห็นพลังวิญญาณจำนวนมหาศาลที่ก่อตัวขึ้นอย่างรวดเร็วเหนือศีรษะของพวกเขา
มันควรจะเป็นของแทวรูป แต่ตอนนี้มันเพื่อใช้ในการต่อสู้ของเฉินผิงกับเทพพยัคฆา
ไม่นานนัก พลังวิญญาณก่อตัวเป็นทรงกลมในอากาศ แม้ว่ามันจะดูจืดชืดกว่าเดิม
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: หัตถ์เทวะราชันมังกร
ยิ่งอ่านตอนก็ยิ่งสั้นลงๆ ของฟรีไม่มีในโลกจริงๆ เลิกอ่านกันเถอะเสียอารม...
เริ่มตั้งแต่ตอนที่ 1886 ตอนเริ่มสั้นลงๆ ต้องทำไง...
ไม่มีระบบจ่ายเงินผ่านหักบัญชีธนาคารหรือจ่ายผ่านทรูฯ บ้างหรือผมไม่ได้ใช้บัตรเครดิต...
3065-3074 ไม่มี...
อ่านมาถึงตอนที่ 136 แล้วแต่ต้องอ่านแบบผ่านๆเพราะแต่ละฉากวนอยู่ที่พระเอกโดนดูถูกตลอด จากคนทั้งเรื่องรวมทั้งพ่อแม่ด้วยเลยมั้ง พระเอกต้องเป็นโรคจิตอ่อนๆแน่เลย ไม่ได้คิดจะทำอะไรให้ดีขึ้นนอกจากคิดในใจว่าฉันเก่ง รอให้เขาดูถูกก่อนแล้วนิ่งๆ ยอมรับแล้วผ่านไป พยายามหาเรื่องที่พระเอกเก่ง หรือสู้ชีวิตแล้วดีขึ้น แต่แบบเหมือนฉันเก่งอยู่ในใจคนเดียว มันน่าอึดอัดมาก...
ทำไมพระเอกเก่งต้องทนให้คนดูถูกตัวเองดูถูกพ่อแม่แบบไม่คิดจะทำอะไรเลย แบบตามน้ำไปวันทั้งที่มีฝีมือ ทนลำบากกันไป...
หน้าด้านจังอีกู่หลิงเอ๋อร์ หลงรักแฟนเพื่อน แล้วเสือกเสนอตัวออกนอกหน้าเกิ๊น นิสัยแบบนี้เขาเรียกดอกทอง คนเขียนไม่เข้าใจหรอว่านิสัย ผู้หญิงสันดานแบบนี่ น่าขยะแขยง...
ชักจะเบื่อ หายอีกแล้ว หมดไปเกือบ 2 พัน แล้วนะ...
มีเรื่องอื่นที่จบแล้วบ้างไหมจะหาซื้ออ่าน...
มีหนังสือขายมั้ยครับ รอวันละ 20 ตอน ไมทันใจ...