หัตถ์เทวะราชันมังกร นิยาย บท 1584

โล่ที่อยู่ข้างหน้าเขาแตกเป็นเสี่ยงๆ จากนั้นพลังอันทรงพลังก็พุ่งเข้าใส่ฝ่ามือของเขา ฉีกผิวหนังของเขา

ขณะที่เทพพยัคฆามองดูเลือดที่ไหลออกมาจากมือตัวเอง เขาเซถอยหลังด้วยความตกใจ

ในขณะเดียวกัน เฉินผิงก็มีมั่นใจเพิ่มขึ้นหลังจากการโจมตีที่ประสบความสำเร็จ

“สารเลว! วันนี้ข้าจะจัดการกับเจ้าให้ได้!”

จากนั้นหัวมนุษย์ของเทพพยัคฆาก็เปลี่ยนกลับเป็นหัวเสือ

หลังคำรามด้วยเสียงของสัตว์ร้าย ทั้งตัวของเขาก็แผ่รังสีสีดำ

แสงนั้นสว่างขึ้นจนแทบจะบดบังแสงสีทองของเฉินผิง

ความมืดเข้าปกคลุมทั่วทั้งแผ่นดินและนำมาซึ่งความรู้สึกอันน่าสยดสยองและกลิ่นอายแห่งความตาย

เฉินผิง ขมวดคิ้วเมื่อเขารู้สึกถึงบรรยากาศที่เปลี่ยนไปอย่างกะทันหัน

เขาเรียกกระบี่พิฆาตมังกรออกมา กระบี่นั้นปกคลุมไปด้วยเปลวเพลิงแห่งวิญญาณที่เจิดจ้า

เพราะเขาไม่เคยเจอรัศมีลักษณะนี้มาก่อน เขาจึงทำได้เพียงใช้ไฟวิญญาณและดูว่าจะสามารถระงับรัศมีแห่งความตายที่หลอกหลอนอยู่ได้หรือไม่

เทพพยัคฆายกมือขึ้นช้าๆ ดวงแสงสีดำที่เต็มไปด้วยสายฟ้าแปลบปลาบอยู่ภายใน ปลดปล่อยแรงดึงดูดอันแรงกล้าราวกับว่าจะดูดวิญญาณออกจากสิ่งมีชีวิตทั้งหมดรอบตัวมัน

เมื่อคลื่นแห่งพลังงานที่น่าสะพรึงกลัวซัดเข้าใส่เฉินผิง เขากำดาบแน่นด้วยสีหน้าเคร่งขรึม

ยังไงแล้วเทพพยัคฆาก็เป็นถึงผู้จำแลง กระบวนท่าเพียงเล็กน้อยไม่เพียงพอที่จะเอาชนะเขาได้

เทพพยัคฆาล่องลอยอยู่ในท้องฟ้าอันมืดมิดราวกับยมทูตก็ไม่ปาน

"ไปลงนรกซะ!"

จากนั้นเขาก็ขว้างดวงแสงสีดำที่เต็มไปด้วยพลังแห่งหายนะใส่เฉินผิง

ตูม!