ลูกแก้วสีดำแตกออกเป็นชิ้นเล็กชิ้นน้อยในทันที ก่อนที่จะจางหายไปไม่เหลือซาก
เทพพยัคฆาจ้องมองมันด้วยดวงตาที่ลุกโชนเพราะความโกรธ
ตอนนี้ดวงแสงสีดำถูกทำลาย เช่นเดียวกันกับคทา
ไพ่ในมือของเขาเริ่มลดลงทีละน้อย
เฉินผิงเองก็ไม่ต่างกัน เนื่องจากพลังวิญญาณในร่างกายเขาแทบหมดอยู่รอมร่อ
เขาไม่สามารถฟื้นฟูพลังวิญญาณได้เต็มประสิทธิภาพเมื่อพลังหลั่งไหลออกไปอย่างรวดเร็ว ทั้งสองกำลังจนมุมในขณะที่พวกเขาจ้องมองกันอย่างหวาดระแวง ไม่มีใครอยากจะเป็นฝ่ายลงมือก่อน
ปัจจัยที่กำหนดชัยชนะของแต่ละฝ่ายนั้นขึ้นอยู่กับการได้รับความช่วยเหลือ
“โอ นายท่านผู้ทรงเกียรติของข้า ขอวิงวอนให้ท่านมอบความแข็งแกร่งแก่ข้า...”
เทพพยัคฆาคุกเข่าต่อหน้าเทวรูปหินอีกครั้งและร้องขอพลัง
กระนั้นเขาก็ต้องสิ้นหวัง เมื่อเทวรูปหินยังคงเงียบกริบ
เฉินผิงกระเสือกกระสนใช้จิตตวิสุทธิและพยายามดูดซับพลังวิญญาณรอบตัวเขา โชคไม่ดีที่พลังวิญญาณที่เหลืออยู่บนเกาะมีไม่มากมายเหมือนเมื่อก่อนอีกต่อไป นอกจากนี้ การที่เฉินผิงดูดกลืนอย่างรวดเร็วยังทำให้พลังที่คงเหลืออยู่หมดลงไปมาก
ดูเหมือนว่าพลังวิญญาณอันเข้มข้นบนเกาะเผิงไหลนั้นมีต้นเหตุมาจากเทพพยัคฆา ไม่ใช่สิ่งที่เกิดขึ้นเองตามธรรมชาติ
ทั้งสองอยู่ในสถานการณ์ที่น่าอึดอัดใจ ในขณะที่พวกเขาจ้องอีกฝ่ายอย่างไม่ไว้ใจ
เทพพยัคฆาจ้องเฉินผิงอย่างใจจดใจจ่อจนลืมตู้หนานที่กำลังหนีอย่างระมัดระวัง และกำลังวิ่งออกจากพื้นที่ต้องห้ามอย่างสุดชีวิต
เขากำลังไปตามคนมาช่วย ตราบใดที่เฉินผิงได้รับการช่วยเหลือ เขาจะชนะอย่างแน่นอน
เนื่องจากบนเกาะมีอยู่ไม่กี่คนที่เป็นวรยุทธ์ เขาจึงพุ่งเป้าไปที่หูหม่าซือและจ้าวฉวาง
ตู้หนานสั่งให้หน่วยค้นหาตรวจดูตำแหน่งหูหม่าซือกับจ้าวฉวาง และพบตัวพวกเขาอย่างรวดเร็ว เนื่องจากชายทั้งสองยังอยู่บนเกาะเพราะเป็นห่วงความปลอดภัยของเฉินผิง
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: หัตถ์เทวะราชันมังกร
ยิ่งอ่านตอนก็ยิ่งสั้นลงๆ ของฟรีไม่มีในโลกจริงๆ เลิกอ่านกันเถอะเสียอารม...
เริ่มตั้งแต่ตอนที่ 1886 ตอนเริ่มสั้นลงๆ ต้องทำไง...
ไม่มีระบบจ่ายเงินผ่านหักบัญชีธนาคารหรือจ่ายผ่านทรูฯ บ้างหรือผมไม่ได้ใช้บัตรเครดิต...
3065-3074 ไม่มี...
อ่านมาถึงตอนที่ 136 แล้วแต่ต้องอ่านแบบผ่านๆเพราะแต่ละฉากวนอยู่ที่พระเอกโดนดูถูกตลอด จากคนทั้งเรื่องรวมทั้งพ่อแม่ด้วยเลยมั้ง พระเอกต้องเป็นโรคจิตอ่อนๆแน่เลย ไม่ได้คิดจะทำอะไรให้ดีขึ้นนอกจากคิดในใจว่าฉันเก่ง รอให้เขาดูถูกก่อนแล้วนิ่งๆ ยอมรับแล้วผ่านไป พยายามหาเรื่องที่พระเอกเก่ง หรือสู้ชีวิตแล้วดีขึ้น แต่แบบเหมือนฉันเก่งอยู่ในใจคนเดียว มันน่าอึดอัดมาก...
ทำไมพระเอกเก่งต้องทนให้คนดูถูกตัวเองดูถูกพ่อแม่แบบไม่คิดจะทำอะไรเลย แบบตามน้ำไปวันทั้งที่มีฝีมือ ทนลำบากกันไป...
หน้าด้านจังอีกู่หลิงเอ๋อร์ หลงรักแฟนเพื่อน แล้วเสือกเสนอตัวออกนอกหน้าเกิ๊น นิสัยแบบนี้เขาเรียกดอกทอง คนเขียนไม่เข้าใจหรอว่านิสัย ผู้หญิงสันดานแบบนี่ น่าขยะแขยง...
ชักจะเบื่อ หายอีกแล้ว หมดไปเกือบ 2 พัน แล้วนะ...
มีเรื่องอื่นที่จบแล้วบ้างไหมจะหาซื้ออ่าน...
มีหนังสือขายมั้ยครับ รอวันละ 20 ตอน ไมทันใจ...