หัตถ์เทวะราชันมังกร นิยาย บท 1591

เมื่อจำนวนชายในชุดดำเพิ่มมากขึ้น ผู้คนในสำนักและตระกูลชั้นสูงก็ถูกวิญญาณเข้าสิงมากขึ้น

คนเหล่านี้ล้วนแข็งแกร่งขึ้นเป็นทวีคูณ ดังนั้นทุกคนที่เป็นเจ้ายุทธ์จึงถูกทิ้งไว้ข้างหลัง

หลงจิ้งกั๋วก็รู้สึกถึงรัศมีที่ไม่เคยพบเจอมาก่อน ทำเอาเขารู้สึกเคร่งเครียด

มีร่างหนึ่งค่อยๆ ปรากฏขึ้นต่อหน้าหลงจิ้งกั๋ว พอเห็นว่าเป็นใครเขาก็ตกตะลึง

“หลงเซียว? แกเพิ่มระดับพลังได้แล้วหรือ?” หลงจิ้งกั๋วเบิกตากว้างอย่างเหลือเชื่อ

“ใช่ ตอนนี้ผมไม่เพียงแต่เป็นขนพลยุทธ์เท่านั้น แต่ผมยังผ่านการทดสอบของอสุนีบาตด้วย ตอนนี้ไม่มีใครสู้ผมได้แล้ว” ดวงตาของหลงเซียวเป็นประกาย และเขาเปี่ยมด้วยความมั่นใจ

“อะ-อสุนีบาต?” หลงจิ้งกั๋วตกตะลึงอีกครั้งก่อนจะรู้สึกดีใจ “ฮ่าๆ! เยี่ยมมาก! เหลือเชื่อ! ตอนนี้ตระกูลหลงกำลังจะผงาดขึ้นอีกครั้ง เราไม่ต้องให้สมาพันธ์ศิลปะการต่อสู้คอยคุ้มครองอีกต่อไป!”

หลงจิ้งกั๋วดีใจจนน้ำตาไหล

“พ่อเป็นอะไรไปน่ะ?” หลงเซียวรู้สึกสับสน

หลงจิ้งกั๋วถอนหายใจแล้วตอบ “แกคงไม่รู้เรื่องนี้ นับแต่ที่แกจากไปเมื่อไม่กี่เดือนก่อน ยุทธภพแห่งจิงตูได้เปลี่ยนไปอย่างมาก!”

หลงจิ้งกั๋วเล่าเรื่องที่เกิดขึ้นในยุทธภพแห่งจิงตูให้ลูกชายฟัง

เขายังบอกหลงเซียวด้วยว่าพวกสำนักอื่นๆ และตระกูลทรงอิทธิพลกำลังแข็งแกร่งขึ้น สถานะของตระกูลหลงจึงตกต่ำลง จนถึงขนาดที่หลงจิ้งกั๋วไม่ได้รับเชิญให้เข้าร่วมการประชุมของ สมาพันธ์ศิลปะการต่อสู้อีกต่อไป กล่าวอีกนัยหนึ่งคือตระกูลหลงไร้ตัวตนในสมาพันธ์ศิลปะการต่อสู้

“แม่ง...” หลงเซียวกัดฟันและคำราม “ผมจะแสดงให้พวกที่ดูถูกตระกูลหลงได้เห็นว่าผมแข็งแกร่งที่สุดในยุทธภพ! ผมต้องการให้พวกมันก้มหัวให้ผม พวกมันคิดว่าตัวเองเป็นใครกัน? อะไรทำให้จู้จื่อซานคิดว่าเขามีสิทธิ์ที่จะดูหมิ่นตระกูลหลง?”

หลังจากคำรามอย่างเกรี้ยวกราด คลื่นพลังลมปราณอันน่าสะพรึงกลัวก็เริ่มแผ่ออกมาจากตัวเขา

ตอนนั้นเองที่หลงซิงซูเดินเข้ามาและก้มหน้าลงอย่างอายๆ เมื่อเห็นหลงเซียว

“มีอะไร หลงซิงซู?” หลงจิ้งกั๋วถาม

สีหน้าของหลงจิ้งกั๋วในตอนนั้นเคร่งเครียด ตั้งแต่ที่ฉันขึ้นครองตระกูลหลง พวกเราก็ตกต่ำลง ตอนนี้ไม่มีใครยำเกรงเราอีกแล้ว