หัตถ์เทวะราชันมังกร นิยาย บท 1593

“จากนี้ไป สมาพันธ์ศิลปะการต่อสู้ต้องได้รับอนุญาตจากตระกูลหลงก่อนจัดการประชุม” หลงเซียวพูดด้วยท่าทางเยือกเย็น

“แล้วทำไมถึงต้องทำแบบนั้น?” จู้จื่อซานถาม

“ก็เพราะผมเป็นขุนพลยุทธ์”

ทันใดนั้น หลงเซียวก็ปล่อยคลื่นรัศมีที่น่าสะพรึงกลัวออกมา มันทรงพลังมากเสียจนจู้จื่อซาน รู้สึกแน่นหน้าอก แล้วเขาก็กระอักเลือดออกมา

“ขะ-ขุนพลยุทธ์? แกกลายเป็นขุนพลยุทธ์แล้ว?” จู้จื่อซานอ้าปากค้างด้วยความตกใจ เขาบรรลุถึงขั้นขุนพลยุทธ์ภายในเวลาสั้นๆ ได้ยังไง?

เห็นได้ชัดว่าจู้จื่อซานไม่อาจต้านทานพลังของขุนพลยุทธ์ได้

“งั้นว่ามา แกต้องการอะไร?” จู้จื่อซานถามด้วยความสงสัย

“ผมไม่ขออะไรมาก ผมแค่ต้องการให้ตระกูลหลงเข้าร่วมการประชุมในวันพรุ่งนี้ แล้วก็ตระกูลหลงจะเป็นผู้ตัดสินใจในทุกๆ เรื่องของสมาพันธ์ศิลปะการต่อสู้นับจากนี้ไป” ริมฝีปากของหลงเซียวเผยรอยยิ้มเย็นชา

“เป็นไปไม่ได้หรอก” จู้จื่อซานทักท้วง “หลงเซียว แกคิดว่าตัวแกไร้เทียมทานเพียงเพราะว่าเป็น ขุนพลยุทธ์งั้นหรือ? แกไม่รู้หรอกว่าแท้จริงแล้วสมาพันธ์ศิลปะการต่อสู้แข็งแกร่งแค่ไหน แกจะมาฝันเฟื่องเรื่องบงการสมาพันธ์ศิลปะการต่อสู้ได้ยังไง แกมันเพ้อเจ้อ!”

“งั้นเหรอ? เดี๋ยวคุณก็รู้ว่าผมเพ้อเจ้อจริงหรือเปล่า”

ทันใดนั้น หลงเซียวก็เอื้อมมือไปกุมที่คอของจู้จื่อซาน “คุณไม่มีสิทธิเลือก ถ้าคุณอยากมีชีวิตรอดก็ทำตามที่ผมบอก”

จู้จื่อซานหายใจติดขัดเพราะหลงเซียวบีบคอของเขา

จู้จื่อซานตอบสนองด้วยการข่มขู่หลงเซียว “หลงเซียว นี่แกจะก่อการกบฏหรือไง ฉะ-ฉันเป็นประธานสมาพันธ์ศิลปะการต่อสู้... ถ้าแกฆ่าฉัน สมาพันธ์จะตามล่าแกแน่นอน ถึงตอนนั้น ตระกูลหลงจะถูกลบออกไปจากจิงตู”

“กล้าดียังไงถึงมาขู่ผม” หลงเซียวหรี่ตาลง และร่างของเขาเต็มไปด้วยเจตจำนงสังหาร มันรุนแรงจนจู้จื่อซานตัวสั่นเทา

“กะ-แกแน่ใจเหรอว่าแกกล้าพอที่จะฆ่าฉัน?” ดวงตาของจู้จื่อซานเบิกกว้าง เขากำลังหายใจไม่ออก