หัตถ์เทวะราชันมังกร นิยาย บท 1594

เฉินผิงอยากถามหูหม่าซือว่าจะไปด้วยกันหรือเปล่า ด้วยความสามารถของหูหม่าซือ เขาคงจะช่วยฉันได้มากแน่นอน! เขาเป็นจอมขมังเวทย์ที่เก่งที่สุดที่ฉันเคยเจอ

เมื่อเฉินผิงพบหูหม่าซือ เขากำลังสวมเสื้อคลุมขนเสือและกำลังฟาดแส้ที่ทำจากเอ็นเสือไม่หยุด

เกิดเสียงหวดแส้ดังขึ้นอย่างต่อเนื่อง และก้อนหินที่อยู่ใกล้ ๆ ก็แตกร้าวเป็นชิ้นเล็กชิ้นน้อย

เฉินผิงอดไม่ได้ที่จะหัวเราะเมื่อเห็นเขา ใครจะไปรู้ว่าหูหม่าซือจะใช้แส้ที่ทำจากเส้นเอ็นเสือ

“หูหม่าซือ ผมจะไปจากเกาะเผิงไหล คุณอยากตามผมไปด้วยไหม?” เฉินผิงถาม

“คุณจะไปไหน จะกลับไปที่จิงตูหรือเปล่า?” หูหม่าซือถาม

เฉินผิงพยักหน้าตอบ แน่นอน ฉันจะกลับไปที่จิงตู ญาติพี่น้องของฉันเกือบทุกคนอยู่ที่นั่น ฉันจะทิ้งพวกเขาได้ยังไง

“ผมไม่ไป ไม่ว่าจะยังไงผมก็ไม่กลับไปที่จิงตู... ผมจะค้นหาสมบัติในซากโบราณสถานต่อไป ผมอยู่ที่นี่มานานก็ยังไม่เจอของดีๆ เลย” หูหม่าซือบ่นอย่างอ่อนใจ

“ครั้งหน้าถ้าได้ร่วมมือกันอีก ผมจะยกของดีให้คุณก่อน!” เฉินผิงยิ้ม

“ผมจะจำคำนั้นไว้ รอผมโทรเรียกก็แล้วกัน” หูหม่าซือรู้ว่าเขาต้องการให้เฉินผิงช่วยตามหาซากโบราณสถาน ถ้าฉันตามหาด้วยตัวเองก็คงจะยากเกินไป

“แน่นอน! ไว้ค่อยคุยกัน!” เฉินผิงพยักหน้าและมองดูพื้นที่ต้องห้ามในพระราชวัง เทวรูปนั้นมีพลังวิญญาณจำนวนมากอยู่ภายใน จริงอยู่ที่ฉันยังอยากได้มัน แต่ฉันยังไม่แกร่งพอ ถ้าแข็งแกร่งขึ้นเมื่อไหร่ฉันจะกลับมาแน่นอน

หลังจากออกจากเกาะเผิงไหลแล้ว เฉินผิงกับจ้าวฉวางก็เดินทางไปที่หุบเขายา