หัตถ์เทวะราชันมังกร นิยาย บท 1598

ในตอนที่ที่มือขนาดมหึมาอยู่ห่างจากสวนหินเพียงระยะเผาขน มันก็สว่างวาบขึ้นทันที มือที่เกิดจากหมอกสีดำสลายไปในทันใด

หลงเซียวทำหน้าเครียดและตะลึงงัน แม้ว่าก่อนหน้านี้เขาจะไม่ได้ใช้พลังเต็มที่ แต่ก็ยังนับว่าน่าตกใจที่สวนหินยังไม่เป็นอะไรหลังจากการโจมตีของเขา

“ดูเหมือนว่าสมาพันธ์ศิลปะการต่อสู้จะมีทีเด็ดอยู่บ้าง ให้ตายสิ ไม่อยากจะเชื่อเลยว่าฉันจะไม่สามารถทำลายวงแหวนอาคมได้!”

ว่าแล้วหลงเซียวก็รวบรวมหมอกดำขึ้นมาเพื่อเตรียมใช้การโจมตีที่ทรงพลังยิ่งกว่าเดิม

“หยุดได้แล้ว แกทำลายวงแหวนอาคมแห่งนี้ไม่ได้หรอก” เสียงแหบพร่าในหัวหลงเซียวกล่าว

“คุณจะบอกว่าแม้แต่ผมที่เป็นขุนพลยุทธ์ก็ยังไม่สามารถทำลายวงแหวนอาคมนี้ได้?”

หลงเซียวทำใจเชื่อคำพูดของเสียงแหบพร่าได้ยาก

ใครเป็นคนสร้างวงแหวนอาคมแห่งนี้ขึ้นมา? แม้แต่ฉันผู้เป็นขุนพลยุทธ์ก็ยังไม่สามารถทำลายได้?

“นี่คืออาคมจองจำวิญญาณยุคโบราณ แม้ว่าผู้ที่สร้างอาคมนี้เอาไว้จะใช้พลังเพียงครึ่งหนึ่งของ อาคม แต่นี่ไม่ใช่อาคมที่คนอย่างแกจะฝ่าเข้าไปได้ ฉันไม่นึกเลยว่าในสมาพันธ์ศิลปะการต่อสู้ จะมีใครบางคนที่สามารถสร้างอาคมแบบนี้ได้ ดูเหมือนว่าสมาพันธ์ศิลปะการต่อสู้จะไม่ได้หมูอย่างที่คิด” เสียงที่แหบพร่าออกความเห็น น้ำเสียงเจือด้วยความประหลาดใจ

หลงเซียวจึงได้แต่ถอนหายใจและออกไปจากตรงนั้น

ไม่นานข่าวเรื่องที่ตระกูลหลงเข้ายึดครองสมาพันธ์ศิลปะการต่อสู้ก็แพร่กระจายอย่างรวดเร็วในยุทธภพแห่งจิงตู

ยิ่งไปกว่านั้น หลงเซียวยังจัดงานเลี้ยงที่บ้านพักของตระกูลหลง และเชิญชวนทุกสำนักและตระกูลทรงอิทธิพลแห่งยุทธภพจิงตูไปร่วมงาน

เห็นได้ชัดว่าเป้าหมายของเขาคืออะไร

พวกคนที่เข้าร่วมงานเลี้ยงคือพวกที่เห็นพวกตระกูลหลงเป็นมิตร และคนที่ไม่ได้เข้าร่วมคือพวกที่หลงเซียวจะกำจัดทิ้ง

หลงเซียวต้องการใช้โอกาสนี้ทำให้ทั่วทั้งยุทธภพแห่งจิงตูยอมสยบต่อตระกูลหลง

แม้ว่าสำนักและตระกูลทรงอิทธิพลหลายแห่งจะไม่พอใจกับเรื่องนี้ แต่พวกเขาก็จำต้องฝืนทนต่อไปอย่างเงียบๆ เมื่อเห็นว่าหลงเซียวมีอำนาจมากเพียงใด

เขาสังหารได้กระทั่งจู้จื่อซานแห่งสมาพันธ์ศิลปะการต่อสู้ จะมีอะไรอีกที่เขาไม่กล้าทำ?

ตัวแทนของสำนักและตระกูลเกือบทั้งหมดในยุทธภพของจิงตูอยู่ที่งานเลี้ยงของตระกูลหลง ยิ่งทำให้หลงเซียวลำพองใจ