หัตถ์เทวะราชันมังกร นิยาย บท 1605

วันต่อมา ผู้คนจำนวนมากก็มารวมตัวกันที่สังเวียนประลองยุทธ์ ต่างคาดหวังอย่างเต็มเปี่ยมในการต่อสู้ระหว่างหนิงจื้อและหลงเซียว

คนเกือบทั้งยุทธภพของจิงตูมาเยือนที่แห่งนี้

พวกเขาหลายคนหวังว่าหนิงจื้อจะชนะการต่อสู้ได้ เพราะถึงยังไงสมาพันธ์ศิลปะการต่อสู้ก็ยังไม่เห็นดีเห็นงามกับความโหดเหี้ยมของหลงเซียว

ในไม่ช้า หนิงจื้อก็มาถึงสังเวียนประลองยุทธ์พร้อมกับนักรบระดับเสื้อคลุมทองแดงรมดำห้าคน เขาถือว่าการต่อสู้นี้สำคัญอย่างยิ่ง เพราะมันจะช่วยรักษาตำแหน่งของเขาในยุทธภพแห่งจิงตู

เพราะเป็นโอกาสที่มีได้หนเดียวในชีวิต เขาจึงตั้งใจว่าจะทำทุกอย่างให้เต็มที่

หลงเซียวนำยอดฝีมือหลายคนของตระกูลหลงมาที่สังเวียนประลองยุทธ์เช่นกัน สังเวียนประลองยุทธ์ที่กำลังครึกครื้นพลันเงียบสงัดทันทีหลังจากการปรากฏตัวของเขา

หลายคนรู้สึกถึงความกลัวลึกๆ ในจิตใจเมื่อเห็นหลงเซียว

เมื่อมองดูท่าทีของฝูงชนที่มีต่อเขา หลงเซียวก็ยิ้มมุมปาก การที่ฝูงชนหวาดกลัวเขาคือสิ่งที่เขาโปรดปรานที่สุด

ทันใดนั้น เสียงแหลมๆ ก็ดังขึ้นจากฝูงชน “หลงเซียวมันชั่วช้า! เราต้องกำจัดเขาในวันนี้!”

ทุกคนหันไปตามเสียงทันที ในตอนแรกคนๆ นั้นอยากจะหนีไปจากตรงนั้นหลังจากตะโกนออกไป

โชคไม่ดีที่เขาถูกสายตาของฝูงชนจับจ้องเสียก่อนที่เขาจะทำเช่นนั้นได้

เขาเป็นเด็กวัยรุ่นหน้าละอ่อนคนหนึ่ง

“รนหาที่!” หลงเซียวหรี่ตาลงและปลดปล่อยจิตสังหารออกมา

เขาจะไม่ยอมทนการยั่วยุเช่นนี้ต่อหน้าผู้คนมากมาย

เขายกมือขึ้นระหว่างที่พูด พลังลมปราณที่รุนแรงกระจายไปในอากาศและเข้ากดดันเด็กวัยรุ่นคนนั้น

ฝูงชนหลบทันทีเมื่อพวกเขารู้สึกได้ถึงรัศมี ดวงตาของเด็กคนนั้นฉายแววสยดสยอง

เมื่อพลังลมปราณเข้าใกล้เด็กวัยรุ่น มันก็ถูกรัศมีปิดกั้น

“หลงเซียว เขายังเป็นเด็ก คุณทำอย่างนั้นได้ยังไง? เป็นลูกผู้ชายหรือเปล่า?”