หัตถ์เทวะราชันมังกร นิยาย บท 161

“คุณเฉิน คุณมาจริงๆด้วย ผมดีใจจริงๆ เชิญนั่งครับ...”

เกาเหริ่นถึงขั้นเข็นเก้าอี้ของเขามาให้เฉินผิงนั่ง!

ท่าทางกระเหี้ยนกระหือรือของเกาเหริ่นทำให้เฉินผิงทำอะไรไม่ถูก แม้ว่าเขาจะให้หลินเทียนหู่ล่วงหน้ามาทักทายก่อน แต่ก็ไม่ต้องถึงขั้นนี้หรอก!

“ประธานเกา คุณ... คุณรู้จักผมเหรอ”

เฉินผิงถามอย่างสงสัย

“แน่นอนว่ารู้จัก ตอนงานเลี้ยงของท่านกู่ผมก็อยู่ที่นั้น ความสง่างามน่าเกรงขามของคุณยังคงตราตรึงใจผม เจ้าเฝิงซื่อไห่นั้นไม่ให้เกียรติท่านกู่แม้แต่น้อย สุดท้ายก็ถูกคุณเฉินสยบ…”

เมื่อเกาเหริ่นพูดถึงงานเลี้ยงในวันนั้น เขาก้รู้สึกฮึกเหิม!

ตอนนั้นเฝิงซื่อไห่พาคนขององค์กรมังกรแดงมาทำให้พวกเขาหวาดกลัว อันที่จริงก็เป็นนักธุรกิจกันทั้งนั้น ไม่เคยมีเรื่องตีรันฟันแทงกัน

แต่แล้วเฉินผิงก็ออกหน้าจัดการกับเฝิงซื่อไห่ นี่ทำให้ทุกคนนับถืบเฉินผิงอย่างไม่มีที่สิ้นสุด!

เมื่อเห็นเกาเริ่นพูดถึงงานเลี้ยงในวันนั้น เฉินผิงก็ยิ้มบาง แล้วก็เข้าใจแล้วว่าทำไมเกาเหริ่นถึงกระเหี้ยนกระหือรือ!

เมื่อรู้อย่างนี้ เขาไม่จำเป็นต้องรบกวนให้หลินเทียนหู่มาทักทาย มาเองก็ได้!

“ตอนนี้ฉันเป็นแค่พนักงานขาย มาที่นี่เพื่อหารือเกี่ยวกับความร่วมมือกับคุณเกา ไม่จำเป็นต้องพูดถึงเรื่องในอดีตแล้ว...”

เฉินผิงตอบอย่างสุภาพมาก!

“ผมรู้ ผมรู้ … ” เกาเหริ่นพยักหน้ารัวๆและพูดกับเลขาฯ ทันทีว่า “เสี่ยวหลี่ สัญญาที่ผมให้คุณร่าง คุณร่างเสร็จหรือยัง?”

“ร่างเสร็จแล้วค่ะ...” เลขาหลี่รีบหยิบสัญญาที่เตรียมไว้ออกมา !

“คุณเฉิน ดูก่อน ถ้าคุณรู้สึกว่าสัญญาไม่เหมาะสม เราสามารถแก้ไขได้...”

เกาเหริ่นยื่นสัญญาให้เฉินผิง!

เฉินผิงถือสัญญาไว้และพูดโดยไม่ได้ดู “ ไม่ต้องดูหรอก ผมเชื่อใจประธานเกา…”

“ถ้าอย่างนั้น พวกเราก็เซ็นสัญญา...”

เกาเหริ่นรีบหยิบปากกาออกมาแล้วยื่นให้เฉินผิง!

แต่ในตอนที่เฉินผิงกำลังจะเซ็นสัญญา เซียวเหล่ยก็บุกเข้ามาพร้อมกับเกิ่งซานซาน!

“คุณชายเซียว ?” เมื่อเห็นเซียวเหล่ย เกาเหริ่นก็ขมวดคิ้วเล็กน้อย!

แม้ว่าเซียวเหล่ยจะบุกเข้ามาอย่างไร้มารยาท แต่เกาเหริ่นก็ไม่กล้าพูดอะไร อันที่จริงความแข็งแกร่งของตระกูลเซียวนั้นเทียบกับบริษัทเทียนเหม่ยของเขาไม่ติดเลย!

แม้ว่าบริษัทเทียนเหม่ยจะกว้างขวางในด้านการผลิตสารเคมีที่ใช้ในชีวิตประจำวัน แต่ตระกูลเซียว มีการพัฒนาแบบรอบด้าน เป็นกลุ่มบริษัทที่เกี่ยวข้องกับหลายอุตสาหกรรม!

“ประธานเกา ผมมาที่นี่เพื่อหารือความร่วมมือกับคุณ ผมจำได้ว่าเราสองคนหารือกันมาราบรื่นโดยตลอด ทำไมจู่ๆ คุณถึงเซ็นสัญญากับคนอื่นล่ะ?”

ใบหน้าของเซียวเหล่ยเย็นชามาก!

“คุณชายเซียว เราก็ผ่านพิจารณาอย่างถี่ถ้วนแล้ว ถึงได้เซ็นสัญญากับบริษัทซินอวี่ ที่จริงแล้วพวกเราล้วนเป็นนักธุรกิจและเราให้ความสนใจกับผลประโยชน์...”

เกาเหริ่นอธิบายด้วยรอยยิ้มบนใบหน้าของเขา!

“ไร้สาระน่า คุณเห็นผมเป็นคนโง่เหรอ” ดวงตาของเซียวเหล่ยเบิกกว้าง “บริษัทซินอวี่ส่งพนักงานขายตัวเล็กๆ มา คุณก็เซ็นสัญญากับพวกเขา หรือว่าได้ผลตอบแทนของพวกเขาไปแล้ว คุณต้องรู้ไว้ผมมาที่นี่ในนามของตระกูลเซียว แต่ผมให้เกียรติคุณมาพอแล้ว คุณอย่าทำเป็นไม่รู้ว่าต้องทำอย่างไร...”

เซียวเหล่ยโกรธ เดิมทีเขามาเพื่อเยาะเย้ยเฉินผิงแต่ใครจะรู้ว่าเขากลับกลายเป็นตัวตลก ถ้าเกิดว่าเฉินผิงเซ็นสัญญาไป แล้วเขาจะเอาหน้าไปซุกไว้ที่ไหน?

เมื่อเห็นเซียวเหล่ยพูดเช่นนี้ รอยยิ้มบนใบหน้าของเกาเหริ่นก็หายไปในทันที

“คุณชายเซียว ผมหวังว่าคุณจะพูดให้ชัดเจนหน่อย บริษัทเทียนเหม่ยป็นของผม

ผมจะเซ็นสัญญากับใครก็ตามที่ผมต้องการ ไม่ว่าตระกูลเซียวของคุณจะแข็งแกร่งแค่ไหน แต่บริษัทของผมก็เป็นคนตัดสินบริษัทของคุณ!”

เกาเหริ่นไม่เกรงใจอีกต่อไปและตอบด้วยใบหน้าเย็นชา!

เซียวเหล่ยอึ้งครู่หนึ่ง เขาไม่นึกเลยว่าเกาเหริ่นจะกล้าพูดกับเขาแบบนี้!

“คุณพูดกับผมแบบนี้เหรอ?” เซียวเหล่ยขมวดคิ้ว โกรธจนหน้าเขียว “คุณเชื่อหรือไม่ ภายในหนึ่งเดือน ผมจะทำให้บริษัทของคุณออกไปจากเมืองหง…”