หลี่เจี้ยนมีหรือจะกล้าอยู่ต่อ เขารีบวิ่งออกไป!
หลี่เจี้ยนที่กลับมาที่ห้องทำงานก็โกรธไม่หาย เมื่อเห็นว่าหวังหันหัน ยังคงอยู่ในสำนักงาน เขาก็มองไปที่หวังหันหันด้วยใบหน้าที่ชั่วร้ายทันที!
หวังหันหันเห็นว่าหลี่เจี้ยนกลับมาแล้ว ใบหน้าของเขาก็โมโหมากจนทำให้เธอกลัวจนไม่กล้าส่งเสียง!
"เธอคิดอย่างไร ฉันจะบอกเธอว่า ตราบใดที่เธอรับปากกับฉัน ฉันก็รับประกัน ว่าจะเซ็นสัญญากับบริษัทของเธอแน่นอน..."
หลี่เจี้ยนรู้อยู่แล้วว่าบริษัทซินอวี่ได้เซ็นสัญญาไปแล้ว นั่นก็เลยเป็นเหตุผลที่เขารับประกันเช่นนี้!
“หลี่เจี้ยน นาย... นายช่วยเปลี่ยนเงื่อนไขได้ไหม ฉัน…”
หวังหันหันดูลำบากใจ!
“เปลี่ยนเงื่อนไข?” หลี่เจี้ยนเยาะเย้ย “เธอรู้ไหมว่าสัญญาครั้งนี้มีมูลค่าเท่าไหร่ ถ้าเธอสามารถเซ็นสัญญา ค่าคอมมิชชั่นเพียงอย่างเดียวก็เกินจินตนาการของเธอ จะซื้อตึกซักตึกก็ไม่มีปัญหา! กำไรสุทธิมากมายขนาดนี้ นอนกับเธอแค่คืนเดียวคงไม่เกินไปหรอก จริงไหม ถ้าฉันใช้เงินซื้ออีหนู ฉันคงซื้อได้เป็นร้อยคนแล้ว
ใบหน้าของหวังหันหันแดงก่ำและเธอก็กัดริมฝีปากอย่างแรง หลี่เจี้ยนมองท่าที่ของหวังหันหัน ถ้าไม่ใช่ว่าตอนนี้อยู่ในสำนักงาน เขาคงจะกระโจนใส่แล้ว!
“ฉัน...ฉันสัญญา แต่นายต้องเซ็นสัญญาก่อน!”
หลังจากที่หวังหันหันครุ่นคิดอยู่ครู่หนึ่ง เธอก็พยักหน้าและตอบ!
“แน่นอนว่าต้องเซ็นสัญญาก่อนอยู่แล้ว… ” หลี่เจี้ยนเอ่ยขึ้นแล้วพูดต่อ “เย็นนี้ฉันจะเปิดห้องรอเธฮนะ รอรับโทรศัพท์จากฉันก็พอ อย่าลืมแต่งตัวเซ็กซี่ล่ะ... "
หวังหันหันหลังกลับแล้วเดินออกไป เธอฟังต่อไปไม่ได้แล้ว!
แต่ในขณะที่หวังหันหันกำลังหันหลังกลับและเดินออกจากห้องทำงานของหลี่เจี้ยน เธอก็เห็นเฉินผิงที่เดินลงมาจากชั้นบน!
“พี่เฉินผิง…”
หวังหันหันไม่คิดว่าเฉินผิงจะมาเร็วขนาดนี้!
"หันหัน เธอมาที่นี่ได้ไง" เฉินผิงอึ้งเล็กน้อยหลังจากเห็นหวังหันหัน !
เขาบอกว่าไม่ต้องให้หวังหันหันมาแล้ว แต่เขาไม่คิดว่าหวังหันหันจะแอบมาอย่างลับๆ!
“ฉันมาที่นี่เพื่อขอความช่วยเหลือจากเพื่อนสมัยเรียน แบบนี้ถึงจะคุยได้ง่ายกว่า!” หวังหันหันพูดตามองที่สัญญาในมือของเฉินผิง เธอรู้สึกประหลาดใจเล็กน้อย “พี่เฉินผิง พี่... เซ็นสัญญาแล้วเหรอ?”
“ใช่แล้ว เซ็นแล้ว...”
เฉินผิงยื่นสัญญาให้หวังหันหัน!
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: หัตถ์เทวะราชันมังกร
จะลงแดงแล้ว...
หายไปหลายวัน ไม่สบายหรือเปล่าครับ...
ยิ่งอ่านตอนก็ยิ่งสั้นลงๆ ของฟรีไม่มีในโลกจริงๆ เลิกอ่านกันเถอะเสียอารม...
เริ่มตั้งแต่ตอนที่ 1886 ตอนเริ่มสั้นลงๆ ต้องทำไง...
ไม่มีระบบจ่ายเงินผ่านหักบัญชีธนาคารหรือจ่ายผ่านทรูฯ บ้างหรือผมไม่ได้ใช้บัตรเครดิต...
3065-3074 ไม่มี...
อ่านมาถึงตอนที่ 136 แล้วแต่ต้องอ่านแบบผ่านๆเพราะแต่ละฉากวนอยู่ที่พระเอกโดนดูถูกตลอด จากคนทั้งเรื่องรวมทั้งพ่อแม่ด้วยเลยมั้ง พระเอกต้องเป็นโรคจิตอ่อนๆแน่เลย ไม่ได้คิดจะทำอะไรให้ดีขึ้นนอกจากคิดในใจว่าฉันเก่ง รอให้เขาดูถูกก่อนแล้วนิ่งๆ ยอมรับแล้วผ่านไป พยายามหาเรื่องที่พระเอกเก่ง หรือสู้ชีวิตแล้วดีขึ้น แต่แบบเหมือนฉันเก่งอยู่ในใจคนเดียว มันน่าอึดอัดมาก...
ทำไมพระเอกเก่งต้องทนให้คนดูถูกตัวเองดูถูกพ่อแม่แบบไม่คิดจะทำอะไรเลย แบบตามน้ำไปวันทั้งที่มีฝีมือ ทนลำบากกันไป...
หน้าด้านจังอีกู่หลิงเอ๋อร์ หลงรักแฟนเพื่อน แล้วเสือกเสนอตัวออกนอกหน้าเกิ๊น นิสัยแบบนี้เขาเรียกดอกทอง คนเขียนไม่เข้าใจหรอว่านิสัย ผู้หญิงสันดานแบบนี่ น่าขยะแขยง...
ชักจะเบื่อ หายอีกแล้ว หมดไปเกือบ 2 พัน แล้วนะ...