หัตถ์เทวะราชันมังกร นิยาย บท 1646

ด้วยสิ่งอำนวยความสะดวกด้านความบันเทิงมากมายทุกหนทุกแห่ง หุบเขาซีหนานส๋วนเยว่ กลายเป็นสถานที่ท่องเที่ยวขนาดใหญ่กว่าที่เคยเป็นเมื่อปีที่แล้ว

หลังจากสั่งให้คนขับรถรอ เฉินผิงก็พาหูหม่าซือเข้าไป จากนั้นเขาก็ปลดปล่อยพลังปราณสัมผัสของเขาเข้าสู่หุบเขาซีหนานส๋วนเยว่เพื่อค้นหาหลักฐาน น่าเสียดายที่เขากลับไม่พบสิ่งใดที่เป็นประโยชน์แม้จะอยู่ภายในระยะก็ตาม

มีเพียงผู้ฝึกยุทธ์ระดับปรมาจารย์ไม่กี่คนเพียงเท่านั้น

ขณะที่พวกเขาเดินไป ทั้งคู่ก็ค่อยๆ พบว่าพวกเขาอยู่กันตามลำพัง อุณหภูมิรอบข้างก็เริ่มลดลงเช่นกัน

“คุณสองคนกำลังทำอะไรอยู่? พวกคุณเดินไปไกลกว่านี้ไม่ได้ไกลแล้วนะ ที่ข้างหน้านั้นมีแต่อันตรายมากมายรออยู่”

ทันใดนั้น ชายสองคนในเครื่องแบบรักษาความปลอดภัยก็ปรากฏตัวขึ้นจากด้านข้าง พวกเขาเข้าขวางทางเฉินผิงและหูหม่าซือเอาไว้

เห็นได้ชัดว่าพวกเขาทั้งคู่เป็นพนักงานรักษาความปลอดภัยของรีสอร์ท

อย่างไรก็ตาม เฉินผิงสังเกตเห็นสิ่งผิดปกติเกี่ยวกับพวกเขา ทำไมรีสอร์ทถึงจ้างปรมาจารย์ยุทธ์มาเป็นยามกันนะ?

เฉินผิงค้นพบว่าพวกเขาช่างแข็งแกร่งตั้งแต่วินาทีที่พวกเขาปรากฏตัว

ในทางกลับกัน ทั้งคู่ไม่รู้อะไรเลยเกี่ยวกับเฉินผิงและหูหม่าซือ

เนื่องจากความแตกต่างอย่างมากของระดับการฝึกบำเพ็ญฌานของพวกเขา พวกเขาจึงไม่สามารถตรวจจับออร่าของเฉินผิงและหูหม่าซือได้ และด้วยเหตุนี้ พวกเขาจึงสันนิษฐานว่าทั้งสองเป็นแค่เพียงนักท่องเที่ยวธรรมดาเท่านั้น

“ขอโทษด้วยครับ พวกเราคงหลงทางแล้ว” เฉินผิงยิ้มก่อนจะดึงหูหม่าซือแล้วเดินกลับไปทางที่พวกเขามา

เมื่อเห็นเฉินผิงเดินไป ยามทั้งสองก็หันกลับและจากไปเช่นกัน

“พวกเรากำลังจะกลับอย่างนั้นเหรอ? ข้างในนั้นมันต้องมีอะไรแปลกๆ เกิดขึ้นแน่ๆ” หูหม่าซือกล่าวกับเฉินผิง

“ผมรู้ แต่เราไม่สามารถทำให้พวกเขาแตกตื่นได้ เห็นได้ชัดว่ายามเหล่านี้ไม่ใช่พนักงานของรีสอร์ต”

ขณะที่เฉินผิงพูด เขาจ้องมองภูเขาสูงใกล้ๆ เพียงกระโดดหนึ่งครั้งเขาก็ขึ้นมาได้ถึงครึ่งทาง

ในฐานะที่เป็นถึงระดับขุนพลยุทธ์ การปีนหน้าผานั้นง่ายพอๆ กับการเดินบนพื้นราบสำหรับเฉินผิง

“ให้ตายสิ เลิกรังแกผมที่มีฝีมือด้อยกว่าคุณสักทีจะได้มั้ย!” หูหม่าซือบ่นออกมาขณะที่เขาเหล่ไปที่เฉินผิง

จากนั้นเขาก็สร้างเครื่องรางสองชิ้นและใช้นิ้วลากไปตามอากาศ ทันใดนั้น เครื่องรางก็พุ่งขึ้นไปพร้อมกับพาหูหม่าซือมาด้วย

หุบเขาซีหนานส๋วนเยว่ในตอนนี้ได้มีเจ้านายคนใหม่เสียแล้ว!