หัตถ์เทวะราชันมังกร นิยาย บท 1648

โครม!

สมาชิกระดับสูงของสำนักต้วนฉางคนนั้นกระแทกเข้ากับกำแพงอย่างแรง เลือดพุ่งออกจากปากของเขาทันทีก่อนที่ลมหายใจเฮือกสุดท้ายของเขาจะหมดลง

ทุกคนต่างตกตะลึงจนอ้าปากค้างขณะที่มองไปยังหูหม่าซือด้วยความตกใจ

การจะเป็นหนึ่งในสมาชิกระดับสูงของสำนักต้วนฉาง พวกเขาจะต้องเป็นถึงระดับปรมาจารย์ยุทธ์ขั้นที่ห้าเป็นอย่างน้อย พวกเขาล้วนรู้สึกประหลาดใจอย่างมาก ที่นักสู้ที่ทรงพลังในระดับนี้กลับถูกฆ่าตายอย่างง่ายดายหลังจากถูกเหวี่ยงออกไปด้วยการโยนเพียงครั้งเดียวเท่านั้น

ทันใดนั้น เหล่าสมาชิกระดับสูงของสำนักต้วนฉางก็ลุกขึ้นและตัวสั่นด้วยความหวาดกลัว

แม้แต่ใบหน้าของเจ้าสำนักต้วนฉางก็ซีดลง

หูหม่าซือหยิบชาขึ้นมาจิบ จากนั้นเขาก็พยักหน้าและพูดขึ้น "ก็ไม่เลว มันเป็นชาปี้หลัวชุนที่ดีที่สุด มาลองชิมดูสิ..."

หูหม่าซือโบกมือเพื่อให้เฉินผิงขยับเข้ามาใกล้ๆ

เฉินผิงเดินไป สมาชิกระดับสูงของสำนักต้วนฉางคนหนึ่งรีบยกที่นั่งให้กับเขาทันที

เฉินผิงนั่งลงข้างๆ หูหม่าซือและร่วมดื่มชาด้วย

ในขณะเดียวกัน เหล่าสมาชิกของสำนักต้วนฉางต่างต้องเหงื่อแตกพลั่ก หัวใจของพวกเขาแทบหยุดเต้นด้วยความหวาดกลัว!

"คะ-คุณเป็นใครกัน?" เจ้าสำนักต้วนฉางถามอย่างไม่แน่ใจ

เพี๊ยะ!

ทันทีที่เจ้าสำนักพูดเช่นนั้น เฉินผิงก็โบกมือ พลังลมปราณของเขาก็ระเบิดใส่หน้าของเจ้าสำนักต้วนฉางทันที

“คุณไม่สมควรรู้ตัวตนของเรา”

เฉินผิงจ้องมองเจ้าสำนักอย่างเย็นชา

เจ้าสำนักต้วนฉางรีบปิดปากทันที

หูหม่าซือจิบชาของเขาและพูดกับเจ้าสำนักต้วนฉางว่า "ฉันหิวแล้ว ไปเอาอาหารมาให้เราที!"

"ตกลงครับ!"

เจ้าสำนักต้วนฉางพยักหน้าอย่างแรงและรีบออกไปจากที่นั่นทันที

ในขณะเดียวกันนั้น สมาชิกระดับสูงของสำนักต้วนฉางก็รีบเดินตามออกไปทันที เฉินผิงและหูหม่าซือก็ไม่ได้ห้ามพวกเขาจากการจากไป

เหล่าสมาชิกของสำนักต้วนฉางถอนหายใจยาวด้วยความโล่งอกเมื่อพวกเขาออกจากห้องโถงได้ในที่สุด

“นายท่าน พวกเราควรทำยังไงดี? เขาสองคนดูแข็งแกร่งมาก พวกเขาต้องเป็นระดับเจ้ายุทธ์เป็นแน่” หนึ่งในสมาชิกระดับสูงของสำนักต้วนฉางถามขึ้น

“เราพยายามถ่วงเวลาพวกมันเอาไว้ก่อน ในขณะที่เรารอให้ท่านเสื้อคลุมทองแดงรมดำกลับมาจากอาณาจักรลับซะก่อน” เจ้าสำนักต้วนฉางกล่าว

รู้สึกดีจริงๆ ที่ได้เห็นท่าทีที่สุภาพแบบนี้

ตู้ม!