หัตถ์เทวะราชันมังกร นิยาย บท 1654

เฉินผิงสั่งให้เจ้าสำนักต้วนฉางคอยดูแลปกป้องซากปรักหักพังโบราณเอาไว้ ขณะที่เขากลับไปที่เมืองไป๋ไห่พร้อมกับหูหม่าซือ

ในขณะเดียวกัน ครอบครัวตระกูลเซินก็กำลังยุ่งอยู่กับการเตรียมงานแต่งงานของเซินเมิ่งเฉินและไป๋จ่านถัง

ก่อนหน้านี้เฉินผิงตกลงที่จะเข้าร่วมงานแต่งงานของพวกเขา ดังนั้นเขาจึงตัดสินใจที่จะอยู่ที่บ้านตระกูลเซินต่ออีกสักสองสามวัน ยิ่งไปกว่านั้น เขากำลังวางแผนที่จะสังเกตว่าเถิงเฉิงหลิน ลุงของเซินเมิ่งเฉินมีเจตนาร้ายอะไรหรือไม่

ในที่สุดวันแต่งงานก็มาถึง เหล่านักธุรกิจอันเป็นที่นับหน้าถือตาจากอุตสาหกรรมต่างๆ ในเมืองไป๋ไห่ก็เข้าร่วมงานแต่งงานตามกำหนด มีผู้เข้าร่วมในงานแต่งครั้งนี้ประมาณร้อยกว่าคน

เถิงเฉิงหลินยุ่งอยู่กับการช่วยงานในวันแต่งงาน เมื่อเห็นว่าเขาทำงานหนักเพียงใด เซินเมิ่งเฉินก็รู้สึกโล่งใจ

ในบรรดาแขกที่มาร่วมงาน คนที่นั่งอยู่ที่โต๊ะมุมมีใบหน้าที่ว่างเปล่า น่าแปลกที่พวกเขาดูไม่สนใจงานแต่งงานเลย

“เฉินผิง คุณสังเกตเห็นโต๊ะตรงนั้นไหม พวกเขาเป็นปรมาจารย์ยุทธ์ ผมไม่คิดว่าพวกเขามาเพื่ออวยพรบ่าวสาวหรอกนะ” หูหม่าซือบอกกับเฉินผิง

อันที่จริง เฉินผิงค้นพบสิ่งเหล่านี้ตั้งแต่ก่อนหน้านี้ เมื่อเขาใช้พลังปราณสัมผัสเมื่อไม่นานมานี้ ด้วยเหตุนี้ เขาจึงสามารถสังเกตเห็นทุกสิ่งที่เกิดขึ้นที่นั่น

“อดใจรอสักนิด อีกไม่นานเราคงได้เห็นตัวตนที่แท้จริงของพวกมัน”

เฉินผิงยิ้มเล็กน้อย

ไม่นาน พิธีแต่งงานก็จบลง และเถิงเฉิงหลินก็ขึ้นไปบนเวทีเพื่อกล่าวสุนทรพจน์ในฐานะผู้อาวุโสของเซินเมิ่งเฉิน เขาพูดผ่านไมโครโฟน “ก่อนอื่น ฉันคงต้องขอขอบคุณทุกท่านที่สละเวลามาร่วมงานแต่งของหลานสาวของฉัน ตอนนี้เซินเมิ่งเฉินแต่งงานและตั้งครรภ์แล้ว เธอควรให้ความสำคัญกับการดูแลลูกน้อย ในฐานะลุงของเธอ ฉันหวังว่าเธอจะมีชีวิตที่มีแต่ความโชคดีและมีความสุข ดังนั้นฉันขอประกาศว่าฉันจะรับตำแหน่งของเธอเพื่อจัดการธุรกิจของตระกูลเซินหลังจากนี้ สำหรับเซินเมิ่งเฉินแล้ว เธอจะย้ายไปที่จิงตูและคงไม่กลับมาอีกแล้ว"

เขากล่าวต่อว่า "ฉันหวังว่าพวกคุณทุกคนจะยังคงทำงานร่วมกับตระกูลเซินต่อไปหลังจากที่ฉันเข้ายึดครอง!"

พวกเขาทั้งหมดเปล่งรัศมีพลังของปรมาจารย์ยุทธ์ ทำให้บรรยากาศในห้องจัดเลี้ยงเริ่มตึงเครียดมากขึ้น ออร่าที่ครอบงำของพวกเขาเพียงพอที่จะทำให้คนทั่วไปต้องตัวสั่น

แต่ทว่า ไป๋จ่านถังเพียงแค่จ้องมองที่ปรมาจารย์ยุทธ์เหล่านั้นและไม่ได้รู้สึกหวาดกลัวแต่อย่างใด

เขารู้ตัวดีว่าเขาไม่ใช่คู่ต่อสู้ของพวกเขา แต่เมื่อเขารู้ว่ามีเฉินผิงคอยช่วยเหลืออยู่ เขาจึงไม่รู้สึกหวาดกลัวต่อคนเหล่านี้

"คุณคิดจะอาศัยคนเหล่านี้เพื่อฉกฉวยสมบัติของตระกูลเซินสินะ ใช่มั้ย?" ไป๋จ่านถังถามเถิงเฉิงหลิน

“ใช่แน่นอน ฉันสงสัยว่าจะมีใครในเมืองไป๋ไห่ที่จะสามารถเอาชนะพวกเขาได้? ไม่เพียงแต่ฉันต้องการทุกอย่างที่เป็นของตระกูลเซินเท่านั้น แต่ฉันยังต้องการส่วนแบ่งจากพวกตระกูลอันทรงเกียรติทั้งหมดในเมืองไป๋ไห่อีกด้วย!”

เถิงเฉิงหลินกวาดสายตามองฝูงชนขณะที่เขากล่าว