เฉินผิงสั่งให้เจ้าสำนักต้วนฉางคอยดูแลปกป้องซากปรักหักพังโบราณเอาไว้ ขณะที่เขากลับไปที่เมืองไป๋ไห่พร้อมกับหูหม่าซือ
ในขณะเดียวกัน ครอบครัวตระกูลเซินก็กำลังยุ่งอยู่กับการเตรียมงานแต่งงานของเซินเมิ่งเฉินและไป๋จ่านถัง
ก่อนหน้านี้เฉินผิงตกลงที่จะเข้าร่วมงานแต่งงานของพวกเขา ดังนั้นเขาจึงตัดสินใจที่จะอยู่ที่บ้านตระกูลเซินต่ออีกสักสองสามวัน ยิ่งไปกว่านั้น เขากำลังวางแผนที่จะสังเกตว่าเถิงเฉิงหลิน ลุงของเซินเมิ่งเฉินมีเจตนาร้ายอะไรหรือไม่
ในที่สุดวันแต่งงานก็มาถึง เหล่านักธุรกิจอันเป็นที่นับหน้าถือตาจากอุตสาหกรรมต่างๆ ในเมืองไป๋ไห่ก็เข้าร่วมงานแต่งงานตามกำหนด มีผู้เข้าร่วมในงานแต่งครั้งนี้ประมาณร้อยกว่าคน
เถิงเฉิงหลินยุ่งอยู่กับการช่วยงานในวันแต่งงาน เมื่อเห็นว่าเขาทำงานหนักเพียงใด เซินเมิ่งเฉินก็รู้สึกโล่งใจ
ในบรรดาแขกที่มาร่วมงาน คนที่นั่งอยู่ที่โต๊ะมุมมีใบหน้าที่ว่างเปล่า น่าแปลกที่พวกเขาดูไม่สนใจงานแต่งงานเลย
“เฉินผิง คุณสังเกตเห็นโต๊ะตรงนั้นไหม พวกเขาเป็นปรมาจารย์ยุทธ์ ผมไม่คิดว่าพวกเขามาเพื่ออวยพรบ่าวสาวหรอกนะ” หูหม่าซือบอกกับเฉินผิง
อันที่จริง เฉินผิงค้นพบสิ่งเหล่านี้ตั้งแต่ก่อนหน้านี้ เมื่อเขาใช้พลังปราณสัมผัสเมื่อไม่นานมานี้ ด้วยเหตุนี้ เขาจึงสามารถสังเกตเห็นทุกสิ่งที่เกิดขึ้นที่นั่น
“อดใจรอสักนิด อีกไม่นานเราคงได้เห็นตัวตนที่แท้จริงของพวกมัน”
เฉินผิงยิ้มเล็กน้อย
ไม่นาน พิธีแต่งงานก็จบลง และเถิงเฉิงหลินก็ขึ้นไปบนเวทีเพื่อกล่าวสุนทรพจน์ในฐานะผู้อาวุโสของเซินเมิ่งเฉิน เขาพูดผ่านไมโครโฟน “ก่อนอื่น ฉันคงต้องขอขอบคุณทุกท่านที่สละเวลามาร่วมงานแต่งของหลานสาวของฉัน ตอนนี้เซินเมิ่งเฉินแต่งงานและตั้งครรภ์แล้ว เธอควรให้ความสำคัญกับการดูแลลูกน้อย ในฐานะลุงของเธอ ฉันหวังว่าเธอจะมีชีวิตที่มีแต่ความโชคดีและมีความสุข ดังนั้นฉันขอประกาศว่าฉันจะรับตำแหน่งของเธอเพื่อจัดการธุรกิจของตระกูลเซินหลังจากนี้ สำหรับเซินเมิ่งเฉินแล้ว เธอจะย้ายไปที่จิงตูและคงไม่กลับมาอีกแล้ว"
เขากล่าวต่อว่า "ฉันหวังว่าพวกคุณทุกคนจะยังคงทำงานร่วมกับตระกูลเซินต่อไปหลังจากที่ฉันเข้ายึดครอง!"
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: หัตถ์เทวะราชันมังกร
ยิ่งอ่านตอนก็ยิ่งสั้นลงๆ ของฟรีไม่มีในโลกจริงๆ เลิกอ่านกันเถอะเสียอารม...
เริ่มตั้งแต่ตอนที่ 1886 ตอนเริ่มสั้นลงๆ ต้องทำไง...
ไม่มีระบบจ่ายเงินผ่านหักบัญชีธนาคารหรือจ่ายผ่านทรูฯ บ้างหรือผมไม่ได้ใช้บัตรเครดิต...
3065-3074 ไม่มี...
อ่านมาถึงตอนที่ 136 แล้วแต่ต้องอ่านแบบผ่านๆเพราะแต่ละฉากวนอยู่ที่พระเอกโดนดูถูกตลอด จากคนทั้งเรื่องรวมทั้งพ่อแม่ด้วยเลยมั้ง พระเอกต้องเป็นโรคจิตอ่อนๆแน่เลย ไม่ได้คิดจะทำอะไรให้ดีขึ้นนอกจากคิดในใจว่าฉันเก่ง รอให้เขาดูถูกก่อนแล้วนิ่งๆ ยอมรับแล้วผ่านไป พยายามหาเรื่องที่พระเอกเก่ง หรือสู้ชีวิตแล้วดีขึ้น แต่แบบเหมือนฉันเก่งอยู่ในใจคนเดียว มันน่าอึดอัดมาก...
ทำไมพระเอกเก่งต้องทนให้คนดูถูกตัวเองดูถูกพ่อแม่แบบไม่คิดจะทำอะไรเลย แบบตามน้ำไปวันทั้งที่มีฝีมือ ทนลำบากกันไป...
หน้าด้านจังอีกู่หลิงเอ๋อร์ หลงรักแฟนเพื่อน แล้วเสือกเสนอตัวออกนอกหน้าเกิ๊น นิสัยแบบนี้เขาเรียกดอกทอง คนเขียนไม่เข้าใจหรอว่านิสัย ผู้หญิงสันดานแบบนี่ น่าขยะแขยง...
ชักจะเบื่อ หายอีกแล้ว หมดไปเกือบ 2 พัน แล้วนะ...
มีเรื่องอื่นที่จบแล้วบ้างไหมจะหาซื้ออ่าน...
มีหนังสือขายมั้ยครับ รอวันละ 20 ตอน ไมทันใจ...