หัตถ์เทวะราชันมังกร นิยาย บท 1656

หูหม่าซืออยู่ในระดับแปรธาตุขั้นสูงสุด ซึ่งเทียบเท่าได้กับระดับปรมาจารย์ยุทธ์ขั้นสูงสุด เขาอาจต้องพ่ายให้กับเถิงเฉิงหลินหากไม่ใช้เครื่องรางใดๆ แต่ยังไงก็ยังถือเป็นการต่อสู้ที่ยากอยู่ดี

นั่นเป็นเหตุผลที่ทำให้หูหม่าซือโกรธเถิงเฉิงหลินเป็นอย่างมาก จากนั้นเขาก็ลากเฉินผิงมาและพูดว่า "คุณมานี่ ช่วยสอนบทเรียนให้เจ้าคนขี้โกงคนนี้ที"

เถิงเฉิงหลินก็ระเบิดความโกรธออกมาเช่นกัน นี่ไม่ใช่ของเด็กเล่น ฉันจะฆ่าพวกมันให้หมด!

เฉินผิงหัวเราะเบาๆ ขณะที่เขาเดินไปยืนตรงหน้าเถิงเฉิงหลิน

เถิงเฉิงหลินได้รวบรวมพลังของเขาและพร้อมที่จะปลดปล่อยมันเข้าใส่เฉินผิง!

“ไปตายซะ ไอ้สารเลว!” เขาตะโกน

จากนั้นเขาก็ใช้พลังฝ่ามือฟาดพร้อมกับปล่อยลำแสงที่ล้อมรอบฝ่ามือตรงเข้าใส่ที่หน้าอกของเฉินผิง!

เฉินผิงยังคงยืนนิ่ง เขาสามารถต้านทานการโจมตีได้ แต่แรงกระแทกอันรุนแรงนั้นกลับทำให้เถิงเฉิงหลินกระเด็นถอยออกไปหลายฟุต!

เถิงเฉิงหลินล้มลงบนโต๊ะอย่างแรงจนมันแตกเป็นชิ้นเล็กชิ้นน้อย แขกหลายคนรีบหลบการโจมตี

เถิงเฉิงหลินก็กระอักเลือดออกมาเต็มปาก พลังออร่าของเขาก็อ่อนแรงลง

แขกทุกคนที่เห็นการต่อสู้เริ่มปรบมือให้เฉินผิง!

เมื่อสังเกตเห็นว่าทุกคนโห่ร้องและปรบมือให้เฉินผิง หูหม่าซือก็แสดงความผิดหวังออกมา "ให้ตายสิ คุณมาแย่งซีนผมอีกแล้ว..."

เห็นได้ชัดว่าหูหม่าซือต้องการเป็นจุดสนใจของผู้คน

ในขณะเดียวกัน เถิงเฉิงหลินกัดฟันกรอดอย่างรุนแรงด้วยความโกรธ เขามองไปที่เฉินผิงและพูดว่า "แกตายแน่ไอ้หนู ฉันมาจากสำนักต้วนฉาง เจ้านายของฉันจะฆ่าแกแน่!"

เฉินผิงยิ้มออกมาทันทีเมื่อเขาได้ยินการพูดถึงสำนักต้วนฉาง “คุณมาจากสำนักต้วนฉางอย่างงั้นหรือ?”

มุมปากของเถิงเฉิงหลินยกขึ้นเป็นรอยยิ้ม "ถูกต้อง! ตอนนี้แกคงรู้สึกกลัวขึ้นมาแล้วละสิ?"

เขาคิดว่าทุกคนในเมืองไป๋ไห่จะต้องหวาดกลัวจนตัวสั่นเมื่อพวกเขาได้ยินชื่อของ “สำนักต้วนฉาง"

เถิงเฉิงหลินตะลึงงันไปครู่หนึ่ง คนเหล่านี้เป็นใครกันแน่? ทำไมพวกเขาถึงดูไม่กลัวสำนักต้วนฉางเลย?