หัตถ์เทวะราชันมังกร นิยาย บท 1675

"เฉินผิง ฉันมีอาวุธศักดิ์สิทธิ์อยู่ในมือ แกมันรนหาที่ตายเสียแล้ว"

หนิงจื้อแค่นเสียงพลางชูคฑาวัชระซึ่งปลดปล่อยพลังอันน่าพรั่นพรึงออกมา

เขากวัดแกว่งอาวุธในมือไปทางเฉินผิงพลางเล็งพลังอันแกร่งกล้าใส่ฝ่ายหลัง

ตู้ม!

พลังอันมหาศาลที่ปะทะใส่ทำให้เฉินผิงลอยกระเด็นออกไป ส่วนร่างเกราะทองคำของเขาก็สลายหายไป

เนื่องจากอาวุธศักดิ์สิทธิ์มีพลังปราชญ์ยุทธ์ เฉินผิงจึงไม่ใช่คู่ประมือของเขาในยามนี้

"ฮ่าฮ่าฮ่า แกจงยอมจำนนเสียแต่โดยดีเถอะ!"

ภาพที่เฉินผิงโดนไล่ต้อนอย่างง่ายดายกระตุ้นให้หนิงจื้อหัวเราะ

"ไอ้เวรเอ๊ย!" เฉินผิงสบถ ก่อนจะพุ่งใส่หนิงจื้อด้วยพลังมังกรที่พลุ่งพล่านอยู่ภายในตัวเขา

แต่กระนั้นพลังของเขาก็ช่างแสนอ่อนด้อยเมื่อเทียบกับอาวุธศักดิ์สิทธิ์

แม้จะจู่โจมเต็มกำลัง เขาก็ยังถูกคฑาวัชระกระแทกออกไปอยู่ดี

เพราะว่าทำให้เขากระอักเลือดออกมาคำหนึ่ง เห็นได้ชัดว่าเขาได้รับบาดเจ็บสาหัสจากพลังโจมตีอันรุนแรงทั้งสองครั้ง

เฉินผิงสีหน้าเหยเกพลางรีบปรับกลิ่นอายในร่างกายของตนเอง แต่เมื่อเขาต้องเผชิญหน้ากับอาวุธศักดิ์สิทธิ์ก็ถึงกับจนปัญญา

"เฉินผิง หนีไป แค่ทิ้งฉันไป... ปล่อยฉันไปซะเถอะ..." ซูอวี่ฉีร้องตะโกนสุดเสียง

เธอไม่อยากเห็นเฉินผิงต้องมาสังเวยชีวิตเพื่อช่วยเธอ

"อวี่ฉี ไม่ว่าจะเกิดอะไรขึ้นก็ตาม วันนี้ผมจะต้องช่วยคุณให้ได้"

เขารู้ว่าขืนปล่อยให้ซูอวี่ฉีถูกขังอยู่ในคุกใต้ดิน การที่ที่เขาจะช่วยเธอออกมาก็คงเป็นเรื่องยากยิ่งแล้ว

แต่ถึงกระนั้น ความพยายามของเฉินผิงกลับถูกหนิงจื้อทำลายลง ฉันจะเอาชนะหนิงจื้อเพื่อช่วยเธอได้ยังไงกัน?

จากนั้นเขาก็มองไปทางเก๋ออยู่หาน

เก๋อชางเซิงเคยบอกเมื่อก่อนหน้านี้ว่าเก๋ออยู่หานมีพลังอยู่ในระดับปราชญ์ยุทธ์ บางทีเธอน่าจะสามารถรับมือกับอาวุธศักดิ์สิทธิ์ที่อยู่ในมือของหนิงจื้อได้

ท่าทีไร้การตอบสนองของเธอทำให้เฉินผิงรู้สึกอับจนหนทาง แม้จะครอบครองพลังที่เทียบเท่าได้กับปราชญ์ยุทธ์ ทว่าตอนนี้เธอกลับไม่ต่างอะไรจากคนปัญญาอ่อน บางทีอาจจะแย่กว่านั้นเสียด้วยซ้ำไป ฉันไม่น่าหลอกตัวเองว่าเธอจะสามารถช่วยฉันได้เลย