หัตถ์เทวะราชันมังกร นิยาย บท 1705

“เฉินผิงยินดีด้วย ยินดีด้วย!”

เมื่อเจียงเหวยเห็นเฉินผิงเดินมาพร้อมกับเก๋อเจียอี๋ เขาก็กล่าวทักทายด้วยรอยยิ้ม

“ขอบคุณ ขอบคุณมาก”

เฉินผิงรู้สึกอึดอัดอย่างเห็นได้ชัดเมื่อเขามองเจียงเหวยเพราะว่าเขาไม่รู้ว่าเจียงเหวยเป็นใคร

“เขาคือเจียงเหวยจากตระกูลเจียง” เก๋อเจียอี๋อธิบายให้เขาฟัง

เมื่อรู้ว่าเป็นใครเฉินผิงก็รีบตอบกลับไปว่า “ยินดีต้อนรับครับคุณเจียงเหวย ชื่อเสียงของคุณโด่งดังมาก”

“ฮ่าๆ เฉินผิงคุณชมผมเกินไปแล้ว คุณต่างหากที่มีชื่อเสียงโด่งดังไปทั่วโลกของศิลปะการต่อสู้ในตอนนี้”

หลังจากที่เขาหัวเราะเบาๆ เขาก็ชี้ไปยังกลุ่มคนด้านหลังและพูดว่า “เฉินผิงผมจะแนะนำให้คุณได้รู้จัก นี่คือจู้ห่าวจากตระกูลจู้ทางตะวันตกเฉียงใต้ นี่คือเฉียวจื้อยงจากตระกูลเฉียวทางตะวันตกเฉียงเหนือ และนี่ก็คือหงเชียนจิ่วจากตระกูลหงทางฝั่งตะวันตก ทุกคนต่างก็ชื่นชมคุณเป็นอย่างมาก และพวกเขาเดินทางมาที่นี่ก็เพื่อแสดงความเคารพต่อคุณ”

ขณะที่เจียงเหวยแนะนำคนอื่นๆ เฉินผิงก็ทักทายแต่ละคนด้วยความจริงใจ

แต่พวกเขากลับตอบสนองอย่างเมินเฉย พวกเขาเพียงแต่พยักหน้าเล็กน้อยเป็นการรับรู้ก่อนที่จะเดินเข้าตัวอาคารไป

แต่อย่างไรก็ตาม เฉินผิงไม่ได้ถือสาพวกเขา หลังจากที่สั่งให้ลูกน้องของเขาช่วยรับรองแขกแล้ว เขาก็ต้อนรับแขกท่านอื่นๆ ตรงประตูทางเข้าต่อไป

“เฉินผิงคุณต้องระวังตัวเอาไว้ พวกเขาตั้งใจจะเอาชนะคุณเพื่อทำให้ตัวเองมีชื่อขึ้นมา” เก๋อฝูไห่เตือนเขา

“ไม่เป็นไรครับ พวกเขาเป็นระดับขุนพลยุทธ์กันทั้งนั้น ผมไม่กลัวถ้าพวกเขาจะท้าประลองกับผม แต่พวกเขาสามารถเอาชนะผมได้หรือเปล่าตอนนี้ยังพูดได้ยาก” เฉินผิงตอบพร้อมกับยิ้มเล็กน้อย

“ฉันชอบที่คุณเป็นคนที่มั่นใจอยู่เสมอ ไม่ต้องเป็นห่วงตระกูลเก๋อของฉันจะคอยช่วยเหลือคุณเสมอ ถึงยังไงพวกเราก็เป็นครอบครัวเดียวกัน” เก๋อเจียอี๋พูดอย่างกระตือรือร้น

เฉินผิงไม่รู้ว่าควรจะตอบเธออย่างไร เขาจึงได้แต่ยิ้มออกมาอย่างช่วยไม่ได้

หลังจากนั้นเสียงจากด้านนอกก็ตะโกนขึ้นมาว่า “จี้หรูเสว่จากตำหนักบงกชชาด…”

เสียงเรียกขานชื่อนั้นทำให้เฉินผิงถึงกับสะดุ้งเพราะการมาถึงของจี้หรูเสว่เป็นการมาอย่างไม่คาดคิด