"คุณเฉินผิง คุณยอดเยี่ยมมาก!”
“น่าทึ่งมาก เฉินผิง!”
“เฉินผิง คุณมหัศจรรย์มาก! ฉันรักคุณ!" ฝูงชนโห่ร้องสรรเสริญเฉินผิงตอนที่จุนเสียชีวิต
แน่นอนว่าคาซูโอะดูนิ่งเงียบและเคร่งขรึมไป
"คุณคาวาจุกิ ผมบอกแล้วไง ว่ามันไม่แน่นอนว่าใครจะอยู่หรือใครจะตาย แต่ถึงกระนั้น ผมต้องขอบอกว่าคาถาอาคมของต้าวกั๋วนั้นช่างน่าสมเพชเสียจริง” คุณชี่กล่าวด้วยรอยยิ้มเล็กน้อย
คาซูโอท่าทางเย็นชาก่อนจะโบกมือและพูดว่า “ผมลาล่ะ คุณชี่” จากนั้นคาซูโอะก็จากไป แต่ก่อนที่เขาจะเดินจากไป เขาหันกลับไปมองเก๋อหยู่หานเป็นครั้งสุดท้าย เขาอยากจะจำผู้หญิงคนนี้ให้ขึ้นใจ
ความจริงแล้วคุณชี่ไม่ได้จากไปไหน เขายังวนเวียนอยู่ที่นั่นเพื่อรอหยุดคาซูโอะไม่ให้เข้าแทรกแซงในการต่อสู้ เพราะหากคาซูโอะเข้าร่วมการต่อสู้ เฉินผิงจะต้องล้มเหลวอย่างแน่นอน เฉินผิงยังไม่เหมาะที่จะสู้กับคาซูโอะ
หลังจากเฉินผิงฆ่าจุน คนที่ต้องการเลื่อนสถานะของตนจากการท้าประลองกับเฉินผิงก็รู้สึกลังเลใจ
พวกเขาหวังที่จะท้าต่อสู้กับเฉินผิงในวันนั้น แต่เมื่อได้เห็นพลังที่แท้จริงของเฉินผิง พวกเขากลับพบว่าความมั่นใจของตนได้อันตรธานหายไปโดยสิ้นเชิง
โดยเฉพาะอย่างยิ่งจู้ห่าว แทบไม่กล้าแม้แต่จะมองเฉินผิงอีกต่อไปด้วยความความอับอาย
วันนั้น ข่าวเฉินผิงสังหารซามูไรจากต้าวกั๋วก็แพร่สะพัดยุทธภพราวกับไฟลามทุ่ง ยิ่งไปกว่านั้น
คุณชี่ยังเดินทางไปสำนักที่เฉินผิงตั้งขึ้นเพื่อให้อวยพรแก่เขาเป็นการส่วนตัว นั่นยิ่งทำให้สถานะของเฉินผิงดูสูงส่งขึ้นไปอีกเป็นประวัติการณ์ อีกทั้งหลายคนเริ่มให้ความสนใจที่จะเข้าร่วมสำนักมังกรฟ้ามากขึ้นเรื่อยๆ
ในเวลาเพียงไม่กี่วัน สำนักมังกรฟ้าก็แซงหน้าสำนักอื่นๆ และตระกูลที่มีชื่อเสียงต่างๆ
ความก้าวหน้านี้ไม่อาจมีใครเทียบได้เลยในยุทธภพ อีกปัจจัยหนึ่งนอกเหนือจากชื่อเสียงของเฉินผิงที่มีส่วนทำให้สำนักมังกรพัฒนาอย่างรวดเร็ว คือเฉินผิงตั้งใจที่จะแบ่งปันวิทยายุทธ์ของเขา และเขาวางแผนที่จะเลือกบุคคลที่มีความสามารถเพื่อฝึกฝนพวกเขาให้เป็นเจ้ายุทธ์อีกด้วย
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: หัตถ์เทวะราชันมังกร
ยิ่งอ่านตอนก็ยิ่งสั้นลงๆ ของฟรีไม่มีในโลกจริงๆ เลิกอ่านกันเถอะเสียอารม...
เริ่มตั้งแต่ตอนที่ 1886 ตอนเริ่มสั้นลงๆ ต้องทำไง...
ไม่มีระบบจ่ายเงินผ่านหักบัญชีธนาคารหรือจ่ายผ่านทรูฯ บ้างหรือผมไม่ได้ใช้บัตรเครดิต...
3065-3074 ไม่มี...
อ่านมาถึงตอนที่ 136 แล้วแต่ต้องอ่านแบบผ่านๆเพราะแต่ละฉากวนอยู่ที่พระเอกโดนดูถูกตลอด จากคนทั้งเรื่องรวมทั้งพ่อแม่ด้วยเลยมั้ง พระเอกต้องเป็นโรคจิตอ่อนๆแน่เลย ไม่ได้คิดจะทำอะไรให้ดีขึ้นนอกจากคิดในใจว่าฉันเก่ง รอให้เขาดูถูกก่อนแล้วนิ่งๆ ยอมรับแล้วผ่านไป พยายามหาเรื่องที่พระเอกเก่ง หรือสู้ชีวิตแล้วดีขึ้น แต่แบบเหมือนฉันเก่งอยู่ในใจคนเดียว มันน่าอึดอัดมาก...
ทำไมพระเอกเก่งต้องทนให้คนดูถูกตัวเองดูถูกพ่อแม่แบบไม่คิดจะทำอะไรเลย แบบตามน้ำไปวันทั้งที่มีฝีมือ ทนลำบากกันไป...
หน้าด้านจังอีกู่หลิงเอ๋อร์ หลงรักแฟนเพื่อน แล้วเสือกเสนอตัวออกนอกหน้าเกิ๊น นิสัยแบบนี้เขาเรียกดอกทอง คนเขียนไม่เข้าใจหรอว่านิสัย ผู้หญิงสันดานแบบนี่ น่าขยะแขยง...
ชักจะเบื่อ หายอีกแล้ว หมดไปเกือบ 2 พัน แล้วนะ...
มีเรื่องอื่นที่จบแล้วบ้างไหมจะหาซื้ออ่าน...
มีหนังสือขายมั้ยครับ รอวันละ 20 ตอน ไมทันใจ...