หัตถ์เทวะราชันมังกร นิยาย บท 1719

เมื่อได้ยินเช่นนั้น เฉินผิงนึกถึงสิ่งที่เสี่ยวหมินเคยพูดกับเขา เธอเคยบอกเขาว่าจี้หรูเสว่มีแผนจะย้ายวังบงกชชาดมาที่จิงตู เขาไม่คิดว่าเธอจะดำเนินการตามแผนเร็วขนาดนี้

“เอาล่ะ ถ้าอย่างนั้น ไปเยี่ยมพวกเธอกันเถอะ” เฉินผิงรู้ว่าที่จี้หรูเสว่ย้ายวังบงกชชาดมาที่จิงตูก็เพื่อเขา

นั่นเป็นเหตุผลที่เขาอยากเดินทางไปที่นั่นเพื่อดูว่าเธอต้องการความช่วยเหลือหรือไม่

เมื่อเฉินผิงออกไปกับกู่หลิงเอ๋อร์ เขาถึงได้รู้ว่าเก๋อหยู่หาน เสี่ยวหรู และคนอื่นๆ ล้วนอยู่ที่นั่นด้วย

พวกเธอต้องการไปวังบงกชชาดด้วยเช่นกัน

หลังจากนั้นไม่นาน พวกเขาก็มุ่งหน้าไปยังวังบงกชชาด โดยมีเสี่ยวหมินเป็นผู้นำทาง จี้หรูเสว่เลือกที่จะสร้างวังบงกชแดงในจุดที่ห่างจากใจกลางเมืองจิงตู สถานที่นั้นแม้จะห่างไกลและการเดินทางไม่สะดวกเล็กน้อย แต่ก็เงียบสงบมาก ที่สำคัญคือสมาชิกของตำหนักนี้ล้วนเป็นผู้หญิงทั้งหมด มีบางคนก็มักจะพยายามเข้ามาสอดแนมอีกด้วย

เมื่อมาถึงวัง เฉินผิงจึงพบว่าชีวิตที่วังบงกชชาดแห่งใหม่นี้ยากลำบากมาก เนื่องจากสิ่งอำนวยความสะดวกบางอย่างยังไม่พร้อมให้บริการแก่สมาชิก นอกจากนี้ยังมีจำนวนสมาชิกที่ลดลงอย่างเห็นได้ชัด และคนรอบข้างก็ดูเหมือนจะยุ่งกับงานของพวกเขาอย่างมาก

“เสี่ยวหมิน ทำไมที่วังถึงมีคนน้อยจัง?” เฉินผิงถามด้วยความงุนงง

“หลายคนไม่อยากจากมา ดังนั้น คนเหล่านี้คือคนที่เต็มใจจะมาด้วยค่ะ...” เธออธิบาย

เฉินผิงขมวดคิ้วเมื่อเขาได้ยินคำอธิบายของเธอ เขารู้ว่าเรื่องทั้งหมดนี้เกิดขึ้นเพราะจี้หรูเสว่ย้ายวังมาก็เพราะเขา

ถึงกระนั้น เขาก็คิดไม่ออกว่าจะตอบแทนอะไรท่านหญิงได้บ้าง เมื่อเฉินผิงเห็นจี้หรูเสว่ เขาเห็นสีหน้าอิดโรยของเธอ ไม่แปลกใจเลยเพราะการย้ายเป็นงานที่เหนื่อยมาก "คุณมาแล้วเหรอ! นั่งก่อนสิคะ!”

แม้จะเหนื่อยล้า แต่จี้หรูเสว่ก็ยิ้มแย้มแจ่มใสเมื่อเห็นพวกเขา

“ท่านหญิง คุณดูอิดโรยมากเลย! ทำไมคุณไม่บอกเราล่ะคะ? เรามาช่วยคุณได้นะ!” กู่หลิงเอ๋อร์พูดขณะที่เธอเดินไปหา

“หลิงเอ๋อร์ เรื่องเล็กน้อยน่ะ ฉันจัดการไหว ฉันให้เสี่ยวหมินเชิญพวกคุณมาอยู่ที่นี่หลังจากทุกอย่างจัดการเรียบร้อยแล้ว” จี้หรูเสว่พูด

"ตกลง จากนี้ไป เราจะอาศัยอยู่ที่นี่กับคุณ เราจะได้ช่วยเหลือกันและกันได้ด้วยหากมีอะไรเกิดขึ้น”

กู่หลิงเอ๋อร์พูดกับเธอพร้อมกับพยักหน้า

เธอหัวเราะออกมา

เฉินผิงไม่ได้อยู่ที่วังบงกชชาดนานนัก หลังจากกลับมาที่สำนักมังกรเขาสั่งให้หลงซิงซู ส่งคนไปที่วังทันทีเพื่อช่วยพวกผู้หญิงจัดการสิ่งอำนวยความสะดวก ในเวลาเดียวกันวังบงกชชาดก็ประกาศว่าได้รวมกับสำนักมังกรแล้ว กล่าวอีกนัยหนึ่งคือทั้งตำหนักได้กลายเป็นฮาเร็มของเฉินผิงอย่างแท้จริง

ในขณะที่เฉินผิงกำลังจดจ่ออยู่กับการพัฒนาสำนัก

หนิงจื้อกำลังแช่ตัวอยู่ในแอ่งน้ำสีดำขนาดใหญ่ใน สมาพันธ์ศิลปะการต่อสู้

ใบหน้าของเขาบิดเบี้ยวราวกับว่าเขากำลังแบกรับความเจ็บปวดที่ทนแทบไม่ได้ หมอกสีดำออกมาจากร่างของหนิงจื้อ ขณะที่เขานั่งอยู่ในสระน้ำเดือดปุดๆ เขากัดฟันจนเส้นเลือดในขมับของเขาปูดขึ้นมา

“ตราบใดที่นายอดทนได้ถึงสี่สิบเก้าวัน การปรับร่างกายให้บริสุทธิ์ของนายก็จะสำเร็จ นายเอาชนะเฉินผิงไม่สำเร็จเพราะร่างกายของเขาแข็งแกร่งเกินไป ดังนั้นนายต้องปรับร่างกายของนายด้วย”

นายก็เห็นว่าท่านต้าเหนิงเห็นคุณค่าของนายมากเพียงใด เขาเต็มใจให้น้ำยาสลายกระดูกแก่นายเพื่อช่วยในกระบวนการปรับร่างกายนี้” หมอกดำลึกลับในตัวหนิงจื้อกล่าว

“ไม่ต้องห่วงครับท่าน ผมจะต้องทำสำเร็จแน่...” หนิงจื้อกัดฟันอีกครั้งก่อนจะส่งเสียงคำราม ฟองในน้ำสีดำรุนแรงขึ้น