หัตถ์เทวะราชันมังกร นิยาย บท 1721

คาซูโอะใช้โอกาสนี้อธิบายให้โอโนะฟัง “ไม่มีคำสั่งอะไรหรอก ฉันแวะมาตรวจดูที่นี่และดูว่าพวกนายทุกคนพึงพอใจหรือเปล่า พวกนายต้องระวังตัวตลอดเวลาในฐานะที่เป็นคนต่างแดนในต้าซย่า!”

“ครับ คุณคาวากุจิ คุณพูดถูกแล้ว!” โอโนะตอบอย่างเชื่อฟัง

คาซูโอะเสริม “ฉันจะพาผู้หญิงมาที่นี่ในอีกสองสามวัน จับตาดูเธออย่าให้คลาดสายตา”

"ผู้หญิง?" โอโนะชะงักแล้วพูด “คุณคาวากุจิ ห้ามไม่ให้ผู้หญิงเข้ามาในถ้ำแห่งนี้ครับ ชาวต้าซย่าก็เช่นกัน นี่ถือเป็นกฎเหล็ก”

“ฉันรู้ แต่ผู้หญิงคนนี้มีความสำคัญต่อการวิจัยของเรา ฉันพาเธอกลับไปที่ต่าวกั๋วไม่ได้ เราเลยต้องพาเธอมาไว้ที่นี่เท่านั้น” คาซูโอะอธิบาย

โอโนะนึกสงสัยขึ้นมา เขาถามว่า “ผู้หญิงคนนี้เป็นใครครับ? ทำไมคุณถึงสนใจเธอมาก คุณคาวากุจิ?”

“ไอ้โง่นี่...” คาซูโอะบ่นพึมพำ “นายไม่ควรจะรู้เรื่องนั้น”

สมกับเป็นสมุนผู้เชื่อฟัง โอโนะพยักหน้าอย่างกระตือรือร้นและตอบว่า “เข้าใจแล้วครับ!”

คาซูโอะใช้เวลาอยู่ที่ฐานลับหนึ่งวันก่อนจะจากไป

แต่เขาก็ไปตามลำพัง

...

ในขณะเดียวกัน มีชายสิบกว่าคนยืนอยู่กลางจัตุรัสที่สำนักมังกรในจิงตู

พวกเขาล้วนเป็นนักสู้ฝีมือดีที่เปี่ยมด้วยพลัง

หลงซิงซูที่อยู่ใกล้ๆ พูดกับเฉินผิงว่า “ผมเลือกคนพวกนี้มาตามที่คุณต้องการ เฉินผิง”

เฉินผิงพยักหน้าและตอบ “ในกรณีนี้ คุณภาพย่อมดีกว่าปริมาณ ผมเชื่อว่าคุณคงสรุปให้พวกเขาฟังแล้วว่าต้องทำอะไร”

"ใช่ครับ!"

ในขณะเดียวกัน ตู้หนานก็รอทักทายเฉินผิงอยู่แล้วตั้งแต่ที่รู้ว่าเขาจะมาเยือน เขาต้อนรับเฉินผิงเข้าราชวังและพาไปที่บัลลังก์

เฉินผิงถาม “คุณสังเกตเห็นสิ่งผิดปกติเกี่ยวกับรูปปั้นระหว่างที่ผมไม่อยู่หรือเปล่า? ตู้หนาน”

“รูปปั้นไม่ขยับเขยื้อนเลย คุณเฉิน มีแค่ว่ารูปปั้นจะถูกปกคลุมไปด้วยน้ำค้างทันทีหลังเที่ยงคืน เพราะอะไรเราก็ไม่รู้สาเหตุครับ!” ตู้หนานตอบ

เฉินผิงขมวดคิ้วครุ่นคิด “มีน้ำค้างบนรูปปั้นในตอนกลางคืนเหรอ? มันเกี่ยวกับสภาพอากาศที่เปียกชื้นหรือเปล่า?”

ตู้หนานส่ายหัวและตอบ “ไม่ครับ อากาศไม่ได้เปลี่ยนแปลง แต่น้ำค้างไม่เคยเกาะที่รูปปั้นแบบนี้มาก่อนเลย!”

“น่าแปลก พาผมไปที่รูปปั้นในตอนกลางคืนที!”

เฉินผิงอยากไปดูสถานการณ์ด้วยตาตัวเอง หลังจากที่ฟังความคืบหน้าจากตู้หนาน เขาก็หันไปหากลุ่มของหลงซิงซูแล้วเอ่ย “พากันไปพักกันก่อนนะ สองสามวันต่อจากนี้ให้พวกคุณทำตัวให้ชินกับเกาะ หลังจากนั้นผมจะสอนวิชาให้พวกคุณ”