หัตถ์เทวะราชันมังกร นิยาย บท 1724

“รูปปั้นหินนี่ดูท่าว่าจะอยู่ได้ไม่นาน ไม่รู้ว่าจะคงสภาพจนถึงตอนที่คนอื่นๆ ขึ้นไปถึงระดับเจ้ายุทธ์ได้หรือเปล่า”

เฉินผิงลุกขึ้นยืนและออกไปจากพื้นที่ต้องห้าม

เมื่อตู้หนานเห็นเฉินผิงเดินออกมา เขาก็รีบเข้าไปหาด้วยความเคารพและตะโกน “คุณเฉิน"

“คนอื่นๆ ฝึกกันไปถึงไหนแล้ว? หยดน้ำค้างยังก่อตัวบนรูปปั้นทุกคืนหรือเปล่า?” เฉินผิงถามตู้หนาน

“การฝึกของคนอื่นๆ เป็นไปอย่างคงที่ ส่วนน้ำค้างบนรูปปั้นนั้นเพิ่มขึ้นอย่างมากในช่วงสองสามวันที่ผ่านมา” ตู้หนานตอบ

เฉินผิงพยักหน้าตอบ จากนั้นเขาก็เดินไปดูหลงซิงซูและคนอื่นๆ เมื่อเห็นว่าการฝึกวิชาของพวกเขาก้าวหน้าเพียงใด เขาก็รู้สึกค่อนข้างพอใจ

แต่พอตอนที่เขากำลังจะเดินออกจากราชวังและออกไปเดินเล่น ก็เกิดลางสังหรณ์เข้าครอบงำเขา

แย่แล้ว...

เขาหันไปหาตู้หนานพร้อมขอตัวก่อนจะรีบกลับไปที่จิงตู

มีความเชื่อมโยงกันระหว่างเก๋อหยู่หานกับเฉินผิง ขณะที่เขาอยู่ที่คฤหาสน์ตระกูลเก๋อ เก๋อชางเซิงได้ขอให้เฉินผิงฝังปราณสัมผัสไว้ภายในตัวของเธอ เพื่อให้เธอติดตามเฉินผิงได้ตลอดเวลา

แม้ว่าเก๋อหยู่หานจะมีวิญญาณของเทพธิดาอยู่ในร่าง และไม่จำเป็นต้องอยู่ข้างกายเฉินผิงอีก แต่ก็ยังมีความเชื่อมโยงระหว่างปราณสัมผัสกับตัวเขา

ตอนนี้เธอกำลังถูกคุมขัง เขารู้สึกได้ทันทีที่เขาเดินออกมา

เมื่อเขากลับมาที่จิงตู กู่หลิงเอ๋อร์และคนอื่นๆ ก็เข้ามารายล้อมทันทีที่เห็นเขา

เหล่าหญิงสาวเริ่มพูดกับเขาเสียงจอแจ

"พอแล้ว ไม่จำเป็นต้องพูดอะไรแล้วครับ ผมรู้เรื่องนี้แล้ว” เขาพูดพร้อมกับโบกมือ หลังจากพูดจบเขาก็ไปจากตำหนักบงกชชาด และมุ่งหน้าไปยังบ้านตระกูลเก๋อ

ฉันต้องคุยกับเก๋อฝูไห่และขอคำอธิบายที่แน่ชัดของเรื่องที่เกิดขึ้น มีบางอย่างที่กู่หลิงเอ๋อร์และผู้หญิงคนอื่นๆ ไม่สามารถอธิบายได้ชัดเจน

ในขณะเดียวกัน เก๋อฝูไห่กำลังวิตกเป็นอย่างมาก ฉันรู้ถึงตัวตนของเก๋อหยู่หาน หากมีเคราะห์ร้ายเกิดขึ้นกับเธอ ฉันก็คงไม่รู้จะอธิบายยังไง!