วิญญาณของเทพธิดาอ่อนแอลงมากแล้ว หากไม่มีร่างกายมนุษย์คอยปกป้องเธอจะไม่มีโอกาสรอดภายใต้การสะกดของพลังแห่งสวรรค์และปฐพี
“ได้เลย” เก๋อฝูไห่ตอบ
เขาใช้คาถาย้ายมิติทันที และหายตัวไปพร้อมกับเฉินผิงในชั่วพริบตา
เมื่อทั้งคู่มาถึงคฤหาสน์ตระกูลเก๋อ พวกเขาก็พบว่าเก๋อชางเซิงกำลังสนทนาอย่างออกรสกับชายสูงวัย
หลังจากที่รู้ว่าเฉินผิงมาแล้ว เก๋อชางเซิงก็รีบออกมาต้อนรับเขาทันที ชายชรามึนงงกับการกระทำของเขา
เขาเป็นผู้อาวุโสใหญ่ของตระกูลเก๋อฉันไม่อยากเชื่อเลยว่าเขาจะออกไปต้อนรับแขก แม้แต่ฉันยังไม่เคยได้รับการต้อนรับแบบนี้มาก่อน!
ชายสูงอายุที่งุนงงเดินตามเก๋อชางเซิงออกไปข้างนอก
"คุณเฉิน” เก๋อชางเซิงพูด รีบเดินไปข้างหน้าและทักทายเฉินผิงอย่างนอบน้อม
“ผมต้องขอโทษที่รบกวนผู้อาวุโสใหญ่ ผมอยากคุยกับคุณ” เฉินผิงตอบ
“เราคุยกันข้างในก็ได้ คุณเฉิน”
เก๋อชางเซิงรีบพาเฉินผิงเข้าไปในบ้าน
ใบหน้าของชายชรามีแววประหลาดใจ เมื่อเขาเห็นว่าคนที่เก๋อชางเซิงไปต้อนรับกลับกลายเป็นชายหนุ่ม
เขามองไปที่เก๋อชางเซิงและถาม “คนผู้นี้คือใคร? ทำไมคุณถึงปฏิบัติต่อเขาด้วยความยำเกรงเช่นนี้?”
“เขาคือเฉินผิง” เก๋อชางเซิงตอบ เขาหันไปหาเฉินผิงแล้วพูด “คุณเฉิน นี่คือเจียงหวูหยา ประมุขของตำหนักเทียนหลัวครับ”
เฉินผิงพยักหน้าให้เจียงหวูหยาอย่างนอบน้อม “ยินดีที่ได้รู้จักครับ คุณเจียง”
ในขณะเดียวกัน เจียงหวูหยาก็มองที่เฉินผิงด้วยความตกตะลึง เขาอุทานอย่างตื่นเต้น “คุณคือคนที่ก่อตั้งสำนักมังกร คนที่ตั้งตนเป็นศัตรูกับสมาพันธ์ศิลปะการต่อสู้ และกวาดล้างตระกูลวาตานาเบะจากต่าวกั๋วใช่ไหม?”
เฉินผิงเข้าใจได้หลังจากที่เขาได้ยินแบบนั้น เป็นเจียงเหวยนี่เองที่บอกทุกอย่างแก่เขา ดูเหมือนว่าตระกูลเก๋อกับตำหนักเทียนหลัวจะมีความสัมพันธ์ที่ดีต่อกัน ไม่แปลกใจเลยที่เจียงเหวยไม่มีท่าทีเกลียดชังฉันเหมือนคนอื่นๆ ในตอนที่เขาพบกับฉันครั้งแรก!
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: หัตถ์เทวะราชันมังกร
ยิ่งอ่านตอนก็ยิ่งสั้นลงๆ ของฟรีไม่มีในโลกจริงๆ เลิกอ่านกันเถอะเสียอารม...
เริ่มตั้งแต่ตอนที่ 1886 ตอนเริ่มสั้นลงๆ ต้องทำไง...
ไม่มีระบบจ่ายเงินผ่านหักบัญชีธนาคารหรือจ่ายผ่านทรูฯ บ้างหรือผมไม่ได้ใช้บัตรเครดิต...
3065-3074 ไม่มี...
อ่านมาถึงตอนที่ 136 แล้วแต่ต้องอ่านแบบผ่านๆเพราะแต่ละฉากวนอยู่ที่พระเอกโดนดูถูกตลอด จากคนทั้งเรื่องรวมทั้งพ่อแม่ด้วยเลยมั้ง พระเอกต้องเป็นโรคจิตอ่อนๆแน่เลย ไม่ได้คิดจะทำอะไรให้ดีขึ้นนอกจากคิดในใจว่าฉันเก่ง รอให้เขาดูถูกก่อนแล้วนิ่งๆ ยอมรับแล้วผ่านไป พยายามหาเรื่องที่พระเอกเก่ง หรือสู้ชีวิตแล้วดีขึ้น แต่แบบเหมือนฉันเก่งอยู่ในใจคนเดียว มันน่าอึดอัดมาก...
ทำไมพระเอกเก่งต้องทนให้คนดูถูกตัวเองดูถูกพ่อแม่แบบไม่คิดจะทำอะไรเลย แบบตามน้ำไปวันทั้งที่มีฝีมือ ทนลำบากกันไป...
หน้าด้านจังอีกู่หลิงเอ๋อร์ หลงรักแฟนเพื่อน แล้วเสือกเสนอตัวออกนอกหน้าเกิ๊น นิสัยแบบนี้เขาเรียกดอกทอง คนเขียนไม่เข้าใจหรอว่านิสัย ผู้หญิงสันดานแบบนี่ น่าขยะแขยง...
ชักจะเบื่อ หายอีกแล้ว หมดไปเกือบ 2 พัน แล้วนะ...
มีเรื่องอื่นที่จบแล้วบ้างไหมจะหาซื้ออ่าน...
มีหนังสือขายมั้ยครับ รอวันละ 20 ตอน ไมทันใจ...