หัตถ์เทวะราชันมังกร นิยาย บท 1744

“พวกคุณคิดว่ามารโลหิตคืออะไรกัน? เปลี่ยนศพให้เป็นหุ่นเชิดผีดิบงั้นเหรอ? คุณต้องล้อเล่นแน่ๆ!" เก๋อหยู่หานกลอกตาใส่เฉินผิงและหูหม่าซือ เมื่อหลายพันปีก่อน มารโลหิตพวกนี้เป็นสิ่งมีชีวิตระดับสูง แม้ว่าซากศพจะเหลืออยู่เพียงลมหายใจเฮือกสุดท้าย ก็ไม่ได้หมายความว่าจะมีใครที่สักคนสามารถเปลี่ยนมันให้กลายเป็นหุ่นเชิดผีดิบได้

เฉินผิงถอนหายใจเมื่อได้ยินเช่นนั้น “น่าเสียดายที่ต้องเสียร่างกายที่แข็งแกร่งแบบนั้นไป เราไม่สามารถทำลายมันหรือเอามาใช้ได้...”

ทันใดนั้น เก๋อหยู่หานก็พูดขึ้นมาว่า “แม้ว่าคุณจะแปลี่ยนร่างของมันเป็นผีดิบไม่ได้ แต่คุณก็ยังสามารถใช้วิญญาณเพื่อครอบครองและควบคุมร่างนั้นได้ อย่างไรก็ตาม คุณจะต้องใช้วิญญาณที่แข็งแกร่ง นอกจากนี้ คุณยังไม่สามารถควบคุมมันได้นานเพราะร่างกายจะกลืนกินวิญญาณเข้าไป”

“ใช้วิญญาณสิงร่างนั้นงั้นเหรอ?” เฉินผิงตกตะลึง จากนั้นเขาก็ส่ายหัวและพูดว่า “ถ้าผมใช้วิญญาณตัวเองเพื่อเข้าสิงร่างนั้น ร่างของผมคงกลายเป็นศพที่เดินได้”

“นี่คุณโง่หรือหรือเปล่า? ทำไมคุณถึงต้องใช้วิญญาณของตัวเองล่ะ? คุณสามารถตามหาวิญญาณและสะกดมันด้วยปราณสัมผัสได้ทุกเมื่อ หลังจากนั้นก็ให้วิญญาณเข้าสิงร่างของมารโลหิต ด้วยวิธีนี้คุณจะสามารถควบคุมศพนั้นได้!” เก๋อหยู่หานหัวเราะเยาะเฉินผิง

เฉินผิงเริ่มเข้าใจเมื่อได้ยินเช่นนั้น เขาตบหน้าผากของตัวเองแล้วก็พูดว่า “ใช่แล้ว! ทำไมผมถึงคิดไม่ออกกันนะ?”

“เป็นความคิดที่ดี แต่คุณจะหาวิญญาณจากที่ไหน? แถมยังต้องเป็นวิญญาณที่แข็งแกร่ง ไม่อย่างนั้นคุณจะไม่สามารถควบคุมศพมารโลหิตได้” หูหม่าซือถาม

เฉินผิงชะงักไปชั่วขณะ แต่เขาจำได้โดยพลันว่าเขาเก็บวิญญาณของฟ่านเจียงไว้ในแหวนเก็บของ ชายคนนั้นเป็นเจ้ายุทธ์ระดับสูงสุด! ฉันน่าจะใช้วิญญาณของเขาควบคุมศพมารโลหิตได้!

ด้วยเหตุนี้ เฉินผิงจึงรีบเปิดแหวนเก็บของและปลดปล่อยวิญญาณของฟ่านเจียง

ทันทีที่วิญญาณของฟ่านเจียงปรากฏตัว เฉินผิงก็ควบคุมมันโดยใช้ปราณสัมผัสของเขา

ในตอนนั้น วิญญาณของฟ่านเจียงอ่อนแอมาก ฟ่านเจียงจึงไม่มีทางเลือกอื่นนอกจากยอมจำนนต่อเฉินผิง

“ฟ่านเจียง ผมเก็บวิญญาณของคุณไว้และไว้ชีวิตคุณ ตอนนี้ผมหาร่างให้คุณได้แล้ว คุณจะกลับมามีชีวิตได้อีกครั้ง” เฉินผิงกล่าว

เมื่อได้ยินเช่นนั้น ฟ่านเจียงก็นิ่งอึ้ง ใครมันจะไปคิดว่าเฉินผิงจะหาร่างมาให้ฉันจริงๆ เขาไม่ระแวงว่าฉันจะแก้แค้นเขาเหรอ?