หัตถ์เทวะราชันมังกร นิยาย บท 1764

ตู้ม!

ดูเหมือนเป็นเพียงหมัดธรรมดาๆ ที่สัมผัสเข้ากับฝ่ามือผู้เฒ่าหลังค่อม แต่ก็ทำให้หน้าเขาเปลี่ยนสีไป

ทั้งๆ ที่มารโลหิตดูเหมือนแทบไม่ต้องเปลืองแรงแต่อย่างใด ทว่าหมัดดังกล่าวก็อัดแน่นไปด้วยพลังอันมหาศาลจนน่ากลัว เมื่อสัมผัสเข้าก็ทำให้ผู้เฒ่าหลังค่อมถึงกับลอยกระเด็นออกไปโดยไม่ให้เขาทันได้มีโอกาสตอบโต้เลย

“มารโลหิตตนนี้อย่างน้อยๆ ก็มีอายุเป็นพันปี! มันจะแข็งแกร่งขนาดนั้นได้ยังไง?” ขณะที่ลุกขึ้น ผู้เฒ่าหลังค่อมร้องอุทานด้วยใบหน้าบึ้งตึง

เขาดูถูกพลังของมารโลหิตมากเกินไป โดยที่เขาไม่รู้เลยว่าร่างของมารโลหิตไม่ใชเพียงแค่ซากศพเท่านั้น

ร่างของมารโลหิตยังคงรัศมีบางส่วนและซึมซับพลังชีวิตจากผู้คนที่อยู่บนเกาะเผิงไหลมาหลายปี หากเฉินผิงไม่ได้ปรากฏตัวทันเวลา มารโลหิตก็อาจจะฟื้นคืนชีพโดยสมบูรณ์ไปแล้ว

ดังนั้นคงเป็นความผิดพลาดครั้งใหญ่ที่คิดว่ามารโลหิตเป็นเพียงแค่ซากศพธรรมดาๆ

เมื่อเฉินผิงเห็นว่าผู้เฒ่าหลังค่อมไม่ใช่คู่ประมือของมารโลหิตเลย เขาก็รู้สึกลิงโลด จากนั้นเขาก็ควบคุมมารโลหิตแล้วเปิดฉากโจมตีใส่ผู้เฒ่าหลังค่อมอีกครั้ง

ผู้เฒ่าหลังค่อมเกร็งตัวพลางชูมือสูงขึ้นฟ้า เปลี่ยนท้องฟ้าเบื้องบนให้มืดสลัวไปทันที

จากนั้นเมฆดำก็มารวมตัวกันแล้วก่อตัวเป็นกำปั้นขนาดยักษ์ก่อนจะพุ่งไปทางมารโลหิต

เมื่อเฉินผิงเห็นเคล็ดวิชาเวทย์ที่ผู้เฒ่าหลังค่อมปลดปล่อยออกมา สีหน้าของเขาก็แสดงออกถึงความเหลือเชื่อ

ในเมื่อผู้เฒ่าคนนี้สามารถใช้เคล็ดวิชาเวทย์อันน่าสะพรึงกลัวได้ เขาย่อมต้องแข็งแกร่งแน่ๆ!

ในขณะนั้นเฉินผิงสามารถสัมผัสได้ถึงพลังที่แท้จริงของสมาพันธ์ศิลปะการต่อสู้

มารโลหิตเงยหน้าพลางมองดูกำปั้นยักษ์ที่กำลังใกล้เข้ามาและตอบโต้ด้วยการชกใส่มันไป

ถึงจะมีร่างเล็ก ทว่าหมัดของมารโลหิตกลับมีพลังมหาศาลอย่างไม่น่าเชื่อ

ตู้ม...

เฉินผิงขมวดคิ้วพลางจ้องมองหมาป่าที่ยืนอยู่ตรงหน้า

เรื่องนี้มันช่างน่าเหลือเชื่อ! ยังมีอีกมิติหนึ่งอยู่ใต้ดินด้วยงั้นเหรอ? ผู้เฒ่าคนนี้สามารถเปิดประตูสู่แดนอเวจีและอัญเชิญสิ่งมีชีวิตจากในนั้นได้จริงๆ ใช่ไหม?

ขณะที่เฉินผิงพยายามที่จะประมวลสถานการณ์ หมาป่าก็วิ่งเข้ามาหาผู้เฒ่าหลังค่อมแต่โดยดี จากนั้นผู้เฒ่าหลังค่อมก็กรีดนิ้วให้เลือดไหลทะลักออกมา

ขณะที่หมาป่าเลียเลือดที่ไหลจากปลายนิ้วของผู้เฒ่าหลังค่อม รัศมีของมันเริ่มที่จะเปลี่ยนไปแล้ว และร่างก็ยังคงเพิ่มขนาดขึ้นเรื่อยๆ ด้วย

นอกเหนือไปจากนั้น ดวงตาก็กลัดเลือดนั้นก็แผ่รัศมีที่น่าสะพรึงกลัว

เฉินผิงดวงตาเป็นประกายด้วยความตื่นเต้น เพราะเขาสังเกตเห็นขั้นตอนการแปลงร่างของหมาาป่าแล้ว

เขาไม่รู้สึกกลัวแม้แต่น้อย แต่เขากลับรู้สึกตื่นเต้น ถ้าหากฉันสามารถฆ่าหมาล่าแห่งนรกตัวนี้ได้แล้วเอาแก่นอสูรของมันมา เช่นนั้นฉันก็จะเพิ่มพลังได้ขนานใหญ่! อีกทางหนึ่งคือฉันสามารถจับผู้เฒ่าคนนี้ได้และดูดพลังของมันไป เห็นได้ชัดเลยว่าผู้เฒ่าคนนี้แข็งแกร่งกว่าฉันมากมายนัก เช่นนั้นฉันก็ย่อมต้องได้ผลประโยชน์มากมายจากการดูดพลังของมันด้วย